A poem for Robbie Williams

So much fame, who can handle? So many fools, how can you stand? So much love, who can have? So much pain, who can understand? Logic and mind; who can tell by love, passion and life? Such an energy and passion who can stand? Who can understand? Your loved one! Then only she, will be all the st**f wanted. All the crouds, all the fools, will may not compare to your absolute match After a live alive, your eyes you will seek for her... Who will be the one to talk and listen to each others heart? All you need is the One Where the f** is she, now? So young, so wise! Where did you get wisdom from? Gods do love you! Angels and Deamons fight for you. Just keep the Doors open,your zipper up, and she'll be back She may wonder where the f**k are you now? what the f**k!! You 'll meet each other back.- Absolute Love will be Beyond the Wildest Dream Love...... P.S. Απ'το κιτάπι, για τον Robbie for... Real Love is all he needs

Για όλα φταίει η Αφροδίτη vs Πλούτωνα μου!

Και ναι! Καθώς έκανα περιήγηση στο stardome.gr, πέφτω στα αστρομαθήματα με επικέφαλίδα Αφροδίτη! Α! Λέω εδώ κάτι γίνεται. Μήπως ρε παιδί μου έχω δυσμενή όψη της Αφροδίτης με κάποιον πλανήτη τσαμπουκά και μου τινάζει τις σχέσεις στον αέρα χωρίς να προλάβω να πω κίμινο και ίσα ίσα που λέω κι ένα Αντίο. Παράδειγμα εικόνας για να καταλάβετε: Εκείνος απειλεί Φύγε! Φύγε G.! Φύγε G. μη σε σκοτώσω! Αμάν λέω παίζω στο ριμέικ της Στέλλας. (Στο ρόλου του Φούντα πολύ καλύτερος εκείνος ο πρώην. Το 'χε. Στο ρόλο της Στέλλας εγώ που αφήνω τις μαλακίες- γιατί είδες τι έπαθε εκείνη και μετά από σκέψεις αστραπή: Τ ο εννοεί. Έχει τρελαθεί. Δε φτάνει που τον έκανα τσακωτό με την πρώην μας απειλέι κιόλας. Αλλά δεν είμαστε για τέτοια τώρα! Σοβαρά το λέει! Καν'την μ' ελαφρά και γρήγορα, την κάνω και γλυτώνω. Μετά όπως κάθε καλός χριστιανός δοξάζεις τον καλό σου άγιο που σε έσωσε από την κακιά ώρα που παρολίγο να ήταν κι η τελευταία σου. Τώρα είσαι στο πλοίο και πας γι 'άλλα. Μα τι γυναίκα είμαι εγώ! Δημιουργώ ηφαίστειογενείς εκρήξεις από το πουθενά. Μα γιατί! Αφού τον αγαπούσα! Αφού με αγαπούσε έλεγε! Μα είμασταν ευτυχισμένοι εώς μια ώρα πριν. Μέχρι που ήρθε εκείνη ενόσω εγώ ήμουν στο μπάνιο. Πως ανατράπηκαν τα πράγματα γαμώτο μου Έτσι ξαφνικά που λέει κι ο Ρέμος? Έτσι ξαφνικά η νηνεμία γίνεται καταιγίδα 10 μποφώρ! Μπππππρ! Τι φταίω? Μα τι έκανα? Τι φταίει τελος πάντων! Ναι αγάπη μου, ηρέμησε.Φταίει το τετράγωνο Αφροδίτης Πλούτωνα που είναι όψη ηφαίστειο όπως λέει κι ο αστρολόγος. Αυτό ήταν το ηφαίστειο που μου κίνησε τις υποψίες... cause I know I am ifestio! χεχε! Και... Για πες! Λοιπόν, αυτή η Αφροδίτη είναι μια Αφροδίτη παντελώς ανίκανη για επιφανειακές σχέσεις! Το 'πιασες; Ζητάμε βάθος λέμε! Το ξέραμε αυτό! .Γιατί λέει ο αστρολόγος, στις πλουτώνιες σχέσεις υπάρχει σύγκρουση δυο βουλήσεων/συμφερόντων και γίνεται μάχη για το ποιος θα επικρατήσει. Τι λέγαμε στο προηγούμενο ποστ εχθές? Η σχέση αυτή του σημειώσατε Χ, μοιάζει με τελικό παγκοσμίου κυπέλλου με καθυστερήσεις, βρώμικα φάουλ, και τελικά τώρα πάμε στα πέναλτυ. Ποιος θα επιβιώσει? Εδώ madame λένε τ' άστρα¨"Δίνεις μάχη με την σκιά σου!" Το Burn my shadows away δίπλα τυχαία παίζει; Το αγάπη μου επικίνδυνη τυχαία είναι στο top 10 του G.playlist? Γιατί σου λέει αν περνάς τέτοιο έρωτα, δεν έχεις μάτια για άλλα μάτια. Δεν έχεις σώμα γι' άλλο σώμα, δεν έχεις δεν έχεις! Όλα είναι εκείνος! Αγαπημένη τραγουδά ο Βοσκόπουλος κι η ψυχή σου βγάζει φτερά και ταξιδεύει στα λιβάδια της δικής του. Ουφ, τέλεια! Αλλά εκεί που πας αμέριμνη στον κάμπο ξαφνικά από το πουθενά ανοίγει η γη και σε καταπίνει! Ναι φίλε μου! έτσι ξαφνικά! Και να 'ταν μια, να 'ταν δυο, μωρέ να 'τα τρεις! Ουχί! Κάθε μεγάλος έρωτας και μια ξαφνική ανώμαλη προσγείωση! Αστα! Νομίζεις ότι το παίζω δραματική; Ναι μπορεί! Αλλά το ΖΩ ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΜΟΥ! Εδώ μιλάμε για αρκετές ταίνίες υψηλού κάλους, αισθητικής, σκηνοθεσίας, πλοκής, μυστηρίου, σασπένς, ανεπανάληπτων ερωτικών σκηνών και μετά θρίλερ. Ναι μα αγάπη μου δεν έχεις καταλάβει ακόμα ότι μετά από ένα μεγάλο έρωτα του είδους έχεις γίνει πολύ καλύτερος άνθρωπος! Ναι... ναι είναι αλήθεια! Ξαναγεννιέμαι μέσα από τις στάχτες! Και δόξα σοι γιατί στο τσακ το γλιτώναμε το ολοκαύτωμα! Όταν γράφω cd για την μεγάλη αγάπη μου τη μοναδική την τρέχουσα και το τραγούδι αφιερωμένο είναι το Κάψε by Sfakianakis, είναι τυχαίο;; Ρωτάω είναι τυχαίο;;; Όχι αγάπη μου! Εδώ μλάει ο Πλούτωνας! Πρέπει να κλάψεις γοερά, να πονέσεις, να κάνεις τα πάντα αλλά άμα δε σε θέλει ο Πλούτωνας... κάφ'τα! Τελικά δεν είναι γραφτό να είμαι μ' εκείνον; Ναι, έτσι μουρμούριζες με πίκρα, απογοήτευση και δε φτάνει μόνο αυτό αλλά ούτε κι ένα χαρτομάντηλο δεν έβρισκες για να σκουπίσεις τα δάκρυα και τις μύξες σου. Γάμησε τα! Μετά από τόσα όνειρα όλα να γίνουν στάχτες... μύξες... Μπλιαχ! Γιατί; Άμα δε σε θέλει ο Πλούτωνας, ούτε και κείνος θα θέλει ό,τι κι αν κάνεις. Τι λέγαμε? Κοτσάνα στην κοτσάνα κτλ.? Τέλος. Τέρμα οι κοτσάνες. Την επόμενη φορά που ο άντρας σου θα σου ξυπνάει τα άγρια ένστικτα, εφάρμοσε τα μαθήματά που έχεις πάρει εώς τώρα και μετά βλέπουμε. Μα κι εγώ θέλω η σχέση να μοιάζει με ταξίδι σ' ωκεανό, να ξεκινά απ' τα βάθη της ψυχής, και να προχωρά σε πιο άβαθα νερά για την απόλυτη περιπέτεια με προδιαγραφές hollywood κι όχι φτηνές παραγωγές τύπου καθημερινού σήριαλ... Λοιπόν, θέλεις να γίνουμε ευτυχισμένοι. Γουστάρεις ταξιδάκι σ' άγνωστα, απάτητα νησάκια; Ιδού είναι η ευκαιρία μας. Έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα στην ολότητα της αγάπης ή σε όλα τ' άλλα. Λοιπόν; Δεν ξέρω αλλά ακόμα δεν έχει απαντήσει. Λείπει πάλι, σιωπή. Μα τι κάνει; Που βρισκόμαστε; Is this the end; Έχουμε άλλο ημίχρονο; Θέλω να κλείσω εισιτήρια για το ταξίδι που λέγαμε. Δεν μπορώ να πω... από την τελευταία συνάντηση έχω κάνει μεγάλη πρόοδο και είμαι ήδη καλύτερος άνθρωπος. Επόμενη φορά; Πλούτωνας και Αφροδίτη θέλουν; Για να θέλουν πρέπει πρώτα να έχουμε περάσει lλέει απ' τον Ουρανό και τον Κρόνο. Περάσαμε δε περάσαμε; Περνάω...δε περνάω; Ουρανέ; Πέρασε; Τον είδες; Μα που είναι? Μου λείπει...

