Σαν βαθιά ψυχανάλυση





Δεν ξέρω για σας, αλλά σ' εμένα ευτυχώς ή δυστυχώς συμβαίνουν σχέσεις σαν βαθιά ψυχανάλυση. Στο ντιβάνι δεν έχω κάτσει ευτυχώς! Και ευτυχώς όχι γι' άλλο λόγο αλλά γιατί δεν έχω το θάρρος να αντιμετωπίσω αυτήν την κυρία που κουβαλάω κατά πρόσωπο, δεύτερον  είμαι κάπως επιφυλακτική ως προς το αποτέλσμα της  δουλειάς, (έχω παραδείγματα, φαντάσου να είσαι παλιομαλάκας και να το συνειδητοποιήσεις, μετά τι κάνεις;), τρίτον και να είχα τα λεφτά, ίσως και να τα λυπόμουνα, και μετά σχεδόν πιστεύω, κάποια πράγματα μην τα  ψάχνεις καλύτερα, γιατί δουλειές ανοίγουμε, πληγές ξύνουμε, και  εν τέλει ένα κάλο θάψιμο είναι  πιο αποτελεσματικό(Μόλις είπα ψέματα γιατί είμαι και ψεύτρα! Η αλήθεια είναι ότι είπα ψέμματα γιατί είναι κάτι πληγές που άμα τις ξύσεις δεν γιατρεύονται,  σε σιγοτρώνε σιγά-σιγά, οπότε το καλύτερο είναι να τις θάψεις στη λήθη. Δυστυχώς όμως και η λήθη κάποτε ξυπνάει και ζητάει την αλήθεια. Και τότε το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να την αντιμετωπίσεις! Να την πολεμήσεις μαζί με τις σκιές της. Και τότε ένας πόλεμος με τον εαυτό σου ξεκινάει, που δεν ξέρεις εκ των προτέρων πιοιος θα βγει νικητής. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να πολεμήσεις τις ψεύτικες σκιές σου, τις ενοχές σου, τα λάθη σου, τις παραλείψεις, την αυστηρή κριτκή σου, και η λύση για τώρα είναι να συγχωρέσεις και να αγαπήσεις εκείνο το παιδί που κουβαλούσες κάποτε. Και να το αγκαλιάσεις επιτέλους!
Με λένε παράξενη,  απρόβλεπτη,  εγωίστρια,  ειρωνική,  ευαίσθητη, κυνική,  αφελή, συμφεροντολόγα, και επιτέλους  ψεύτρα! (Μάντεψε ποια είμαι?!- Bonus καφές!) (Αλλά επιτέλους ο καλύτερός μου φίλος το κατάλαβε και  το κυριότερο το είπε με όλο το θάρρος της γνώμης του μου είπε...  "Είσαι ψεύτρα." Τον κοίταξα μια στιγμή ... "Ναι, είμαι." Είπα με απόλυτη ικανοποίηση. Σε χιλιοευχαριστώ που το κατάλαβες και μου το είπες... Τώρα μπορώ και να το φωνάζω. Είμαι ψεύτρα, ψεύτρα, ψεύτρα! Γεια σας!
(Γιατί έτσι! Κάποιες φορές η αλήθεια μου πονάει πολύ, οπότε διαλέγω να πω ένα ψέμα. Αν και μόλις διάλεξα να πω μια σοβαρή αλήθεια που πονάει, ένα ψέμα σε άλλες φάσεις είναι κλάσεις ανώτερο. Στη λευκή ή πορφυρή σελίδα μου, όμως λέω σχεδόν πάντα την αλήθεια. (Σε άλλες περιπτώσεις,  διαλέγω να πω ένα καλό ψέμα παρά μια πικρή αλήθεια. Anyway, κλείνω εδώ για την ώρα την παρένθεση και πάμε παρακάτω...)
