Είσαι

Βγάζω σπυριά μέχρι αίμα να βγει Σε ψάχνω στις σκιές της νυχτερινής σιωπής Σύννεφα καπνού τσιγάρων αγωνίζονται κόντρα στο θάνατο της ζωής. Μυρωδιά ανικανοποίητης αγάπης μυρωδιά απ΄την κόλαση του τίποτα στην ελπίδα του πάντα Σαν κάπλικα χρυσά δαχτυλίδια πουλημένα στις ζωές της διαβολικής ευθύνης.

Στις νύχτες

Στις νύχτες των χαμένων ποιητών Εύχεσαι Να προλάβει η αυγή να ξεσκεπάσει τα λάθη της λήθης των ονείρων Στις νύχτες των χαμένων ποιητών Εύχεσαι Το σκοτάδι να είναι Απλά Ψευδαίσθηση Νυχτερινή. Στις νύχτες των χαμένων ποιητών υπάρχει αξία ενεχούσης αποκαλύψεως αληθείας ...προφανώς και ηλιθίας... διαχρονικής αξίας.