Αγώνας Πάθους:Σημειώστε Χ όπως Χριστούγεννα

"A' Ημίχρονο" Και το θέμα είναι γκομενικό για άλλη μια φορά! Δηλαδή για να καταλάβω πόσο μαλάκας είμαι?! 1% 10% 90% Αλλά εγώ φταίω ή για να τα λέμε καλύτερα ο έρωτας φταίει. Διότι ως τυφλός και με παρωπίδες σε κάνει να δικαιολογείς τα πάντα! Γιατί εμένα μου τα λέγαν οι φίλοι μου, οι δικοί μου, όλοι μου το λέγαν! Μέχρι κι ο Διονυσίου έλεγε "Εγώ καλά σου τα λεγα" κι η Μαρινέλλα "Κι έλεγες..." Μα η υπογεγραμμένη έπλεε σε πελάγη ευτυχίας όταν ήταν με τον "αγαπημένο-αχαΐρευτο" Βέβαια δεν μπορώ να πω ότι δεν κάνω μαλακίες.. ΚΑΝΩ. Κι εκείνος κάνει. Στις μαλακίες σημειώστε Χ. Το amore ως ένα βαθμό είχε δίκιο. Και γώ βέβαια. Διότι δεν ήμουν και το πιο ευγενικό πλάσμα όταν βέβαια μου έθιγε τον εγωισμό μου. Μου έθιγε τον εγωισμό λέμε. Αχ! Και γώ! Ωχ! Όταν έπαιζε θέατρο για να εξασκήσει και την τέχνη του ψαρέματος συν την τέχνη της υποκριτικής, που την εξασκεί ούτως ή άλλως και τόσο καλά που στα επιστημονικής κομεντί θα ήταν οσκαρικός (=δυνατός υποψήφιος για Όσκαρ α' ανδρικού) Βέβαια κάτι μας ενώνει γιατί πέρασε σχεδόν ένας χρόνος με δυνατά break. Και ακόμα εδώ, Αυτό που λέει άστον να φύγει κι άμα γυρίσει.. Ε, ένα τέτοιο. Ένα όντως τέτοιο? Από μένα standard, για κείνον δεν ξέρουμε ακόμα. Τώρα βέβαια αυτός πιθανότατα όντως με θεωρεί στανταράκι' κακώς. Βέβαια στα διαλείμματα η υπογεγραμμένη είχε κι άλλες γνωριμίες αλλά κανείς γαμώ το κέρατό μου δεν ήταν σαν κι αυτόν. Είχα υποσχεθεί ότι θα γίνω καλύτερος άνθρωπος. Αλλά πως να γίνεις όταν είσαι στην παραλία και με το που γυρνάς το κεφάλι σου ο κύριος σκανάρει όλες τις γύρω γκόμενες? Σε πιάνουν τα διαόλια, η ειρωνεία, τα μούτρα. Δε σε θέλει. Πόσο μαλάκας είναι? Δε ντρέπεται? Δηλαδή εγώ τι ρόλο παίζω? 5η αναπληρωματική! Πόσο μαλάκας είμαι?! Στο καλό να πας! Όχι! Όχι! Μη φεύγεις! Μόλις φεύγει χάνω γη, χάνω έδαφος, τραυματίζομαι. Βέβαια όταν ο ίδιος κύριος σου λέει "Εγώ εσένα θα σε κάνω ευτυχισμένη! Βάλτο καλά στο μυαλό σου!" Καο όντως η ευτυχία αιωρείται παντού όταν η κυρία είναι δίπλα του, αυτή την υπόσχεση την έχει κρατήσει, ε? Γιατί αν εξαιρέσουμε το ματάκι και τις καθυστερήσεις, όταν η κυρία είναι μαζί με τον κύριο δεν χρειάζεται τίποτα άλλο. Μην πω ούτε και τσιγάρο ,αν και μανιώδης καπνίστρια. Αυτό κάτι λέει. Μία πληρότητα. Για τον κύριο έχουμε αμφιβολίες, γιατί εκείνη αισθάνεται ότι μια κοτσάνα της μπορεί να τινάξει τα πάντα στον αέρα. Γιατί άραγε? Τι φταίει? Να το λέν εγωισμό, να το λέν αδύναμες βάσεις. Λοιπόν επόμενο μάθημα: Βασομηχανική του Έρωτα! Ποια είναι αυτή η Βάσω? Όχι! Θα διαβάσω! Βάσεις είπαμε! Κόψε τη ζήλεια και την ανασφάλεια, δε σου βγαίνει σε καλό. Τώρα μάλλον για να μπουν καλές γερές βάσεις, θα πρέπει να κόψουμε τις ως άνω και άλλες μαλακίες και κοτσάνες. Ναι, κυρία μου, κάν'τε κι ένα ξεχορτάριασμα! -Καλά, καλά, αν κι έχουν γίνει πολλά πρέπει να αρχίσω να ξεριζώνω τα παράσιτα. Και σειρά του μετά, ε! Είπαμε! Αμοιβαίες εργασίες. Συνεργασία. Αλλιώς δεν γίνεται. Θέλεις να περάσουμε τα Χριστούγεννα μαζί? τάδε έφη εκείνος. Καμπανάκια αρχίζουν να κουδουνίζουν παντού. Παράκουσα? Κατσε να ρωτήσω να κερδίσω χρόνο. Κάτω από την επιδερμίδα έχει χάθεί χρώμα αίματος, η πίεση πέφτει.. μέχρι... Ναι! Το είπε! Αχ! Τον καλό μου! Σχολιαστής: Θέλει ν' αναφωνήσει "Αλήθεια???" με το ζόρι κρατά το δάκρυ συγκίνησης, και τη φωνή να μη τρέμει και ενώ νιώθει ότι αν γίνει αυτό, θά 'ναι τα πιο ευτυχισμένα Χριστούγεννα της ζωής της, αντιθέτως εξωτερικά κοκκαλώνει μετά από καχύποπτη αρνητική σκέψη που λέει "Δεν μπορεί να σε στήσει και τα Χριστούγεννα!" Αν γίνει αυτό θα είναι τα χειρότερα Χριστούγεννα της ζωής σου. Και βάλ'το καλά στο μυαλό σου! Μην ξεχνάς είναι Οσκαρικός ηθοποιός, ακαταμάχητος σκόρερ, ίσως θέλει να σ' εκδικηθεί για κείνο... γιατί η εκδίκηση είναι πιάτο που τρώγεται κρύο... Και τιιιι κρύο θα κάνει τα Χριστούγεννα! Ωχ! Οχι, είναι ικανός να σε στήσει Χριστουγεννιάτικα μπροστά απ' τον καθρέπτη και πάνω από το ρολόι. Η ώρα να σημαίνει Δώδεκα και όλα ξαφνικά να γίνουν κολοκύθες, στάχτες. Όχι!Όχι! Δεν σου έχει προσφέρει ακόμα το γοβάκι! Δεν ξέρω! Είναι υπό αμφισβήτηση η αγνή πρόθεση της πρότασης. Καλά θα κάνεις να απαντήσεις κουλ, ψύχραιμα όσο γίνεται. Θέατρο εσύ! Θέατρο κι εγώ!'Η παίζουμε ή δεν παίζουμε! "Ναι, θα δούμε ως τα Χριστούγεννα" απαντάωμε ύφος σχεδόν ψυχρό και με υπόνοια άρνησης. Κόπηκε. Χιχιχι! Μου φαίνεται εγώ θα πάρω εκδίκηση τώρα. Α ρε πούστη! Να σε στηνα τα Χριστούγεννα, ε? Μπα! Δεν τα κάνω εγώ αυτά. Αυτά είναι δική του ειδικότητα. Θα κάνω κάτι άλλο! Βάρα τον! Βάρα τον στο ψαχνό! Καλέ τι γίνεται? Παίζω στον πόλεμο τον Ρόουζ και δεν το 'χω καταλάβει ακόμα. Μπα! Σκέφτομαι τραγούδι για την περίσταση... Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα... μα εσύ ποτέ να μη βγεις απ' τη ζωή μου...όλα ή τίποτα. Λοιπόν το όλα ή τίποτα για την ώρα είναι το καλύτερο. Έχεις σκληρό αγώνα μπροστά σου! Ξεκίνα! Του κόψες τη φόρα! Προχώρα! Παράπονα, Λάθη, Παραλείψεις. Τώρα είναι η ώρα! Α! Ακούει! Δε μασάει! Ωχ! Το παράκανα! Μου λέει "Σταμάτα!" Έχω πάρει φόρα, δε με σταματάει. Το πληρώνω και πάλι. Το παράκανα. Δεν θέλω! Θέλω να του πω "Δε θέλω να ζω χωρίς εσένα". Ουπς! Υπερβολές? Όχι! Αλλά άλλα θέλω, άλλα σκέφτομαι, άλλα λέω. Μπερδεμένα μηνύματα. Stop. Παρασύρομαι. Παρασύρεται σε μεγάλες υποσχέσεις που δεν μπορεί να τηρήσει. Και μετά the sound of silence. "Β' Ημίχρονο" Αυτός ο τύπος έχει το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα να σε αιφνιδιάζει εκεί που δεν το περιμένεις. Που σημαίνει ότι εγώ πρέπει να εξασκήσω τις ικανότητες goal keeper διεθνούς επιπέδου. Δηλαδή πως τα λές αυτά? Δεν τα 'χω ξανακούσει. Λυπήσου με. Είναι σα να παίζω παιχνίδι στις καθυστερήσεις με πέναλτυ. Δεν θέλω. Σειρά μου τότε για πέναλτυ. Αμείλικτα σουτ. Σσσσσιτ! Έλα που ο παίκτης είναι κατηγορία Α' Εθνική και διαιτησία επιπέδου Collina και τρώω κόκκινη για 2 τουλάχιστον αγωνιστικές/βδομάδες. Και που ξέρεις τι κάνει? Φιλικά παιχνίδια εκτός έδρας? Εντός? Αδύνατον. Απαράδεκτο! Στέλνω μηνύματα διαμαρτυρίας και επιδεινώνω δυστυχώς την κατάσταση και τον αποκλεισμό και για άλλες αγωνιστικές/μέρες/βδομάδες. Διότι σου λέει κυρία μου επειδή στην αρχή δηλαδή σας δείξαμε αδυναμία εσείς θελήσατε να το εκμεταλευτείτε. Δεν το εκμεταλεύτηκα Sir όπως νομίζετε, δυστυχώς έχασα την μπάλα. Με απανωτά πέναλτυ από έμπειρο παίκτη, που σίγουρα τα 'χει ξανακάνει, αρχίζω να φοβάμαι, να με πιάνουν ανασφάλειες, να λέω αυτός παίζει λίμπερο, εγώ όλο μαλακίες κάνω. Δεν τον έχω! Αλλάζω τακτική! Προσπαθείς να πεις κάτι και συ καλό, να κάνεις καλό, ποιος ξέρει ποιος σπάει το ποδάρι του, λέμε τώρα, και ο διάβολος αντεπιτίθεται. Εκεί που η κυρία είναι σε περίοδο αποκλεισμού, χτυπάει τηλέφωνο. Όχι δεν είναι από κείνον αλλά από παγκίτη/γκόμενο που προτείνει έξοδο σε νυχτερινό μαγαζί της περιοχής. Τι να κάνεις? Αναπηρωματικός? Αναπληρωματικός! Τι να κάνεις? Πόσο να στενοχωριέσαι? Χρειάζεσαι λίγο αέρα. Αφού εκείνος σκέφτεσαι είναι παλιοεγωιστής, σκληρός, αδιάφορος, απών... κοιτάς μπας και βρείς αντικαταστάτη. Αλλά νάδα! Γαμώτο ο παίκτης δεν συγκρίνεται. Αλλά το παρακάνει! Πάω και γω σε φιλικό εκτός έδρας και βγαίνω με νίκη over 5. Τι να λέμε τώρα? Δε λέει. Θα προπονηθώ γιατί δεν γουστάρω να παίζω με κολοκωτρονίτσι, ενώ έχω ανοιχτή θεσάρα Α' Εθνική. Προπόνηση αγάπη μου! Προπόνηση! Βέβαια το βρώμικο μυαλό του δύσκολα το πιάνεις... Ναι! Μιλάμε για βρώμικο παιχνίδι! Αλλά δεν μπορώ να πώ... έχει ενδιαφέρον. Οι νίκες επί του πρωταθλητή είναι το κάτι άλλο! Ανεπανάληπτες! Ασύγκριτες! Κυματίζουν σημαίες παντού! Το πλήθος (λέμε τώρα) ζητοκραυγάζει! Εμπαινε! Πάνω του! Τον έχεις! Το βλέπεις στα μάτια του, στη φωνή του, στο σώμα του...στα όνειρα του. Και κει κάπου καταλαβαίνει κι εκείνος ότι σ' έχει, και ξαναρχίζει το βρώμικο παιχνίδι του... -Νομίζεις ότι μ' έχεις, ε? Καημένη γελάστηκες. Μπαίνουμε σε άλλη φάση και κει δεν τα βγάζεις εύκολα πέρα μαζί μου. Εγώ δεν αφήνω την lionheart να την πατήσει καμία τσούλα. -Τσούλα, εγώ? -Όχι, λέμε. Φυλάμε τα ρούχα μας, να 'χουμε τα μισά. Μας τα πήρε τα μισά η προηγούμενη, μη μας πάρεις κι εσύ τα υπόλοιπα. -Τα ρούχα σου σίγουρα τα θέλω off, τώρα εσένα σε θέλω μέσα, και την καρδιά σου να καίγεται. Γίνεται? Για κάτσε λίγο... αν τελικά εσύ είσαι ο "τσούλος". Σχολιαστής: Αγάπη μου όταν εσύ μάθαινες μπάλα, εκείνος ήταν ο scorrer της χρονιάς. -Έχει δίκιο. Γάμησέ τα! Ναι, πάλι καβάλησα καλάμι. Λίγο respect στον γηραιότερο.. Χιχιχι. Αχ! Με λέει αγάπη του! Χύνω...δάκρυα συγκίνησης... Ομως δεν παραδίδεται. Ο εγωισμός θίγεται. Ο δικός μου πέφτει και πέφτει και πέφτει... Σχολιαστής: 'Εϊ! Σήκωσε τον! Αρκετά! Παρατράβηξε αυτό το παιχνίδι! -Εντάξει εσύ είσαι καλύτερος! Παραδίνομαι! Όχι άλλο αποκλεισμό! Θέλω να σε σέβομαι! Να σε ποτίζω με την σαμπάνια τoυ νικητή! Ναι! Να σου κρατάω τις πετσέτες! Μάθε με καλύτερη μπάλα! Βαριέσαι?! Και γώ κουράζομαι! Πολύ αδρεναλίνη! Πολύς κόπος! Πολύς ιδρώτας! Δεν μπορώ άλλο! Παίζουμε φιλικό? Αλλά τώρα ο τηλεφωνητής λέει λείπεις. Αναποδιές. Χάσαμε πάλι δύο συναντήσεις. Γαμώ τα διαβολάκια μου! Ποιο είναι το κουμπί σου? Πόσα είναι αυτά τα κουμπιά σου. Ποιες είναι οι ευαίσθητες περιοχές? Πώς να τα βρώ άμα είμαι εκτός? Και πως δηλαδή να παίξω καλή μπάλα μετά από κόκκινες κάρτες διαρκείας. Δεν ξέρω αν θέλω να παίξω άλλο. Κουράστηκα. Ίσως δεν είναι τόσο καλό το παιχνίδι.. Είμαστε στις καθυστερήσεις κι η κούραση είναι εμφανής. Και τα Χριστούγεννα? Άραγε θα ξαναγεννηθούμε ή θα πάρουμε οριστική μεταγραφή?

Ο ρυθμός του χρόνου...

Μήπως τελικά βιάζομαι για να νικήσω το χρόνο αλλά επειδή αυτός είναι και κουφάλα και σχετικός όποτε εγώ τρέχω αυτός με κρατά πίσω και όποτε εγώ αργώ αυτός τρέχει γρηγορότερα Δηλ. είναι αντίστροφα σχετικός. Και η μεγάλη πρόκληση είναι.... να βρώ το ρυθμό του!!! Σε τι χρόνο κινείται ο χρόνος? Σε χαλαρό, ήρεμο, 4/4, 3/4, 2/4, 9/8, 13/8? Ποιος είναι επιτέλους ο ρυθμός του? Τώρα που το είδα μουσικά ίσως παίζει ανάλογα με την περίσταση. Εδώ σε θέλω! Πρέπει να ανακαλύπτεις τι μουσική παίζει ο time dj για ν' ακολουθείς τα βήματα στον αντίστοιχο ρυθμό του χρονικού χορού του. Και πως θα τον ακούω τον time dj? Ακούει κανείς τον χρόνο που κυλά αν δεν έχει έστω ένα ρολογάκι? Με τον ήλιο ίσως! Με την αναπνοή! Με τους χτύπους της καρδιάς! Με τα φεγγάρια! Ωραία Back to basics! Πρέπει να βρω εκείνο το εσωτερικό ρολογάκι που θα μου λέει τώρα πας αργά για να πάς μακρυά! Τώρα επιταχύνεις για να προλάβεις τα κόκκινα! Τώρα κόψε λίγο, δεξιά στροφή στα 100 μ. με μικρή ορατότητα. Τώρα μια μεγάλη παύση. Αδιέξοδο. Σκέψου, πως θα την κάνεις! Όπισθεν, αναστροφή, αλλαγή πορείας. Τώρα Ευθεία!!!! Τσίτα τα γκάζια! Επ!!! Είπαμε όχι κι έτσι υπάρχουν κι αστάθμητοι παράγοντες... ένας απογοητευμένος σκύλος θέλει να περάσει απέναντι... Κόψε! Δε θες να σε πάρει μαζί του! Αράζεις, χαλάρωσε τώρα! Φτάσαμε! Νομίζω χαλαρώνω και βρίσκω το ρυθμό! Κι αν μου χτυπήσει την πόρτα... νοκ! νοκ! και μου πει.... "Κυρία μου, your time is over!" Θα του πω: μα δεν πρόλαβα να... Και κείνος τι θα μου πει...? You knew that time was limited! Και γω τι θα πω? Μα... Δεν έχει μα και ξε-μα! Time is over for you! Μα....? Πρέπει να χαιρετήσω τους δικούς μου πρώτα, να τους πάρω ένα τηλέφωνο! Καλέ να τους εξηγήσω!!!! Sorry, miss, you missed this chance! But if you wish you can meet them in their dreams! But only emergency calls are allowed! You know! Ανειλλημένες υποχρεώσεις, κτλ. Now on only dreams connect you! Sorry! Μα θα έχετε μοναδικό Communication σε άλλη διάσταση! Θα τα δείτε όλα! Μην ανησυχείτε! Λες. ε? Τι να πω? Οκ! Ι take my precious time to enjoy every moment at it's time! Το ΄παν κι άλλοι με δικά τους λόγια όπως τότε ο Jim Morrison είχε πει: Take it easy baby, take it as it comes don't move too fast if you want your love to last κτλ. κτλ. Οκ. Αλλά too fast? Υπό ποία συνάρτηση...? Όλοι έχουμε άλλους χρόνους που λειτουργούμε Βλέπε έναν άνθρωπο αργοκίνητο μέχρι να πάρει π.χ. το ποτήρι και να βάλει νερό και να πιεί έχει περάσει ένας αιώνας ενώ ό άλλος με συνοποτικές διαδικασίες το 'χει πιει το νεράκι σε χρόνο dt Σε αυτήν την περίπτωση έχουμε toooooooo sloooow σε αντιδιαστολή με TOO FAST! Και αν το νερό είναι δηλητηριασμένο? Σε χρόνο dt αλλάζουν τα πάντα. So, I take my limited time to live every little moment of life!