Με κάτι φίλους ή εχθρούς, που ο εαυτός  που κουβαλάμε μοιάζει ή είναι εκ διαμέτρου αντίθετος, μπορούμε να συννενοηθούμε, να σκοτωθούμε ή και να μαχαιρωθούμε με όλη την ειλικρίνεια που μας διακρίνει καλύτερα! Εχθροί και φίλοι δεν κρυβόμαστε, καταλαβαίνουμε τα κοινά μας σημεία ή την μη εφαπτόμενη γωνία μας, και εκ των πραγμάτων ή αλλιώς de profundis οι συνθήκες μας "αναγκάζουν" να πούμε την  αλήθεια μας κατάμουτρα. Για τους φίλους μου, έχω να πω αυτούς θέλω, με αυτούς ταιριάζω, και σας παρακαλώ κάντε μου τη χάρη οι υπόλοιποι να μην μπλέκεστε! Get a  life! Ευχαριστώ! Ή άει και στο διάλο αν δεν παίρνετε από λόγια και δεν σέβεστε niente per niente! Μην ασχολείστε! Γίνεται;   Ευχαριστώ!
Το ίδιο λοιπόν προσπαθώ να πω και σε κάθε μου σκιά, σε κάθε μου ενοχή, σε κάθε μου δεύτερη σκέψη. Άλλες φορές τα καταφέρνω, άλλες πάλι αδυνατώ. Κάποιες σκιές είναι τόσο δυνατές που μόνο με πολύ σκληρή και συστηματική δουλειά μπορούν να πάνε από εκεί που ήρθαν! Άει στο διάολο σκιές μου! Άει στο διάολο κουφάλες! Δεν σας ήθελα ποτέ μου! Τι στο διάβολο κάνετε στα παιχνίδια μου και στη ζωή μου?! Εκείνος που σας έφερε, εκείνον να πάτε να βρείτε!
Κι αν νομίζετε ότι μου αρέσουν οι κακές συναναστροφές, είναι για να κάψω τις διαολεμένες σκιές. Άει σηχτίρ! Και έτσι σιγά-σιγά μετατρεπόμουν σ' ένα κάθαρμα που σε μισούσα που με επισκίαζες και με μισούσα που σε άφηνα να με επισκιάζεις. Συγχαρητήρια! Χάσαμε.
Ισοπαλία 0-0. 
Λοιπόν δε βάζεις λίγη αγάπη παραπάνω να πάμε παραπέρα...
Πάμε! Love yourself! Στρίγγλα, σκληρή, ειρωνική, κακούλα, βλήμα, χαζούλα, θύμα, ανασφαλές ον, επιθετικούλα, ανταγωνιστικούλα, γλυκούλα, εξυπνίδου, ετυμολογίδου,  τσαν λι!, ευαισθητουλοβλαμένο, ψευτρού! Τσιμινιέρα, γυριστρούλα, αστέρι μου, ζωύφιο μου, μωρό μου, αγαπούλα μου, αλάνι μου, μαγκάκι μου, χαζούλι μου, ερωτιάρα μου, τζίνι μου, αθλητριά μου εσύ, φωνάρα μου, ταλεντάρα μου, ψωνάρα μου, άπιστη mia, δικιά μου μία σ' έχω στον κόσμο! Μωρό μου! Αγάπη μου! Κ***α μου! Αστέρι μου! Σελήνη μου! Ήλιε μου! Εγώ είμαι όλα αυτά! Με γουστάρω! Με λατρεύω! Love me tender!!!!!!!!!!! Love me sweet!!!!!!!!!!! Έτσι!!! Μμμμμμ!Αχχχχχχ!!!!!!!!!!!! Ωχχχχχχχ! Ναι!!!!!!!!!!!!! Ναι!!!!!!!!!!!!!!! Ναι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Αχ! Ωχ! Αχ! Αχ!!!!!!!!!!! ΝΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!ΝΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Ι LOVEYOU! BAΒΥ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