Πέντε ερωτήσεις...:

Σ' έναν φιλόσοφο: Τι πιστεύεις ότι δεν ξέρεις? Σ' ένα παιδί: Παίζεις? Ποια παιχνίδια σου αρέσουν? Σ' ένα μέντιουμ: Τι μέλλει γενέσθαι? Κάποιον παλιό έρωτα: Πώς περνάς τώρα? Είσαι ευτυχισμένος? Στον καθρέφτη: Όταν με κοιτάς τι βλέπεις?

Στο νησί

Όταν στου Μορφέα τα βάθη ταξιδεύω σε βρίσκω σ’ ένα νησί ναυάγιο πειρατών αρχαίων θησαυρών ηττημένων πολεμιστών Στο νησί των Φαιάκων Είχα για οδηγό ένα άστρο της αυγής μα ο δρόμος της επιστροφής είχε αποκλειστεί μ’ εφιάλτες κι ερινύες από μαύρες μάγισσες Τότε… Σε φόντο μυστήριου μαύρου φεγγαριού Δυο αστέρια τρεμόπαιζαν δειλά ενώ τρεις μάγισσες χόρευαν τρελές στη στάχτη της εκδίκησης "Δεν έπρεπε…" είπα με κίνηση ρουά αυτοκαταστροφής "Σ’ αγαπώ" είπες με το κοίταγμα του σκορπιού. Και μετά φυγή… Στο δρόμο της επιστροφής προς την πόλη της σιωπής G. 22/11/2008

Οι μεγάλες ώρες....!

Εισαγωγικό Σημείωμα: Ξεκινώ καταγραφή μεγάλων στιγμών της ζωής μου, όπως μόνο εγώ τις είδα! Κι όμως μεταξύ σοβαρού κι αστείου, προτιμώ ν' αστειεύομαι! Σημαντικές Στιγμές Η πρώτη μέρα στο σχολείο, φίλε! Δεν θα ξεχάσω ποτέ την σιδερένια πόρτα πίσω μου και τον νέο κόσμο που ανοιγόταν μπροστά μου. Κόσμος! Παιδιά! Στην ηλικία μου! Άγνωστα! κοντά, χοντρά, ψηλά, ξανθά, μελαχρινά, άγνωστα! Όμορφα...! Παιχνίδι! Πολλά παιχνίδια! Η μικρή Ελένη..., Μια μύτη σαν τον νεροχύτη, Κλέφτες κι Αστυνόμοι, Πλαστελίνη, Λάστιχο, Μήλα, Μπάλα, Μπάλες, Σκάμμα 2 αγοράκια που παίζαμε κυνηγητό. Η Ντόρα με τα ξανθά μαλλιά. Η δασκάλα, χοντρή κι άσχημη. Γραμμούλες στο τετράδιο. Το πρώτο στρογγυλό "α". Τραγουδάκια και χοροί. Να 'το το δαχτυλίδι! Κάποιος κλαίει, φωνάζει την μαμά του. Του Γιαννάκη του τρέχουνε οι μύξες... Δηλαδή δεν έχει ούτε manex ούτε λεφτά?! Έπεται η σιχαμερή σκηνή του εμετού Όταν είσαι μικρό παιδί και έχεις φάει ένα ολόκληρο κουτί Caprice, τότε ξερνοβολάς τα πάντα, μέχρι και κάτι πράσινα υγρά απροσδιορίστου ταυτότητος...τότε νιώθεις πολύ σιχαμένα! Έχεις την αίσθηση ότι θα μπορούσες να πρωταγωνιστείς κάλλιστα στον Εξορκιστή, και γιατί όχι και με μεγαλύτερη ποικιλία ήχων και χρωμάτων. Μετά από τέτοια εμετίλα, είσαι πλέον πεπεισμένη ότι οι σκηνές..... ναι... οι σκηνές... παίζει να είναι κι αληθινές! Αφού μπορείς κι εσύ! Και μετά οι ατέλειωτες ώρες του τσιρλιπιπί Σ' έχει πιάσει κόψιμο. Όλα τα παιδάκια στην γειτονιά παίζουν χαρωπά, ενώ εσύ σφίγγεσαι δυνατά κι αντιστέκεσαι σθεναρά στην κλανιά που θέλει να σε κάνει ρεζίλι. Όχι όμως, όσο κι αν αντιστέκεσαι οι αμυνές σου ωχρειούν μπροστά στην ταχύτητα του τσιρλιπιπί! Η έφοδος είναι σθεναρή! Φεύγεις σφαίρα με μια φτηνή δικαιολογία για να γλιτώσεις τον δημόσιο εξευτελισμό. Φτάνεις αλλά είναι αργά! Δεν το πρόλαβες! Αλλαγή ενδυμασίας και πάλι πίσω. Κατεβαίνεις στη γειτονιά. Κάθεσαι λίγο. Το ζυγίζεις αν μπορείς να παίξεις αλλά σε προλαβαίνει ο εχθρός! Είναι ξανά προ των πυλών! Έλεος! Τρέξε μικρούλη τρέξε! Το τσιρλιπιπί ξανάρχεται! Υπάρχει κι άλλο! Κι έχει βαλθεί να σου σπάσει τα νεύρα, να σου ρίξει το ηθικό και να σου χαλάσει το παιχνίδι. Σ' έχει κάνει να τρέχεις απ' το χαρωπό τετράγωνο της γειτονιάς σου, στο μοναχικό καταφύγιο της λεκάνης του σπιτιού σου. Σκατά!

Λόγω Γενεθλίων 2θάουsend8 (2008)

Πέρασαν σχεδόν δύο μήνες και γω όρεξη να γράψω έστω και κάτι δεν είχα. Μόνο φωτογραφίες ήταν ο Σεπτέμβρης. Και πάλι Οκτώβρης. Έχει γενέθλια το μπλογκάκι μου σε λίγες μέρες. Ξέρω ότι δεν είναι ιδιαίτερα famous, μα σε τούτο το μπλογκ δημοσιεύω μόνο δικά μου πράγματα... (εκτός εξαιρέσεων όπου και αναφέρονται οι πηγές) Τούτο το μπλογκ είναι εγώ. Ένα μέρος μου. Οι ενδόμυχες σκέψεις μου σε έμμετρα στιχάκια οι έρωτες είτε γελοίοι είτε κι αληθινοί είτε και ψεύτικοι είτε σκληροί είτε ό,τι... Όνειρα πραγματοποιήσιμα, θερινού σινεμά, πολύχρωμα, μαύρα και πράσινα θερινής νύχτας - χιονισμένης μέρας Ευχές 1000 και 1 για αύριο και 1 για μετά Φιλιά και Ευχαριστίες Διαφωνίες και Προβληματισμοί Τόλμη κι Απραξία Σουρεάλ και Κυνικά Εικόνες μιας στιγμής Σκέψεις ανεμοστρόβιλοι και νηνεμίες Ξαφνικές Ανατροπές κι Αναμενόμενα Αποτελέσματα Ανακατάταξεις και Νέες Τάξεις Υπο κρισία κι Α λήθεια Χαρές και Λύπες Ζωή. Ανά πάσα στιγμή. με Πάθος Αγάπη Έρωτα Απόγνωση Επανάσταση Επιμονή Υπομονή Πόλεμο και μετά Ειρήνη και ξανά Οκτώβρης Άλλος Νέος. Έχουμε γενέθλια στις 24 εδώ. Και μ' αρέσει που κλείσαμε ένα έτος Σαν ένας κύκλος να κλείνει και ν' ανοίγει άλλος ή απλά να συνεχίζεται ο ίδιος απ' την αρχή από άλλο σημείο πια Στον κύκλο μου Συνειδητοποιείς, Αμφισβητείς Αμφιβάλλεις Αναρωτιέσαι Επικοινωνείς Συμπεραίνεις... Πεθαίνεις Ξαναγεννιέσαι Πάλι απ' την αρχή!!!!! Δεν υπάρχει ποτέ τέλος.... Μια αέναη πάλη μια αέναη εξέλιξη μια αέναη αρχή Χρόνια μας Πολλά!!! Κερνάω γραπτά κομμάτια από μένα Θα κεράσετε ευχές και μηνύματα... ? G.

Γιατί Έτσι!

sta Xania to '06

Σκιές στα Κύμματα?

Πίσω απ΄την Πλάκα

Αποστάσεις

Απόσταση Οπτικής 1

Απόσταση Οπτικής 2

Το Σιγανό Ποτάμι..

Αντικατοπτρισμός στη λιμνοθάλασσα

Γαλάζια

Γαλάζιο Ι

Γαλάζιο ΙΙ

Ο Δρόμος

Άμλετ

Άμλετ Πράξη ΙΙ Σκηνή ΙΙ στίχοι 123-131
Να αμφιβάλλεις, τ’ αστέρια είναι φωτιά
Να αμφιβάλεις ότι ο ήλιος όντως κινείται
Να αμφισβητείς την αλήθεια σαν να 'ταν ψέμα
Αλλά ποτέ μην αμφισβητήσεις το σ' αγαπώ.
Ω, αγαπημένη Οφήλια, είμαι κακός με τους αριθμούς,
δεν έχω τον τρόπο να μετρήσω τους αναστεναγμούς μου:
αλλά ότι σ’ αγαπώ απόλυτα, πέρα απ’ το μέτρημα, πίστεψε το. Αντίο.
Δικός σου για πάντα αγαπημένη κυρία, αυτή η μηχανή για το
μέτρημα των στεναγμών είναι για εκείνον, τον ΑΜΛΕΤ.

Δεύτερη Μεταφραστική μου απόπειρα σήμερα 21 Αυγούστου 2008 κατά τις 5 και κάτι

Στην σκηνή των ονείρων

Τα όνειρα πάντα την αλήθεια λένε. Συνδέονται με τον άλλον σου εαυτό τ' απείρου, και μυστικά μ' ονειρικά σενάρια αποκαλύπτουν. Είσαι τώρα προσκυνητής , αύριο είσαι πολεμιστής , είσαι του Θεού η άλλη μορφή Είσαι οι πόθοι σου οι κρυφές επιθυμίες σου. Η ψυχή σου ταξιδεύει κάθε βράδυ στα ταξίδια του άπειρου... με προορισμό εσένα μ' αφορμή τ' άγνωστο γνωστό ταξιδάκι της ψυχούλας σου. την βλέπεις , την κινηματογραφείς στην ταινία σου είσαι πρωταγωνιστής όσο κι αν δεν σε συμφέρει να το παραδεχθείς. Τα όνειρα σου κάθε φορά είναι οι τυχερές ή άτυχες μοίρες των επιλογών σου. Πράξε ανάλογα με την συνθήκη. Η ζωή σου μπορεί να γίνει το καλύτερο ή το χειρότερο έργο.

Εσύ είσαι ο ηθοποιός. Εσύ είσαι ο σκηνοθέτης. Εσύ διαλέγεις και φτιάχνεις τις σκηνές... Ή όχι? Μήπως από πριν έχουν όλα καθοριστεί? Άκου. Κοίτα. Νιώσε. Ζήσε. Αλήθειες θεϊκές τα όνειρα στην σκηνή σου αποκαλύπτουν.

Originally written by G. σήμερα 20 Αυγούστου την ώρα που ξημέρωνε.

Το ημέρωμα της στρίγγας

Ο μονόλογος της Κατερίνας απ' το "Ημέρωμα της Στρίγγλας" του Σαίξπηρ
σε μετάφραση από την G.

Κατερίνα

Ντροπή! Χαλάρωσε αυτό το ζαρωμένο μέτωπο,
και μην εξαπολύεις περιφρονητικά βλέμματα από τα μάτια σου,
για να πληγώσεις τον κύριο σου, τον βασιλιά σου, τον αφέντη σου.
Χαλάει την ομορφιά
όπως οι πάγοι καίνε τo χορτάρι,
Μπερδεύει τη φήμη σου
όπως οι άνεμοι χτυπούν
τα τρυφερά μπουμπούκια
Για κανένα λόγο δεν είναι ούτε σωστό ούτε δεκτό.
Μια γυναίκα νευριασμένη είναι σαν πηγή ταραγμένη,
βρώμικη, χλωμή, ανόητη, χωρίς ίχνος ομορφιάς,
Και όσο είναι έτσι, κανένας όσο στεγνός ή διψασμένος
κι αν είναι δεν θα καταδεχτεί ν’ αγγίξει
ή να ρουφήξει ούτε μια της σταγόνα.
Ο σύζυγός σου είναι ο κύριος σου,
η ζωή σου, ο άρχοντας σου,
η κεφαλή σου, ο φύλακας σου,
που νοιάζεται για σένα
και για την συντήρησή σου,
δεσμεύει το σώμα του σ’ επίπονη εργασία
τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα
ξενυχτά το βράδυ στις καταιγίδες
και τη μέρα στο κρύο
ενώ εσύ ξαπλώνεις στο σπίτι
ζεστή, ήσυχη κι ασφαλής.
Και δεν ποθεί άλλη τιμή καμμία
παρά αγάπη, ωραία εμφάνιση
κι αληθινή υποταγή.
Πολύ μικρή ανταμοιβή για τόσο μεγάλο χρέος.
Σαν τον φόρο του υπηκόου στον πρίγκιπα
τέτοιο οφείλει κι η γυναίκα στο σύζυγό της.
Και όταν είναι κακιά, απότομη, μουντή, ξινή
κι όχι υπάκουη στην τίμια θέλησή του,
τι είναι παρά μια ανόητη επαναστάτρια
κι άθλια προδότρα στον καλό της κύριο.
Ντρέπομαι που οι γυναίκες
είναι τόσο εύκολες
να κάνουν πόλεμο
εκεί που θα έπρεπε
να γονατίζουν για ειρήνη.
Όταν ζητούν εξουσία,
ανωτερότητα και κυριαρχία
ενώ οφείλουν να υπηρετούν,
ν’ αγαπούν και να υπακούν.
Ακατάλληλες για σκληρή εργασία
και για προβληματισμό στον κόσμο.
Μα (θα μου πείτε)οι λεπτές μας ευαισθησίες και καρδιά
γιατί θα έπρεπε να συμφωνούν με τα εξωτερικά μας μέρη?
Ελάτε, ελάτε , κακά κι ανίκανα σκουλήκια!
Τα μυαλά μου ήταν τόσο φουσκωμένα όσο και τα δικά σας,
η καρδιά μου τεράστια, η γλώσσα μου άλλη τόση,
που δεν άφηνα ούτε καρφίτσα να πέσει κάτω,
Ένα μου έλεγαν, πέντε εγώ, κακία στην κακία,
Αλλά τώρα βλέπω ότι τα τόξα μας
δεν είναι παρά καλάμια,
Η δύναμή μας τόσο αδύναμη,
η αδυναμία μας τόσο ασύγκριτη
που όσο πιο πολύ φαίνεται ότι έχουμε,
τόσο πιο αδύναμες είμαστε.
Τώρα σκεπάστε τα στομάχια σας
γιατί δεν έχει συμπλήρωμα άλλο
και βάλτε τα χέρια σας κάτω
απ’ του συζύγου σας το πόδι:
Σε ένδειξη του χρέους, αν επιθυμεί,
το χέρι μου είναι έτοιμο
όποτε του είναι βολικό.

Ordinary Social Athlete

Κάποτε ήταν ένα κοριτσάκι με ταχύτητα τ' ανέμου. Χωρίς ιδιαίτερη προπόνηση. Ήταν έμφυτου ταλέντου. Τι κατοστάρια, τι τρακοσάρια, η μικρή έβγαινε πάντα πρώτη. Γεννημένη κόρη του ανέμου, σιγοψιθυρίζε με τα μετάλια με βάρος ανίκητου νικητή και χρέος γεννημένου αθλητή επίμονου ανταγωνιστή της άμιλλας ...υπέρμαχο πνεύμα... Μα στάσου! Τώρα είμαι ακόμα μικρή κι οι μαύροι έχουν παράδοση διαρκή στ' αθλήματα του στίβου είναι σε σκληρότερες συνθήκες εκπαιδευμένοι. Καλώς τρέχω σαν παιδί τ' ανέμου. Μα άλλοι τρέχουνε με περισσότερα μποφώρ. Δεν τα 'χω τόσα χιλιόμετρα την ώρα... θύελλα θε να πιάσω μα εκ του φυσικού αδυνατώ. Άλλοι γεννημένοι πιο καλοί με φυσική ταχύτητα σχεδόν φωτός, ψυχής αδύναμα θεληματική. Και τι θα κατορθώσω αν το χρόνο κατά ένα δέκατο νικήσω!? Οκ. Λεφτά και φήμη θα νικήσω! Αλλά δεν είναι οι πιθανότητες μαζί μου. Άλλοι εκ του φυσικού πιο δυνατοί κι απ΄τ' ανέμου τη ριπή. Μήπως σε ντρόγκες και σε ντόπα θα πρέπει να εθιστώ?! Γιατί οκ! Τρέχω...τρέχω και νικώ και το χρυσό κρεμώ. Ως πότε?! Τι σημασία θα 'χει αν ο αγώνας είναι από πριν στημένος? Τα ψεύτικα εύσημα είναι πάντα ψεύτικα. Και σε αγώνες σικέ γιατί να παίξω?! Τίποτα το ψεύτικο δεν έχει αξία. Δεν έχει σημασία. Πάντα μάταιο παιχνίδι ήταν στου ψεύτικου την εξουσία. Δεν ξέρω. Εσείς τι λέτε? Αξίζει η διαδικασία? Τέσσερα χρόνια να περιμένεις τους αγώνες και λιγο πριν να σπας το πόδι να ντοπαρίζεσαι καθημερινά να θες να μοιάξεις στ' άλογα και στο τέλος να παίρνεις τ' αρ****α σου τα τρία???? Πιο ουσιαστικά είναι άλλα ! Κι όχι τα 9 ή 8 ή 7 δευτερόπλεπτα στην μάχη του τεραίν. Πιο σημαντική είναι η ίδια η ζωή και κάθε άνθρωπος όντως οφείλει να φέρεται ως αθλητής. Να μην το βάζει κάτω. Να κοιτά μπροστά για τον επόμενο αγώνα. Να είναι καλά προετοιμασμένος. Να μαθαίνει από τα λάθη κι από τις αδυναμίες του. Να πιστεύει στις δυνάμεις του και να προχωρά. Τους σικέ διαιτητές να τους προδίδει και τους ψεύτικους ανθρώπους επίσης. Να βρίσκει την δύναμη να ξεστομεί την αλήθεια του, να την κάνει πράξη, να την δέχεται, να την αποδέχεται και να την υπερασπίζεται. Δύσκολη η δουλειά του αντηρρησία ψεμμάτων μα είναι η μόνη πραγματική αλήθεια των θαυμάτων! G. Aug.2, 2008

Games... Just do it! + Play

Just do it! Βelieve in it! Do it! Έρχονται οι Ολυμπιακοί... και το logo του αθλητή είναι πάντα το ίδιο. Just do it! Το ΄χεις! Κάν ΄το! Δεν είσαι εδώ τυχαία! Στόχος σου είναι η πρωτιά! Μην εγακαταλείπεις ποτέ πριν ακούσεις σφύριγμα διαιτητή! Ο αγώνας παίζεται μέχρι το τελευταίο δέκατο του δευτερολέπτου. Ο Αθλητής πιστεύει στην δύναμή του ! Πρέπει να πιστεύεις για να κερδίσεις! Love the game! Live for the game! This game is your life! Love your life............! G. 2 Αυγούστου 2008 Κι αναρωτήθηκα πάλι γραπτώς στις 11 Αυγούστου 2008 κατά τις 2 ώρα βραδυνή ως συνήθως... για τα πρακτικά... Ποιος είναι άραγε ο τρόπος να πιστεύεις και ν' αγαπάς; Άμα ιδίως χάνεις συχνά; Κάπως βρίσκεις την δύναμη. Κάπου εκεί είναι η ελπίδα. Κάπως βρίσκεις τον τρόπο. Κάπου βλέπεις τον στόχο. Ο καθένας έχει τον τρόπο του να ψάχνει, να βρίσκει, ν' αγαπά, να ελπίζει. Πάντα υπάρχει μία λύση σε κάθε εμπόδιο. Το πηδάς, το περνάς, δεν το βλέπεις, το προσπερνάς, παραπατάς, πέφτεις, σκιάζεσαι κι αλλάζεις δρόμο, είτε σηκώνεσαι και πάλι απ' την αρχή για νέο γύρο αγώνα. Just do it! Γύρω -γύρω όλοι οοοο και στην μέση εσύ οοοοο βρες το και κάνε μια ευχή. οοοοο Εοοοο Βαεεεοοοο p.s. 2 Διακρίνω μια παιχνιδιάρικη διάθεση, η οποία βεβαίως βεβαίως ταιριάζει τόσο στα games όσο και στα plays. ooooo

Μ' Ένα Τραγούδι

Το λέω μ' ένα τραγούδι... Βάζω στίχους, μουσική ψυχή φωνή συμμετρία αρμονία. Κάνω μια ευχή ή μια κατάρα καίω. Σου τραγουδώ στιχάκια μες απ' τα βάθη της αβύσσου. Λέω ένα τραγούδι, κάνω μια ευχή, ή μια κατάρα καίω. Στιχάκια γράφω για του έρωτα την τρέλα, ή την παραφροσύνη του μυαλού. Η καρδιά τώρα μιλά. Στιχάκια για τα μάτια σου που με ταξιδεύουν, για την αναπνοή σου που με σιγοκαίει, για την φωνή σου που με υπνωτίζει. G. 5:37 12/6/2008

Θάλασσα

Θάλασσα Διάφανα Νερά, Σελήνη Δεύτερη Φύση, Ψυχή Της Μοιάζεις Στα κύματα πνίγεται η ψυχή της ανθρώπινης παραφωνίας Σ΄άγνωστους ωκεανούς με σβησμένους χάρτες, με δύναμη κολυμπάς, βυθίζεσαι, κινδυνεύεις και πάλι αναδύεσαι Με την τύχη του δελφινιού να μην κοιμάται, στην ατυχία καταιγίδες πολεμάς Τα νερά σου ερωτοτροπούν με του φεγγαριού το φως Σαν της θάλασσας τον κόσμο φαίνεσαι απέραντη σκοτεινή φωτεινή περίεργη Στην Ψυχή της Θάλασσας Ξεδιψάς Μεθάς Ζείς G. originally written today 5 June 2008 @ 4:58

Indigo

Ποια είναι αυτά τα παιδιά? Δεν είναι κανονικά? Είναι supernatural? Διαισθάνονται πράγματα, που οι άλλοι δεν μπορούν; Οκ! Και τι σημαίνει να είναι κάποιος Indigo, ακόμα δεν έχω καταλάβει ή ......................................... κάνω ότι δεν καταλαβαίνω. Πώς! Θέλει ν' αλλάξει τον κόσμο; Ωραία μαγκιά! Κι από που ξεκινάμε; Από τους δίπλα μας! Από τους φίλους, τους συμμαθητές, τους συνεργάτες... τους συντρόφους μας. Θέλουμε έναν κόσμο καλύτερο, και τον θέλουμε ΤΩΡΑ! Αλλά τι γίνεται, στην πραγματικότητα; και οι άνθρωποι που θέλεις να γίνουν καλύτεροι μένουν ίδιοι, αλλά χωρίς εσένα. Χωρίς Εσεένα.....!!!!! Στοπ. Και ο επαναστάτης φίλος μας, που του πλέκουν τα εγκώμια στα εύκολα, πιθανότατα αποκαλείται κάθαρμα, αγενής, ασεβής, θρασύτατος στα δύσκολα ή................................................................. όταν τους στριμώχνει. Συγνώμη, αλλά είδα στα όνειρα μου, ότι με κάρφωνες στην πλάτη, ισχύει; Στάνταρ ισχύει. Τα όνειρα δεν λένε ποτέ ψέμματα. Είδα στα όνειρα μου ότι μ΄αγαπούσες, και σκιές μπήκαν αναμεσά μας. Είδα ότι ήταν ανηφορικός ο δρόμος, αλλά εσύ πήρες τον κατηφορικό. Είδα ότι τέτοια αγάπη, δεν είχε ο κόσμος ξαναζήσει, αλλά εσύ την πρόδωσες πριν ανατείλει ο ήλιος. Α, ναι για τους Indigo, λέγαμε.

Ανατολή

(Shooted by G.)

Ερημιά

(photo by G.)

Kerkyra

Photo by G.

Φραπεδάκι και Δι' ευχών...

Shooted by G,

Lefkas, summer 2007

Πρωί...Φάρος...Ψαρεύοντας...

Moment Captured by G.,

kalokairaki 2006

Ένα το περιστέρι!

Captured by G. / Μάιος 2004 Ο Ηλιος δεν αντέχει άλλο την Σελήνη... Κι η Σελήνη παραπονιέται για τα καμώματα του ήλιου... Περιστέρι φτερωτό μήνυμα παραδίδει θεικό... Αύριο ο Ηλιος κι η Σελήνη να στήσουνε αιώνιο χορό σε ρυθμό ανθρώπινο αρμονικό. Ή άλλιως όλοι παράφωνα θα κλαίμε σε φάλτσο τέμπο κακόφωνης μουσικής. G. 29/5/2008

Καλημέρα!

Καινούρια μέρα ξεκινά...

Captured by G.

kalokairaki tou 2006

Πόλεμος

Πολεμώ ανθρώπους, σκιές ανθρώπων. Σκοτώνουν. Ανθρώπους. Σώματα. Αίματα. Ήχοι... ήχοι καταστροφής. Το τέρας του τίποτα χτυπά την σάρκα, την καρδιά, το αύριο δεν έχει πνοή. Τρέλα. Τρελοί προδότες της ύπαρξης. Μας πρόδωσαν. Οι άνθρωποι τέρατα μας προδίδουν. Γελοίες υπάρξεις στου τίποτα το πανηγύρι. Στο χορό της παράλογης καταστροφής. Χορεύουμε, ζωντανοί αύριο ή νεκροί. Χορέψτε, το χορό της καταστροφής. Άνθρωποι, αριθμοί στων τρελών την άλογη καταστροφή. Μια πληροφορία, μια ζωή, ένας αριθμός, εσύ, εγώ, το νο. 23538. Να ήτανε ψέμα. Να ήτανε άσχημο όνειρο. (GithrowLove sensed & wrote during a war play almost a month ago)

Τράπουλα

Με μια τράπουλα ήμουνα στο χέρι από μικρή, κι όσο την αγαπούσα τόσο ένιωθα ένοχή που την κρατούσα. Μου κρατούσε παρέα' σ' ένα κόκκινο δίχτυ την παγίδευα. Οι δικοί μου έλειπαν πάντα, στις δουλειές τους για λεφτά. Ποτέ από την τράπουλα δεν ήθελα να βγάλω λεφτά. Ητανε η φίλη μου, από τα 3 μου, ως τα τώρα. Κέρδος δεν έχω βγάλει ακόμα απ ΄την τότε"φιλενάδα", μα αν το θελήσω απ΄την "παγίδα", πολλές πιθανότητες έχω να κερδίσω. ('Ολα μια παγίδα είναι. Ονειροπαγίδα, Αριθμοπαγίδα, =>γίδα. ) Παγανιστικά παιχνίδια στου Πάνα τα τερτίπια. (G. wrote @ 3/5/2008 @ 4 kai kati)

Ελευθερία

"Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία". Δεν ανήκω πουθενά. Η ελευθερία θέλει δύναμη πολύ. Στη μοναξιά σκαλοπάτι μεγάλο είναι, κι αν τολμάς προχώρα. Θα ρισκάρεις για τα πάντα ή το τίποτα. Η "πλεονεξία" ήταν πάντα ελλάτωμά μου, και το τίποτα ή η ελεθερία η ανταμοιβή μου? Δεν έχω ακόμα καταλάβει... αν το τίποτα εμπεριέχει τα πάντα και η επιθυμία των όλων το τίποτα ή... την υπέρτατη επιθυμία της ολότητας. (GithrowLove sensed @ 3/5/2008 @ 3 kai kati...) and resensed at 6/5/2008 @ 1:06) Ασχετο-Σχετικό P.S. Χρόνια Πολλά Σάμο!