So This Is Christmas



So this is Xmas
and what have you done
Another year over
And a new one just begun
And so this is Xmas
I hope you have fun
The near and the dear one
The old and the young

A very Merry Xmas
And a happy New Year
Let's hope it's a good one
Without any fear

And so this is Xmas
For weak and for strong
For rich and the poor ones
The world is so wrong
And so happy Xmas
For black and for white
For yellow and red ones
Let's stop all the fight

A very Merry Xmas
And a happy New Year
Let's hope it's a good one
Without any fear

And so this is Xmas
And what have we done
Another year over
A new one just begun
And so happy Xmas
We hope you have fun
The near and the dear one
The old and the young

A very Merry Xmas
And a happy New Year
Let's hope it's a good one
Without any fear
War is over, if you want it
War is over now

I met an angel

I met an angel
Our feathers made love
The moment we said hallo
He was the angel
I was looking for
I were the angel
He was looking for
We said angels need only love
To find their paradise lost.

G. 

Ηθοποιός από κούνια

... κι όχι κούνια που σε κούναγε!

Η ιστορία ξεκινάει κάπως έτσι... η μικρή G., περίπου 5 χρονών, βλέπει μετά τις 22:00 μία τρομακτική ταινία στην τηλεόραση. Η ταινία είχε ένα τζάκι που έκαιγε, έναν κακό άνθρωπο, ένα ζευγάρι, έναν καθρέφτη,  και άλλους ανθρώπους που στο τέλος σκοτωνόντουσαν.
Δεν μπορούσε να καταλάβει με τίποτα πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι χώραγαν πίσω από ένα γυαλί. Πράγματι πολύ παράξενο... αλλά οι μεγαλύτεροι το βλέπουν φυσιολογικό. Κάτσε να ρωτήσω να μου εξηγήσουν. Α, κάνουν μαγικά μου απάντησε η μαμά! Μάγοι! Ούάου!  Και μας βλέπουν κι εκείνοι, μαμά? Όχι, απάντησε η μαμά. Δηλαδή εκείνους μπορούμε να τους βλέπουμε όλοι, αλλά εμείς είμαστε αόρατοι γι' αυτούς! Δεν θέλω να είμαι αόρατη! Θέλω να με βλέπουν! Θέλω να γίνω μάγος!!
Ο αδελφός της G. λέει στην μαμά της θυμωμένος, Μα γιατί της λές άλλα ντ' άλλων? Όχι, δεν είναι μάγοι, λέγονται ηθοποιοί. Α! Άρα πρέπει να γίνω ηθοποιός για να μην είμαι αόρατη, για να με βλέπουν όλοι. Ναι, απάντησε ο αδελφός της. Και να ρώτησω, συνέχισε η μικρή G., πώς γίνεται και πεθαίνουν; Τους πληρώνουν, απαντάει ο αδερφός της. Και δεν ζουν μετά; Όχι, απαντάει πάλι ο αδελφός της. Και τι να τα κάνουν τα λεφτά, άμα έχουν πεθάνει; Δεν καταλαβαίνω. Τα δίνουν στους συγγενείς τους επειδή είναι πολύ φτωχοί κι έτσι αποφασίζουν να θυσιαστούν για τους άλλους.