Παράλληλοι ταυτο-χρονισμοί

Φίλε, ό,τι και να κάνεις το παρελθόν δεν αλλάζεις. Δέξου το, αποδέξου το, κλείσε του το μάτι, και δες το τώρα. Μην σε ερινύες ανύπαρκτες χάνεις το παιχνίδι. (Για μένα τα γράφω, πιο πολύ... μην το πάρεις προσωπικά). Αν βάλω τελεία και προχωρήσω; Τέλεια. Κάθε μέρα είναι μία καινούρια αρχή ή ένα happy ή unhappy end. Κάποιες μέρες, δεν θέλω να τελειώσουν. Κάνω τρικ και τις 2 τις κάνω 1. Δεν κοιμάμαι και ξεγελώ την σελήνη και την ανατολή΄ ενώνω τον ήλιο με την σελήνη σε χρόνο παράλληλο. Κι όταν κοιμηθώ κι ο Μορφέας με επισκέπτεται, συνεχίζω να ζω σε άλλο τόπο και άλλο χρόνο, διαφορετικό. Αληθινά πραγματικό. Ταξίδια με "κλειστά μάτια" σε πολιτείες άγνωστες. Με ανθρώπους γνωστούς, περίεργους, αλλόκοτους, οικείους… Σε θάλασσες ήρεμες ή τρικυμισμένες. Δεύτερη ζωή σε άγνωστους κόσμους, σε διαφορετικούς παράλληλους χρόνους. Παράλληλες ιστορίες με κωδικοποιημένα άυλα κλειδιά. Τέλεια. Githrowlove originally wrote @ 30/4/2008 @ 5:59

O Ιούδας στην Πυρά

Σε κάποια χωριά της Ελλάδας, έχουν το έθιμο να κρεμάνε και να καίνε τον Ιούδα στην πλατεία.

Η συγκεκριμένη φώτο τραβήχτηκε σε ένα χωριό της Κρήτης.

Κοιτάξτε καλά τις φλόγες, και θα δείτε ότι σχηματίζονται, ναι, δαιμονικές μορφές.

.

Καλή Ανάσταση!

.

.

.

Photo shooted by G. /

Πάσχα του 2004

Πες του

Αν σε ρωτήσει που είμαι
πες του ότι τον αγαπάω.
Δεν έχουμε δικαίωμα να φοβόμαστε
ούτε ν' αμφισβητούμε την αλήθεια.
Έρωτας μεγάλος είναι
κι όποιος τον αρνείται,
η τιμωρία είναι δάκρυα ποτάμια
μιας κατάρας δίκαιης διαρκείας.
Τον αγάπησα πες του.
Μη ρωτάει το γιατί.
Δακρύζω πες του.
Ακόμα.

 G. 23/4/2008 @3:16

Αλλάζω χρώματα

Μπήκε η άνοιξη τα δέντρα έχουν ανθίσει και μοσχοβολά η νύχτα Βαρέθηκα το μαύρο φόντο του προηγούμενου χειμώνα Κι έτσι αποφάσισα ν' αλλάξω χρώματα Σαν να πετάω τις παλιές κουρτίνες και να βάφω τους τοίχους κόκκινους με γαλάζια γράμματα στο ενδιάμεσο. Γενικές Αλλαγές με αφορμή την Άνοιξη. Αλλάζουν οι εποχές αλλάζουν κι οι διαθέσεις Αλλάζουν τα πράγματα αλλάζουν και τα χρώματα Ονειρέψου στα χρώματα του κύματος Σκέψου με τα χρώματα του δειλινού Άγγιξε με στο βλέμμα της φωτιάς Χάρισέ μου στιγμές στα χρώματα σου. thought Githrow Love @ 11/4/2008 5:38

Ψεύτες, 1η τ' Απρίλη

Θα πω ένα ψέμα σήμερα θα πω ότι δεν σ' αγάπησα ποτέ ότι χάλκινες και ψεύτικες ήταν οι μέρες που έλεγα πως σ΄αγαπούσα. Είμαι ψεύτρα. Ποτέ μου δεν σ΄αγάπησα. Ησουν ψεύτης. Πιο πολύ λες ότι μ΄αγάπησες. Μα εγώ είμαι πιο ψεύτρα. Δεν με νοιάζει, εγωιστικά σου είπα... Και συ βολεύτηκες στου όχι την ευκολία και γω το ίδιο... Τι μεγάλοι ψεύτες! Δεν θέλω να σε βλέπω με βλέμμα είπες, και γω απάντησα με βλέμμα παγωμένο. "Δεν υπάρχεις... δεν υπήρξες ποτέ" ψέλλισα Κι η καρδιά μου έπαιζε σε ξέχορδo ρυθμό Τι μεγάλο ψέμα... κι ας ήτανε αλήθεια... Παραμύθι σα ναν ήτανε στου έρωτα την τρέλα... postlove: Πλάκα ητανε! Πρωταπριλιάτικο ψέμα! (Με άλλοθι το φόβο της αληθείας) Githrow Love / 1 Απριλίου 2008

Για τη Σατραπεία

Πρόλογος: Tο "Για τη Σατραπεία" το είχα γράψει με αφορμή την Σατραπεία του Καβάφη αντί ανάλυσης σε απλό κείμενο, που μας είχε ζητήσει η δασκάλα μας. Είπα τι να αναλύσεις από το ποίημα; Ό,τι και να πεις, δεν μπορείς να καλύψεις τα λόγια του ποιητή! Και επειδή αν δεν έγραφα τίποτα εκείνη θα με τσεκούρωνε στο τρίμηνο. 'Ετσι είπα να γράψω ένα ποίημα. Έβαλα τις λέξεις-κλειδιά σα προσχέδιο και κατόπιν τις σύνέθεσα. Σκέφτηκα τι να κάνω; Αυτό μπορώ να κάνω. Αυτό είναι. Αν της αρέσει καλώς, αν δεν της αρέσει, έκανα ό,τι μπορούσα. Της παρέδωσα, και την επόμενη φορά, με κάλεσε κάπως μυστικά και ίσως και συνομωτικά να μου πει. Καθώς πήγαινα προς την έδρα της σκεφτόμουν... "ρε μαλάκα τι έκανα; Γιατί είναι έτσι αυτη; Λες να με μπινελικώσει; Εντάξει άλλο πράμα είχε ζητήσει αλλά ποιος καθόταν τώρα να γράφει με τις ώρες; Και τι να έγραφα, δηλαδή? Λες να μου ρίξει κάνα χαστούκι για ασέβεια; για απειθαρχία στα ζητούμενα; " Στην αρχή ήταν σιωπηλή και με κοίταζε με ένα βλέμμα ακαταλαβίστικο. Ηταν λες και την είχε χτυπήσει κεραυνός... Η φωνή της μόλις άρχισε να μιλάει ήταν τρεμουλιαστή. Αναρωτήθηκα μέσα μου μήπως ξαφνικά άρχιζε να ωρύεται. Κάτι έχει γίνει, κάτι έχει πάθει, περίμενε. Μην σκύψεις όμως και σου ρθει καμμιά αδέσποτη σφαλιάρα, σαν εκείνη της Αγαθής. - Η Αγαθή ήταν η πρώτη μου δασκάλα που μου 'χε ρίξει μια σφαλιάρα... που ακόμα τη θυμάμαι! Αλλά άλλη ιστορία είναι αυτή. Και με ρωτάει, που λες: Εσύ το έγραψες, G. αυτό; Ναι της λεω, γιατί; Όχι πολύ καλό μου λέει είναι... Α, λέω, το ξέρω ότι ζητήσατε ανάλυση, αλλά τι να σας πω, δεν μπορούσα, είπα να γράψω κάτι σε έμμετρο. Μεγάλη παύση μεσολαβεί. Δεν το είδες κάπου; Δεν το διάβασες κάπου αλλού; Όχι της λέω. Για να πω την αλήθεια, περίπου ένα τέταρτο μου πήρε δεν είναι καλά γραμμένο; Η αλήθεια είναι ότι είχα την αγωνία να ακούσω για το δημιούργημά μου. Παύση. Βρίσκει φωνή και λέει είναι καταπληκτικό. Το έδειξα και στους συνάδελφους και συμφωνήσαν όλοι. Αλήθεια; την ρωτάω τώρα σα χαμένη. Με κοιτούσε σαν να είχε μπροστά της φάντασμα, και μου λέει: Θα θέλαμε να το δημοσιεύσουμε στην εφημερίδα του σχολείου, αν φυσικά μας επιτρέπεις; Ναι, της λέω, εννοείται, τιμή μου. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ! Σα χαμένη, ενθουσιασμένη, απορημένη. Τότε σαν να κατάλαβα το ύφος της. Είχα ακριβώς το ίδιο μετά την προσφορά της. ....................................... Για την Σατραπεία Μη γελαστείς ποτέ, μη συμβιβαστείς Μη γελαστείς, και παρατήσεις τους πόθους, τις επιθυμίες σου Αυτές σε κρατάν στη ζωή Κι αν δεν μπορείς να βρεις την ευτυχία μην ενδώσεις στην Σατραπεία Δημιούργημα του κακού είναι Δημιούργημα της φαντασίας Ο πόθος σου να μην είναι ποτέ η Σατραπεία Κι αν σε γέλασε και το κατάλαβες γύρνα πίσω, μη φοβάσαι. Η ευτυχία βρίσκεται στους πόθους τους ανικανοποιήτους, τους μεγάλους Ξέρεις ότι γι' αυτούς γεννήθηκες γι' αυτούς και ζεις. Αν δεν ζεις γι αυτούς, θα πεθάνεις, να το ξέρεις κι ας ζεις ακόμα. Μην γελαστείς ξανα, μ' ακούς; Ασε τους άλλους να ζουν όπως θέλουν, να λεν ό,τι θέλουν Εσύ μείνε ο εαυτός σου οι πόθοι σου, οι επιθυμίες σου, τα όνειρά σου. Μη γελαστείς! Και να το ξέρεις κάποτε θα πραγματοποιηθούν. Ίσως και αργά, αλλά θα πραγματοποιηθούν. Ζήσε! Ζήσε μ' αυτούς, ζήσε γι' αυτούς για τίποτα άλλο. G. , Spring-1994

The ships which have gone

The ships which have gone The ships which have sunk in an ocean of wildendess in an ocean of sin You are not going to see them again because they are dead, a long time ago.... without even say goodbye... a long time ago... You see them smile they sparkle like stars although they are taking drugs... they are sinking.... they are dying... before they die before they say goodbye These are the ships of your own mind These are the ships of your own heart These are the ships of of your ultimate sorrow... of your ultimate not lived love... [...] G. 22/8/1994

Εδώ στην Βαβέλ

Κλειδαμπαρώνω τις πόρτες σφαλίζω τα παράθυρα μόλις σκοτεινιάζει δεν βλέπω πια το φως του φεγγαριού παρά κλεφτά πια κοιτώ τ' αστέρια... Βομβαρδίζομαι καθημερινά από κακά μαντάτα... ληστείες, φόνους, εκρήξεις φωτιές, σεισμούς, πλημμύρες από Μεταμφιεσμένους... Ακήρυχτους Πολέμους. Το Οξυγόνο 2 Υδρογόνο μεταλλάσεται με γοργούς και σταθερούς υπολογισμούς σε μετρήσιμα αποθέματα "πολύτιμου" χαρτονομίσματος. Οι μεταλλαγμένοι ανθρώπινοι τύποι μεταλλάσουν τους καιρούς μεταλλάσουν την φύση όλα και όλους. (Σαν Παγκόσμιες συναρτήσεις απόκοσμων μελλοθάνατων υπολογιστικών ανθρώπινων τεράτων.) Οι κάποτε αγαπημένοι προορισμοί είναι τώρα καμμένη γη ή ξεροί, σαν της πέτρας την λευκή αντοχή. Τελειώσανε οι πλάκες και τα αστεία. Χιούμορ μόνο μαύρο σαν του νέφους και της μαύρης σκιάς στην ακτινογραφία. Αλήθειες πουλημένες σε ψεύτικο θεό Αξίες ανάξιες λόγου και ανοχής.... Η αιώνια Βαβέλ του τσίρκου μεταμφιεσμένων καραγκιόζηδων πίσω από κλεμμένες ακριβές στολές κι αδιάντροπα ανάξια χαμόγελα. Ψάχνω να βρω την αλήθεια σου. Μα η αλήθεια, εδώ στην Βαβέλ τιμάται ένα σεντς και δέκα η σιωπή σου... Ενα σεντς για την σκέψη μου, λοιπόν και δέκα για την σιωπή σου. Δεν μ' αρέσει μα Ανοίγω τα παράθυρα... και... Κοιτώ τ' αστέρια... G. 19/3/2008

Παιχνίδι Σελ. 123. 5-8η Πρόταση / Τρωίλος και Χρυσίδα του Σαίξπηρ

Ακολούθησα τους κανόνες του παιχνιδιού, που είναι οι εξής: άρπαξε το πιο κοντινό σου βιβλίο, πήγαινε στη σελίδα 123 βρες την 5η πρόταση της σελίδας προχώρησε στην 6η, 7η έως την 8η πρόταση και αντέγραψέ τες. Το βιβλίο που βρισκόταν πάνω- πάνω και δεξιά ήταν: Τρωίλος και Χρυσίδα" του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Και στην σελ. 123. Στην 5-8η πρόταση ο ποιητής γράφει τα εξής: Τρωίλος Αυτός δεν είναι τρόπος, Έλληνα, να σε παρακαλώ θερμά και συ να με προσβάλλεις παινεύοντάς τη. Μα σου λέω, κύριε Έλληνα, το αιθέριο πεταγμά της είναι τόσο ανώτερο απ΄τα παινέματά σου, όσο συ 'σαι ανάξιος για υπηρέτης της. Εγώ σε διατάζω να της φερθείς καλά, από θέλημα δικό μου - τι, μα τον φοβερό Άδη, αν δεν το κάμεις, κι ας σε φυλάει η μεγάλη ασπίδα του Αχιλλέα, θα σου κόψω τον λαιμό!