Μα, πόσο ηλίθιοι μπορεί να είναι! Δεν γίνεται να θυσιάζουν την ζωή τους για πενταροδεκάρες! Είναι άδικος αυτός ο κόσμος! Δηλαδή για να γίνω μάγος ή ηθοποιός ή όπως το λένε, γιατί έχω μια βασική υποψία ότι δεν μου λέτε ποτέ όλη την αλήθεια, αλλά θα την ανακαλύψω, δεν θα μεγαλώσω, θα την ανακαλύψω, μου λέτε ότι πρέπει να πεθάνω στα αλήθεια! ''Όχι, δεν νομίζω, δεν έχει καμία λογική, δεν καταλαβαίνω! Λέτε ψέμματα! Ψέμματα! Ψέμματα! Οι μάγοι δεν πεθαίνουν, ούτε κι οι ηθοποιοί! Και ούτε χωράνε στο γυαλί! Κάτι άλλο γίνεται μαγικό και δεν μου το λέτε! Αλλά θα μάθω! Θα μάθω, θα δείτε! Και με αυτήν την υπόσχεση η μικρή G. πήγε στο παράθυρο για να δει τ' αστέρια και το φεγγάρι που ίσως είχαν να της δώσουν μια καλύτερη εξήγηση.  Πείτε μου αστέρια, οι ηθοποιοί πεθαίνουν στ΄ αλήθεια?
Όχι, καλή μου, το αντίθετο ζουν για πάντα και λάμπουν σαν κι εμάς!
Ουάου! Σαν κι εσάς! Ουάου! Πώς γίνεται οι άνθρωποι να ζουν για πάντα και να λάμπουν σαν κι εσάς; Αφού οι άνθρωποι πεθαίνουν, οι ηθοποιοί δεν είναι άνθρωποι; Μόνο οι θεοί, έχω ακούσει ότι δεν πεθαίνουν ποτέ... οι ηθοποιοί είναι θεοί; Αδύνατον η γιαγιά μου είπε ότι οι θεοί ήταν μόνο 12 και τώρα έχει μείνει μόνο Ένας. Μόνο Ένας, τι κατάντια! Πιο ωραία δεν ήταν να ήταν έστω δώδεκα να κάνουν και παρέα; Πολύ παρτάκιας πρέπει να είναι αυτός ο Θεός που σκότωσε τους άλλους. Έτσι μου είπε η γιαγιά, τους σκότωσε, λέει γιατί δεν ήταν καλοί. Είχαν πολλά πάθη, μπεκρόπιναν, ερωτοτροπούσαν, είχαν έχθρες μεταξύ τους, οι γυναίκες θεές ζήλευαν η μια την άλλη, έκαναν πολέμους... Απίστευτα πράγματα! Δεν ήταν ωραίοι τύποι. 
Γιαγιά, την ρώτησε μια μέρα, μήπως υπερέβαλλε αυτός ο Θεός? Μήπως τα ήθελε όλα δικά του? Όχι, παιδί μου, της είπε για μας τα έκανε όλα.
Και κείνον τον άγγελο που δεν συμφωνούσε μαζί του, γιατί τον έδιωξε? Όλοι δηλαδή πρέπει να συμφωνούμε μαζί του;
Είσαι μικρή ακόμα, είπε η γιαγιά, όταν μεγαλώσεις άλλο λίγο θα καταλάβεις.
Για να δούμε, γιατί πολύ μπερδεμένα μου τα λέτε, είπε παραπονεμένα η μικρή G.
Και τώρα τι σχέση έχει ο Θεός με τους ηθοποιούς, πώς μπλέχτηκε στην κουβέντα μας, αναρωτήθηκε.  Δεν ξέρω αλλά κάποια σχέση θα έχουν σίγουρα!
Αν τ' αστέρια λένε την αλήθεια, τότε η απάντηση μου σε όλα τα ψέμματα είναι μία, ηθοποιός!
Αύριο θα ρωτήσω τη γιαγιά!
Αν κι ούτε αυτή μου λέει όλη την αλήθεια θα την πιέσω να μου την πει αυτήν τη φορά, θα την βασανίσω, θα της ρίξω το γάλα, δεν θα φάω, ούτε θα πλύνω τα δόντια μου, αν δεν μου τα πει όλα! Θα δει τι έχει να πάθει! Και θα κάνω και φασαρία το μεσημέρι! Και θα πω και στη μαμά ότι καπνίζει κρυφά! Και θα πώ ότι έχει μυστικά με την αδελφή της!
Ή θα μου πει πώς γίνεσαι ηθοποιός ή θα την κάνω να υποφέρει μέχρι θανάτου!
Ο σκοπός είναι ιερός, άρα αγιάζει τα μέσα, έτσι μου είπε η γιαγιά! Κι ο δικός μου σκοπός είναι ιερότατος! Ηθοποιός ή θάνατος!