Ρήσεις

Από την αγαπημένη φίλη μου, την Αγνή, για όλους μας ... Ρήσεις Γνωστών ή και αγνώστων..γνωστών συγγραφέων, ποιητών Αλήθειες μεγάλες. Δύσκολες. Σημαντικές αλήθειες ακολουθούν.... Σκοπός είναι να σώσουμε τον θεό που είναι μέσα μας. (Καζαντζάκης). Να εμπιστεύεσαι αλλά και να επαληθεύεις. Η μόρφωση δεν σε κάνει πιο σοφό ούτε πιο ευτυχισμένο. Ο θυμός βγαίνει ή σε επίθεση ή σε κατάθλιψη. Μην τους τα δείχνεις όλα, δεν θα στο συγχωρήσουν ποτέ. Η γοητεία της ασφάλειας κοντά στον δυναμισμό του άλλου, η γοητεία του δυναμικού επάνω στην κυριαρχία του αδύναμου... να χειρίζεται αυτόν τον αδύναμο. Αγάπη είναι να σε αποδέχονται χωρίς όρους. Ο καλύτερος σεξουαλικός άντρας είναι ο ξέγνοιαστος. (Λάιδα) Χειρότερο από το να πεθάνεις είναι να θέλεις να πεθάνεις. Ο φόβος σκοτώνει την ελευθερία. Στη ζωή παίρνεις πάντα αυτό που πιστεύεις ότι σου αξίζει να πάρεις. Η αλήθεια στην αρχή γελοιοποιείται και καταδιώκεται. (Σοπενχάουερ). Η ευτυχία δεν είναι προορισμός αλλά η διαδρομή. Οι θεοί γελάνε με τους ανθρώπους που κάνουν σχέδια. Μην διστάζεις να πεις την γνώμη σου ελεύθερα, οι άλλοι θα καταλάβουν και θα σ’ αποφύγουν. Αγάπη είναι: Η απόλυτη αποδοχή χωρίς όρους, (όχι χωρίς όρια.) Αυτήν την αγάπη θέλουν τα παιδιά εν αρχή από τους γονείς τους. Δεν είμαι υπεράνω των πάντων, είμαι ένας απλός άνθρωπος και ιδιαίτερα συναισθηματικά ευάλωτος. Είμαι διαθέσιμη για ορισμένα πράγματα μόνο, έχω τα όρια μου. Είμαι άθεη με την έννοια ότι πιστεύω πως ο θεός έχει το βασίλειό του μέσα μου. Αχ! Θεέ μου, βοήθα με ν’ αντέξω αυτό που δεν μπορώ ν’ αλλάξω. Η αγάπη θέλει χρόνο για να κερδηθεί. Ο θυμός είναι το αποτέλεσμα ενός πληγωμένου και απαρνημένου εαυτού. Στον άνθρωπο κυριαρχούν τα συναισθήματα,- βιολογικά κατέχεται από πείνα- sex- φθορά- θάνατο. Η ζωή είναι αυτό που συμβαίνει κι εσύ κάνεις σχέδια… Κανείς δεν αποφεύγει το παρελθόν… πάντα μας ακολουθεί. Ο δρόμος για το μέλλον ξεκινά από το παρελθόν. Αυτόν που προστατεύουμε τον κρατάμε αδύναμο. Ο θυμός είναι φόβος, και ο φόβος είναι πάντα απειλή απώλειας. Να ζεις είναι το πιο σπάνιο πράγμα στον κόσμο, οι περισσότεροι υπάρχουν μόνο, αυτό είναι όλο. Όταν δεις τον εαυτό σου, μπορείς ν’ αλλάξεις τα πάντα. Όταν συμβιβάζεσαι η ψυχή σκύβει το κεφάλι. Το αντίθετο της αγάπης δεν είναι το μίσος είναι η αδιαφορία. Σοφία είναι να συνειδητοποιείς ότι δεν ξέρεις τίποτα. Όταν αγαπάς τον εαυτό σου δεν έχεις ανάγκη να σε επιβεβαιώσει κανείς για τίποτα. Η γνώση θεραπεύει τις φοβίες. Αυτός που ψάχνει το παρελθόν είναι σαν τον αγρότη που οργώνει το χωράφι του. Οι κίνδυνοι που επέβαλλαν οι νόμοι θρησκειών και κοινωνιών, έκαναν τον άνθρωπο να ζει στην ασφάλεια του δούλου και στην ειρήνη του τάφου. Η πατρίδα μας είναι η παιδική μας ηλικία... Δεν μ’ αγάπησα όσο μου άξιζε να μ’ αγαπήσω Χριστέ μου, πόσο λίγο μας έμαθαν να αγαπάμε τον εαυτό μας, δηλαδή πόσο λίγη αυτοεκτίμηση μας έμαθαν να έχουμε. Όσο αφήνει κανείς τη ζωή του στα χέρια των άλλων ποτέ δεν θα ζήσει. Έψαχνα σε όλη μου τη ζωή να βρω αυτό ακριβώς που είμαι. Όταν ένα άτομο δεν μπορεί να είναι ο εαυτός του είναι θυμωμένο. Το στρείδι πεθαίνει όταν κλείνεται στο καβούκι του (στον εαυτό του). Ο φόβος είναι η φυλακή της ψυχής. Αν αγοράσεις ασφάλεια αντί για ευτυχία, θα πληρώσεις το αντίστοιχο τίμημα. Η γνωστή κόλαση είναι καλύτερη από τον άγνωστο παράδεισο. Οι άνθρωποι μπαίνουν στη ζωή των άλλων όταν βρίσκουν το κλειδί στην πόρτα. Η απληστία και η αμάθεια είναι η καταστροφή του ανθρώπου. Όταν είμαι πολύ θυμωμένος με κάποιον σημαίνει ότι νίκησε αυτός. Η εκκλησία εξουσιάζει το θρησκευτικό συναίσθημα του λαού. Όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ και δεν πραγματοποιείται σημαίνει ότι ο πόθος σου δεν είναι τόσο δυνατός. Στα γουρούνια αν τους ρίξεις διαμάντια θα τα φάνε, δεν γνωρίζουν την αξία αυτών. Χριστός. Αν θέλεις ζωή να είσαι έτοιμος για θάνατο. Φρόιντ Αν θέλεις ειρήνη να είσαι έτοιμος για πόλεμο. Όμηρος Στην αγάπη και στην ζωή δεν παίρνουμε αυτό που μας αξίζει, παίρνουμε αυτό που διαπραγματευόμαστε.

Δεν σε νοιάζει τόσο να χάνεις, σε νοιάζει το πώς σε βλέπουν οι άλλοι όταν χάνεις. Ο πολιτισμός ενός κράτους φαίνεται από την θέση που έχει δώσει στη γυναίκα, ο πολιτισμός ενός άντρα φαίνεται από το πώς φέρεται στην γυναίκα του. Η τύχη είναι ο σύμμαχος του γενναίου. Σε φοβίζω γιατί σε φοβάμαι. Κάνε ό,τι μπορείς με ό,τι έχεις εκεί που είσαι... Όταν δεν αγαπάς τον εαυτό σου είσαι ευάλωτη-ος στο να προσκολληθείς στο άτομο αυτό που σου λέει πράγματα από αυτά που δεν πιστεύεις ότι είσαι. Το να μην συγχωρείς είναι σαν να πίνεις δηλητήριο. Πρέπει να γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε. (Γκάντι) Συμπεριφερόμαστε στους άλλους όπως θα θέλαμε να μας συμπεριφέρονται.(Χριστός) Μπορεί να είναι κάτι ακόμα μικρότερο αλλά η ζωή είναι φτιαγμένη από μικρά πράγματα και μικρές, ελάχιστες στιγμές που όμως μαζί φτάνουν ολόκληρη τη ζωή μας Ν’ αγαπάς την ευθύνη, να λες εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης, αν δεν σωθεί εγώ φταίω. (Καζαντζάκης) Αν εμείς κλείνουμε πόρτες και παράθυρα το φως δυσκολεύεται να περάσει Έχουμε την ευθύνη να είμαστε ελεύθεροι Νιώθω στους ώμους το βαθύ μυρμήγκιασμα καθώς φυτρώνουν όλο πιο νέα και πιο μεγάλα τα φτερά μου. (Ρίτσος) Οι καυγάδες δεν θα κρατούσαν τόσο πολύ αν είχε άδικο μόνο η μία πλευρά. Η υπερδιακριτικότητα μας εκλαμβάνεται από τους άλλους σαν αδιαφορία. Από τον πολιτισμό για να πας στην βαρβαρότητα χρειάζεται λίγος χρόνος, ενώ για να φθάσεις από την βαρβαρότητα στον πολιτισμό είναι πολύ δύσκολο. Ο θυμός είναι φόβος. Αν είχα να διαλέξω ανάμεσα στον πόνο και στο τίποτα θα διάλεγα τον πόνο. (Μπουσκάλια) Ο θάνατος μας διδάσκει ότι υπάρχει ένα όριο. Η μόνη καθοδήγηση που προσφέρουμε στα παιδιά μας είναι το παράδειγμα της δικής μας ζωής. Το παιδί θα προσπαθήσει να γίνει όπως οι άλλοι το θέλουν, έτσι ώστε να το αγαπήσουν. Δεν ξέρουμε ότι η πιο σπουδαία ανάγκη μας είναι η γνώση του εαυτού μας. Ο έρωτας είναι η υπερνίκηση του φόβου του να δίνεσαι. Φοβάται κανείς τον θάνατο μόνο όταν δεν ζει. Υπάρχει μία πολύ λεπτή γραμμή ανάμεσα στην πείνα και τον θυμό. Σε κρατάω όσο κρατούν οι φόβοι μου. Όλοι μπορούν να θυμώσουν, σημασία έχει με ποιον θυμώνεις. Βρίζουν για να μην τους αγνοούν. Τα λάθη είναι μεγάλα όσο η αγάπη είναι μικρή. Νικούν όσοι πιστεύουν ότι θα νικήσουν. Θα κατορθώναμε πολλά περισσότερα πράγματα αν δεν τα θεωρούσαμε ακατόρθωτα. Η γνώση μας κάνει υπερήφανους, η σοφία ταπεινούς. Να αισθάνεσαι μεγαλύτερη χαρά για όσους σε επικρίνουν παρά για όσους σε κανακεύουν. Δύο πράγματα είναι αχώριστα από το ψέμα, οι πολλές υποσχέσεις και οι πολλές δικαιολογίες. Η αρετή είναι μία ατέλειωτη εμπόλεμη κατάσταση με τον εαυτό μας. Τον άνθρωπο δεν πρέπει να τον κρίνουμε από τον τρόπο που μιλάει, αλλά και από τον τρόπο που σωπαίνει. Ο κίνδυνος της αφθονίας είναι όπως ο θάνατος από πείνα (πεθαίνοντας από αφθονία) Ο θεός είναι πνεύμα μέσα στην ύλη του Θε ανθρώπου, ψάξε και θα τον βρεις Δαγκώνεις γιατί φοβάσαι μήπως δεν σε χαϊδέψουν. Δεν μπορώ ν’ ακούω αυτό που λες γιατί αυτό που λες βροντάει πιο δυνατά. Άλλο η ισχύς του δικαίου, και άλλο το δίκαιον της ισχύος. Δεν λυπάμαι αυτούς που αντιμετωπίζουν προβλήματα, λυπάμαι αυτούς που δεν ξέρουν ότι έχουν προβλήματα. Δεν ήξερα αν υπάρχει όριο και ποιο είναι αυτό που καθορίζει ότι πράγματι αυτό που νοιώθω είναι αγάπη ή ο,τιδήποτε άλλο; Οι φίλοι μας είναι ο καθρέπτης μας. Δεκτικότητα σημαίνει να δέχεσαι από τους άλλους εκείνο που μπορούν να σου δώσουν χωρίς να το αξιολογείς, να το κρίνεις, να το συγκρίνεις. Οι φραγμοί ανάμεσα στους ανθρώπους γκρεμίζονται όταν πρώτα γκρεμισθεί το εσωτερικό φράγμα που φυλακίζει το συναίσθημα. Ο πόνος επειδή δεν αποκτήθηκε η αγάπη τελικά γίνεται θυμός που χρησιμεύει για ν’ απαλύνει τον πόνο, ο θυμός και η κατάθλιψη είναι μία αντίδραση στον πόνο και όχι ένα βασικό χαρακτηριστικό του ανθρώπου. Το όστρακο που φυλακίζουμε μέσα του τον αληθινό μας εαυτό είναι το αμυντικό μας σύστημα, όσο πιο ισχυρό είναι το αμυντικό σύστημα αυτό τόσο πιο ψεύτικος και δυστυχισμένος είναι ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος είναι υποχρεωμένος να ξέρει, ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για την υγεία του. Μία εξεφτιλισμένη ζωή είναι καλύτερη από μία φτηνόντυτη ζωή. Μονολιθικότητα στη σκέψη και στην δράση δεν σημαίνει άλλο από τυφλή πίστη και πειθαρχία πτωμάτων. Αυτός που έχει υγεία των όπλων ξεθηκώνει το μαχαίρι. (Ελύτης) Είναι ατιμωτικό να έχεις ζήσει τόσο πολύ σ’ αυτή τη ζωή και να έχεις ζήσει τόσο λίγο. Ένας άρρωστος συγγενής μπορεί να βλάψει ένα υγιές άτομο στο μέτρο που αυτό αρνείται τη συμμετοχή του στα νευρωτικά παιχνίδια του αρρώστου. Η πεμπτουσία της ανθρώπινης ύπαρξης είναι η ελευθερία. Να έχεις σπίτι όσο σε χωράει και χωράφι όσο αντέχεις να το δουλεύεις. Σημασία έχει το ίδιο το ταξίδι για την Ιθάκη. Ο άνθρωπος φτιάχνει την θρησκεία όχι η θρησκεία τον άνθρωπο. Τώρα μπορώ να ζήσω αλλά μπορώ και να πεθάνω. Όσο και να κατανοώ τώρα αυτούς που με απέρριψαν, δεν παύει να υπάρχει η πρωταρχική μου ανάγκη για αγάπη. Η ανατροπή των παλιών μας πεποιθήσεων είναι τραγικά δύσκολη γιατί αυτές οι ρίζες έγιναν μέσα μας απολιθώματα. Στο τέλος γινόμαστε αυτό που παριστάνουμε. Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα που πρέπει να πούνε το μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο ΟΧΙ. (Καβάφης) Η μεγαλοφυΐα της αγάπης αναπληρώνει μέσα σε μια στιγμή όλη την έλλειψη πείρας. (Γκούντερα) Ο φόβος σε κάνει σκλάβο. Ήμουν πρωτοποριακή εν αγνοία μου σε ότι αποδεικνύεται σήμερα γνώση ψυχής. Έπρεπε να είμαι αυτό που οι άλλοι περίμεναν από μένα να είμαι. (Τζάνωφ) Ακόμη και η πιο ήπια αλλαγή είναι θαυμάσια απειλή για κάποιο κατεστημένο. Ανάμεσα στον έρωτα και στην πράξη του έρωτα μεσολαβεί ένας κόσμος. Δεν έχουμε δικαιώματα έως όταν τα διεκδικήσουμε. Ο πιο επίπονος, ο πιο μακρύς και πιο μοναχικός δρόμος είναι αυτός για την Ιθάκη της ψυχής μας, όμως είναι συνάμα μια υπέροχη διαδρομή. Άιντε θύμα, άιντε ψώνιο, άιντε σύμβολο αιώνιο, αν ξυπνήσεις ξαφνικά θα ρθει ανάποδα ο ντουνιάς. Δεν υπάρχει κανένα ζωντανό πλάσμα πάνω στη γη που να είναι πιο άθλιο από τον άνθρωπο. (Όμηρος) Μοναξιά είναι να σου ζητούν να υποκρίνεσαι, κανείς δεν θέλει να μάθει την αλήθεια. Φοβάσαι να είσαι αληθινός γι’ αυτό είσαι νευρωτικός. Βλέπεις καθαρά πως ότι σε βοηθούσε να επιβιώσεις δεν σε βοηθούσε να ζήσεις. Διαφωνώ με τις ιδέες σου, όμως θ’ αγωνισθώ μέχρι θανάτου για να τις εκφράσεις. Ό,τι δε σε σκοτώνει σε δυναμώνει. Η ζωή είναι ωραία όταν την χειρίζεσαι εσύ. Άμα γνωρίζεις τον εαυτό σου είναι σα να γνώρισες τον Θεό. Άλλο είναι η μοναξιά και άλλο να είσαι μόνος. Ο χαρακτήρας μας είναι η μοίρα μας. Ίσως η λογική να είναι η χειρότερη τρέλα (Γκούντερα) Η ελευθερία αποκτάται με την γνώση Ο ελεύθερος άνθρωπος δεν φοβάται μην χάσει την ελευθερία του Ο φόβος ακινητοποιεί εμάς και δυναμώνει τους άλλους. Ζητάμε την ασφάλεια αλλά και την διέγερση. Καλπάστε ή πεθάνετε. Η ωριμότητα είναι μία πορεία μοναχικότητας Βλέπουμε στο πρόσωπο του άλλου το δικό μας, και τον μισούμε γιατί μισούμε πρώτα εμάς. Να ζευγαρώσεις πρώτα με τον εαυτό σου και μετά με τον άλλον. Καλύτερα να με μισούν γι’ αυτό που είμαι, παρά να μ’ αγαπούν γι’ αυτό που δεν είμαι. Αν είμαι ό,τι έχω τι θα είμαι αν χάσω αυτά που έχω; (Σαίξπηρ) Κλείσε τα μάτια σου και κοίτα με Η αληθινή αγάπη δεν γνωρίζει μέτρο. Δεν είναι τόσο η ηδονή όσο η κατάκτηση, τον χορό τον σέρνει ο πόθος για νίκη και όχι ο πόθος για ηδονή. Τα πάντα εξαρτώνται από την αυτοεκτίμηση μας, δηλαδή από την αγάπη του εαυτού μας. Είναι τόσο δύσκολο όσο θέλεις. Μην απαρνιέσαι αυτό που είσαι. Ευτυχία είναι να ζεις με την υψηλότερη αλήθεια. Η υποταγή στην λογική σημαίνει μοιρολατρία. Να είσαι ο εαυτός σου κι ας είσαι λάθος. Η αλήθεια είναι η πολυτέλεια των δυνατών. Όταν ένας άγιος σκοπός χρησιμοποιεί άτιμα μέσα, τότε και ο σκοπός είναι άτιμος. (Μαρξ) Η αγάπη μετριέται με ό,τι μπορείς ν’ απαρνηθείς, ακόμα και την ίδια την αγάπη. Σου κάνουν ότι εσύ επιτρέπεις να σου κάνουν. Η γνώση είναι δύναμη, η άγνοια ευλογία Τα καταπιεσμένα συναισθήματα φέρνουν τις ψυχοσωματικές βλάβες. Ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι ο εαυτός μας, αν αγαπήσουμε τον εαυτό μας αυτομάτως αγαπάμε και τους εχθρούς μας Πλούσιος είναι ο εν’ αρκούμενος στα λίγα. Οι γυναίκες βλέπουν τους άντρες με τα μάτια της μάνας τους Η επιτυχία δεν σημαίνει και ευτυχία Δεν είναι άξιοι φθόνου είναι άξιοι λύπης Μας συμπεριφέρονται ανάλογα μ’ αυτό που είμαστε ή που δείχνουμε ότι είμαστε. Δεν προσέχω την αξία του δώρου αλλά την πρόθεση της προσφοράς. Όσους δεν μπορεί να λυγίσει τους σκοτώνει. Με τον θάνατο και τον έρωτα δεν ασχολούμαι γιατί αυτοί είναι στα χέρια του θεού. Όταν υποκλίνεσαι στο φόβο μένεις για πάντα στο σκοτάδι... Όσο λιγότερα ξέρεις τόσο περισσότερο μιλάς. Όταν κάνεις τον εαυτό σου σκουλήκι, μην απορήσεις όταν σε πατήσουν και σε λιώσουν. Αυτοί που δεν αγαπήθηκαν κάποια μέρα σκοτώνουν ακόμη και τον εαυτό τους... Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία... Είναι φανερό ότι ο άντρας πέτυχε να επιβληθεί στην γυναίκα, αλλά πιο προνόμιο του εξασφαλίζει η νίκη αυτή; (Σ. Μποβουάρ) Κυρία είναι αυτή που μπορεί να συντηρήσει τον εαυτό της, δηλαδή κυρία του εαυτού της. Μόνο όσοι επιμένουν, μόνο όσοι εξερευνούν και μόνο αυτοί καταφέρνουν το μεγάλο έργο (Κοέλο) Ο φόβος της αποτυχίας ήταν αυτό που μέχρι σήμερα μ’ εμποδίζει να τολμήσω το μεγάλο έργο Τον έρωτα και την δυστυχία δεν μπορείς να τα μοιραστείς με άλλους Μου ήταν πιο εύκολο να υποκύπτω στην κατανόηση παρά να μάχομαι για την ελευθερία μου... Όσο σ’ αγαπώ σ’ ελευθερώνω Θέλει θάρρος στο άγνωστο να πας... Αναζητούσα φοβισμένη-ος την επιβεβαίωση της ταυτότητας και της αξίας μου. Οι στερημένοι άνθρωποι κάνουν φτωχές επιλογές. Ο πόνος έρχεται στην επιφάνεια μόλις καταρρεύσει το αμυντικό σύστημα. Ο εχθρός σε δοξάζει. Αχ, Θεέ μου όταν φτάσει κανείς στο σημείο του θανάτου τότε καταλαβαίνει ότι δεν είναι τίποτε. Ποιος ερωτεύτηκε αν δεν ερωτεύτηκε από την πρώτη στιγμή; Τα προβλήματα είναι για τους έξυπνους ανθρώπους για να τα λύνουν. Η άγνοια δεν σε ενοχοποιεί για τίποτα. Ο δυνατός αποχωρεί πρώτος. Αισθάνεσαι ασφαλής μόνο με αυτό που ξέρεις να κάνεις καλά. Είσαι αθώος για να ελπίζεις ακόμη Οι σπουδαίοι βαριούνται και οι μέτριοι ενεργοποιούνται. Αχ! Θεέ μου δώσε μου πάλι την χαμένη μου αθωότητα για να κλάψω ξανά για τον χαμό μιας πεταλούδας Αν δεν σ’ αρέσει το άλογο μην το αλλάξεις μέσα στο ποτάμι. Μπορεί να είναι και τιμή γι’ αυτόν που αγνοείται, γιατί σημαίνει ότι δεν σε βάζουν μέσα στον αναλώσιμο όχλο για το συμφέρον του πρόχειρου καταναλωτισμού ψυχής, ξεχωρίζεις εν τη απουσία σου, κι έτσι είσαι ελεύθερος. Δεν σπας πιάτα αν δεν πλύνεις πιάτα. Ο γονιός εμποδίζει το παιδί του να είναι ο εαυτός του. Τι ανυπόφορο που είναι να έχει κανείς βρώμικα νύχια και δίπλα του να έχει μία πολύ όμορφη γυναίκα (Γκούντερα). Ακόμη και οι θλιβερές αναμνήσεις δεσμεύουν τον άνθρωπο. Η σχέση του άντρα προς την γυναίκα δείχνει πόσο η φυσική συμπεριφορά του ανθρώπου έγινε ανθρώπινη. Μία αλήθεια την δεχόμαστε μόνο αφού πρώτα την έχουμε αρνηθεί από τα βάθη της ψυχής μας. Εϊ χρήμα! Κολασμένο μέταλλο, πόρνη εσύ κοινή της ανθρωπότητας που βάζεις της διχόνοιες ανάμεσα στον όχλο των εθνών. (Μαρξ) Κάθε γεγονός ήταν ευπρόσδεκτο μέσα στην χωρίς γεγονότα κοινότητα. Και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους; Οι άνθρωποι αυτοί ήταν κάποια λύση. (Καβάφης) Όταν πας για εκδίκηση, ετοίμασε δύο τάφους. Δεν ξέρω τι θέλω, ξέρω τι δεν θέλω. Αν δεν ξέρεις τι να πεις, πες πως αισθάνεσαι, αν δεν ξέρεις τι να πεις, πες δεν ξέρω τι να πω. Άλλο να λες πως νοιώθεις και άλλο να κατηγορείς τον άλλον γι’ αυτό, όταν εκφράζεις δικά σου συναισθήματα ούτε τον εαυτό σου διαγράφεις ούτε τον άλλον βάζεις σε δύσκολη θέση. Είμαι σχεδόν ολότελα απελευθερωμένος από την αναγκαστική συμπεριφορά. Επειδή ο νευρωτικός γονιός προβάλλει την δική του ανάγκη πάνω στο παιδί του, το παιδί που υποφέρει περισσότερο είναι αυτό που έχεις γονείς με πολλές ανάγκες. Ο πόνος καταλήγει στο ότι: Δεν αγαπιέμαι και δεν έχω καμμία ελπίδα να με αγαπήσουν όταν είμαι ο αληθινός μου εαυτός. Ο άντρας πρέπει να δεχτεί την αδυναμία του, για να βρει την δύναμη του. Στιγμιότυπα ζωής που ζήσαμε που άπαξ και υπήρξαν μια φορά τίποτε ποτέ πια δεν θα ήταν ικανό να τα καταλύσει. (Ελύτης) Ο αγώνας μας και η ελπίδα μας είναι ν’ αγαπηθούμε. Διότι πράγματα πολλά έξω να κάνω ευχών. Α! Όταν εκτιμάν τα τείχη πώς να μην το προσέξω; (Καβάφης) Κι αν δεν μπορείς να κάνεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς' μην την εξευτελίζεις μες την πολύ συνάφεια του κόσμου, μες τις πολλές κινήσεις και ομιλίες. (Καβάφης) Έχει και η ψυχή το δικό της κονιορτό που αν σηκωθεί μέσα μας αέρας τότε αλίμονο! (Ελύτης) Έτσι που την ζωή σου ρήμαξες εδώ στην κόχη τούτη τη μικρή, σ’ όλη τη γη την χάλασες. (Καβάφης) Ριζοσπαστισμός σημαίνει ν’ αδράξεις το θέμα στη ρίζα του, αλλά για τον άνθρωπο η ρίζα είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. (Μαρξ) Όταν τα μεγάλα όνειρα σκοτώνονται τρέχει πολύ αίμα. Όταν ο έρωτας εκτός από το σώμα κατακτά και την ψυχή ζει περισσότερο μέσα στο χρόνο αυτό το καταπληκτικό συναίσθημα. Η γυναίκα προσφέρεται εύκολα, μα στην πραγματικότητα αυτή είναι που παραμονεύει για το θύμα της, η παθητική της τακτική είναι το δόλωμα. Δεν αντέχω να με ξέρουν τόσο πολύ καλά. Καλλιέργεια είναι να ξέρεις τι κάνεις και τι γίνεται γύρω σου. Ο φίλος μου κοντά μου, ο εχθρός μου πιο κοντά μου. Αν ένας άνθρωπος δεν έχει τάξη μέσα του, οι δικοί θα πορεύονται χωρίς την πρέπουσα τάξη. Σε κρατάω όσο κρατάει η αρρώστια μου. Ο υγιής πρέπει να αποφεύγει τους άρρωστους, ένας άρρωστος συγγενής μπορεί να βλάψει ένα υγιές άτομο στο βαθμό που αυτό αρνείται την συμμετοχή του στα νευρωτικά του παιχνίδια. Η απληστία αντικατέστησε τις ανάγκες. Φοβάμαι την πλήξη πολύ περισσότερο από τον θάνατο, να μουχλιάζεις τελματωμένος στην πλήξη είναι σαν να κρατιέσαι με τα δόντια μπροστά στον θάνατο. Όταν το παιδί απορρίψει τον πατέρα σημαίνει ότι ο ίδιος ο πατέρας το έχει απορρίψει ήδη. Άλλους τα προβλήματα τους δυναμώνουν και άλλους τους αποδυναμώνουν. Δεν ξέραμε ότι οι σχέσεις χρειάζονται σκληρή δουλειά. Τα παιδιά θα εφαρμόσουν αυτό που βλέπουν και μαθαίνουν, αυτό θα εισπράξουμε στο τέλος. Ο θάνατος μερικών ανθρώπων αμέσως αφού σταματήσουν να εργάζονται, μπορεί να αποδοθεί σ’ αυτήν την εξουδετέρωση της άμυνας της εργασίας. Κάνε αυτό που θέλεις μια φορά, και μάθε από τις συνέπειες. Χαμογέλα για να σου χαμογελάσουν. Νικάς τον εχθρό σου όταν τον ξέρεις σαν αδερφό. Για να νικήσεις τον εχθρό σου πρέπει πρώτα να τον αγαπήσεις. Συχνά αφαιρούμε από τους φίλους μας χρόνο και τον αφιερώνουμε στους εχθρούς μας. Μόνο η αγάπη του εαυτού μας, μας κάνει να ζούμε ελεύθεροι. Η γνώση του εαυτού μας είναι μία υπέροχη διαδρομή. Να μάθουμε να ζούμε όπως σκεφτόμαστε και όχι να σκεφτόμαστε όπως ζούμε. Έρχεται η στιγμή ν’ αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις. Η αποφυγή της φοβίας εδραιώνει την φοβία. Για να βλέπω τον εαυτό μου πρέπει να συναθροίζομαι με άλλους. Με γνωρίζω γι’ αυτό είμαι ήρεμος, αφήνομαι συνειδητά να πιστεύουν ότι με χρησιμοποιούν. Η ζωή του ανθρώπου αρχίζει εννέα μήνες πριν γεννηθεί. Να δίνεις χωρίς να θυμάσαι και να παίρνεις χωρίς να ξεχνάς. Να προσεύχεσαι σα να εξαρτώνται τα πάντα από τον θεό και να προσπαθείς σα να εξαρτώνται τα πάντα από σένα. Η ενσυνείδητη κριτική πρώτα ζυγίζει τα προτερήματα και κατόπιν τα ελλατώματα. Για να αλλάξει ένα άτομο πρέπει να γίνουν τα υποσυνείδητα συναισθήματα συνειδητά. Αποδεικνύεται ότι έγινες σοφότερος σήμερα αφού παραδέχτηκες ότι έκανες λάθος χτες. Κάνοντας τους φόβους αληθινούς κάνουμε τις φοβίες άχρηστες. Τα λάθη είναι μεγάλα όπου η αγάπη είναι μικρή. Πολλοί άνθρωποι ζουν ευτυχισμένοι χωρίς να το ξέρουν. Αν αποφεύγεις τα προβλήματα σου ποτέ δεν θα είσαι αυτός που θα τα ξεπεράσει. Η εκδίκηση δεν προδίδει την αληθινή αιτία. Φοβού την οργή του υπομονετικού ανθρώπου. Δεν φταίει αυτός που λέει ψέματα, φταίει αυτός που τον ακούει. Δεν λυπάμαι που μου είπες ψέματα, λυπάμαι που δεν θα σε ξεπεράσω ποτέ. Τα σκυλιά απορούν όταν δεν τα φοβάσαι. Μία καλή σύζυγος είναι η ανυποψίαστη σύζυγος. Αυτοί που έγιναν θύματα δεν ήταν καθόλου καλύτεροι απ’ αυτούς που τους θυσίασαν γιατί η διαφορά ανάμεσα στον ένοχο και το θύμα σημαίνει να εγκαταλείψεις κάθε ελπίδα. Όποιος απελευθερώνεται από τον άλλον είναι ελεύθερος. Ακολούθησα όλους τους κανόνες θεού και ανθρώπων, εσύ κανέναν, κι όμως όλοι αγαπούσαν εσένα. Είναι μάταιο ν’ αναζητάς την χαμένη σου αθωότητα. Η κατοχή βαραίνει τις σχέσεις. Η δημιουργική πράξη του νευρωτικού είναι ο τρόπος που βρίσκει για να κρατηθεί σε απόσταση από τα συναισθήματα του και να μην τα αισθανθεί. Επειδή δεν είναι ικανός να αισθανθεί τις πραγματικές του ανάγκες θα θέλει πάντα περισσότερα απ’ όσα χρειάζεται. Τα αληθινά συναισθήματα που είναι οδυνηρά είναι γιατί ποτέ δεν ικανοποιήθηκαν, γι’ αυτό πρέπει να τα καταπιέζει έτσι ώστε να μην καταβληθεί από τον πόνο. Τα παιδιά πολλές φορές προκαλούν τους γονείς ακριβώς για να τους αναγκάσουν να τους βάλουν όρια σα γονείς. Η επιτάχυνση της ενηλικίωσης ανατρέπει τις ισορροπίες της ψυχής Ποιος ο λόγος να βγεις τα βράδυα αφού δεν θα σε φλερτάρουν πλέον λόγω της μεγάλης ηλικίας που σε ηρεμεί πλέον από τα ερωτικά τερτίπια. Η ζωή είναι για τους δυνατούς. Η γυναίκα σκλαβωμένη οικονομικά και κοινωνικά αποτελεί για τον άντρα ένα πολύτιμο αγαθό Μπορούμε ν’ αλλάξουμε τα πράγματα αλλάζοντας τον τρόπο που τα βλέπουμε. Ένας θαυμάσιος τρόπος να κοιτάξεις τον εαυτό σου είναι μέσα από την αντανάκλαση των αντιδράσεων του άλλου απέναντι. Το πραγματικό μου σκαρί αποτελείται από λεπτές διάφανες φλούδες ψυχής που διψά γι’ αγάπη. Ήταν αναμφισβήτητο πως δεν θα μπορούσαμε να πετύχουμε πουθενά όσο νιώθαμε πως δεν αξίζουμε τίποτα. Από τους κυριότερους τρόπους για να διατηρήσουμε την κακομοιριά μας είναι να ρίχνουμε το φταίξιμο στους άλλους και τους άλλους να προσπαθούμε ν’ αλλάξουμε. Τσούλες δεν είναι αυτές που φαίνονται αλλά αυτές που δεν φαίνονται. Η γνώση είναι δύναμη. (Ε. Φρομ) Η ζωή είναι ταξίδι σε μια κατεύθυνση, δεν υπάρχει εισιτήριο επιστροφής. Αν η μητρότητα είναι η ίδια η θυσία, η μοίρα μιας κόρης είναι το λάθος που δεν εξαγοράζεται με τίποτα. Αν γνωρίζω την συνείδηση σαν αλλοτριωμένη ανθρώπινη αυτοσυνείδηση τότε αυτό που ξέρω σαν θρησκεία δεν είναι η αυτοσυνείδηση μου αλλά η αλλοτριωμένη αυτοσυνείδησή μου επιβεβαιωμένη μέσα σ’ αυτήν. Έτσι γνωρίζω ότι η αυτοσυνείδηση που ανήκει στην ουσία του δικού μου εγώ, επιβεβαιώνεται όχι στην θρησκεία αλλά στην καταστροφή αυτής και στο ξεπέρασμα της θρησκείας, ο άνθρωπος φτιάχνει την θρησκεία όχι η θρησκεία τον άνθρωπο. (Μαρξ) Ο άλλος μπορεί να σου κάνει ό,τι εσύ του επιτρέπεις γιατί αυτό πιστεύεις ότι σου αξίζει, ακριβώς γιατί δεν έχεις αυτοεκτίμηση. Πώς να σε εμπιστευτώ αφού δεν εμπιστεύομαι πρώτα τον εαυτό μου. Η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια. Ο χρόνος μου λιγοστεύει και πρέπει να κάνω σοβαρότερα πράγματα. Οι εχθροί μας είναι οι καλύτεροι δάσκαλοι. Ένας άνθρωπος ένας κόσμος. Αυτό που φοβάμαι περισσότερο είναι η άγνοια, γιατί αυτή δημιουργεί φοβίες. Ηλίθιος είναι αυτός που αποδίδει τα δεινά του στους άλλους, ενώ λογικός είναι αυτός που αποδίδει τα δεινά του στον εαυτό του. Η ελπίδα είναι το όνειρο ενός ξυπνητού ανθρώπου. (Αριστοτέλης) Για να γίνεις ελεύθερος πρέπει πρώτα να μάθεις να είσαι φτωχός. (Β. Ουγκώ) Όταν περνάς τα όρια είσαι ελεύθερος για όλα. Για να ξεπεράσεις ένα λάθος η μόνη λύση είναι να μην το έχεις κάνει ποτέ. Η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στον νικητή. Ζήσε ή πέθανε. Η αγάπη του εαυτού μας είναι το γύρισμα στη ζωή. Άτυχος είναι αυτός που δεν μπορεί να υποφέρει την ατυχία. Μαθαίνεις από το λάθος αλλά και από την αλήθεια. Άμα δεν ξέρεις την κοινωνία δεν χαίρεσαι που την αποφεύγεις. Η υπερδραστηριότητα είναι ο εχθρός της σκέψης. Με τα λεφτά αγοράζεις φτηνά πράγματα. Προτιμώ τη βολή μου από το θάρρος της σύγκρουσης. Όταν η αντιδικία δεν έχει τελειωμό ο δυνατότερος φεύγει. Η ταπεινοφροσύνη είναι μία έκφραση αυτών που δεν έχουν αυτοπεποίθηση. ------------------------------------------------------------------------------------------------- Ο Σεπτέμβρης του 1903 Τουλάχιστον με πλάνες ας γελιούμαι τώρα΄ την άδεια την ζωή μου να μη νιώθω. Και ήμουνα τόσες φορές τόσο κοντά. Και πως παρέλυσα, και πως δείλιασα΄ γιατί να μείνω με κλειστά τα χείλη΄ και μέσα μου να κλαίει η άδεια μου ζωή, και να μαυροφορούν οι επιθυμίες μου. Τόσες φορές τόσο κοντά να είμαι στα μάτια, και στα χείλη τα ερωτικά, στ’ ονειρεμένο, το αγαπημένο σώμα. Τόσες φορές τόσο κοντά να είμαι. (1904) Καβάφης ------------------------------------------------------------------------------------------------

Επιθυμίες Σαν σώματα ωραία νεκρών που δεν εγέρασαν και τακλεισαν με δάκρυα, σε μαυσωλείο λαμπρό, με ρόδα στο κεφάλι και στα πόδια γιασεμιά- έτσι οι επιθυμίες μοιάζουν που επέρασαν χωρίς να εκπληρωθούν΄ χωρίς ν’ αξιωθεί καμιά της ηδονής μια νύχτα, ή ένα πρωί της φεγγερό. (1904) Καβάφης

-------------------------------------------------------------------------------------------------

ΣΗΜΕΡΑ: Αν είμαι δυστυχώς ή ευτυχώς δεν το εξετάζω αυτή τη στιγμή, σημασία έχει ότι δεν θα μετρηθώ στο ολικό ποσόν των ανθρώπων αυτών που ακόμη έχουν άγνοια για το ποια είναι η αιτία που συνθλίβεται η ζωή μας και αυτό μου αρκεί. Καβάφης ------------------------------------------------------------------------------------------------- Πέρυσι, όταν έφτασα «φιλικά» και «συναισθηματικά» στο ναδίρ, αναγεννήθηκα μέσα από ένα ξερό χώμα στο οποίο νόμιζα πως δεν θα φύτρωνε τίποτα πια. Η παρακμή λειτούργησε θετικά, ευεργετικά, κάνοντας με να φτάσω κατευθείαν στην ομορφιά της. Γιατί και στην παρακμή υπάρχει τελικά ομορφιά. Ανακουφισμένη καταστάλαξα πως οι δυο τρεις «φίλτατοι» της δικής μου δράσης, φίλοι αγαπητοί και αληθινοί – που «θε να θυμηθείς μ’ ένα μόνο χαμόγελο τα φίλα και τα ενάντια» κατά τον Καρυωτάκη – είναι τελικά εκείνοι που τους «νιώθεις» και ας μην είναι εδώ, σαν γλυκιά ανάσα στο σβέρκο σου, σαν το τηλεφώνημα που ξέχασες να κάνεις και έχεις την έννοια του, σαν την ανακούφιση μετά από μια τραγική υποψία. Και αυτοί οι φίλοι είναι τόσο λίγοι για να είναι πραγματικοί, που πλέον δεν με ξεγελούν και τους γνωρίζω πια καλά, με ένα μόνο χαμόγελο τους, γιατί είναι μόνο αληθινό και σπάνιο… Εγώ πια ξέρω…

(Tης Ζουμπουλάκη) ------------------------------------------------------------------------------------------------

Aντιρρήσεις Δεκτές. Με μεγάλη χαρά, να τις συζητήσουμε, αν υπάρχουν.. Να ' στε καλά!