Εδώ στην Βαβέλ

Κλειδαμπαρώνω τις πόρτες σφαλίζω τα παράθυρα μόλις σκοτεινιάζει δεν βλέπω πια το φως του φεγγαριού παρά κλεφτά πια κοιτώ τ' αστέρια... Βομβαρδίζομαι καθημερινά από κακά μαντάτα... ληστείες, φόνους, εκρήξεις φωτιές, σεισμούς, πλημμύρες από Μεταμφιεσμένους... Ακήρυχτους Πολέμους. Το Οξυγόνο 2 Υδρογόνο μεταλλάσεται με γοργούς και σταθερούς υπολογισμούς σε μετρήσιμα αποθέματα "πολύτιμου" χαρτονομίσματος. Οι μεταλλαγμένοι ανθρώπινοι τύποι μεταλλάσουν τους καιρούς μεταλλάσουν την φύση όλα και όλους. (Σαν Παγκόσμιες συναρτήσεις απόκοσμων μελλοθάνατων υπολογιστικών ανθρώπινων τεράτων.) Οι κάποτε αγαπημένοι προορισμοί είναι τώρα καμμένη γη ή ξεροί, σαν της πέτρας την λευκή αντοχή. Τελειώσανε οι πλάκες και τα αστεία. Χιούμορ μόνο μαύρο σαν του νέφους και της μαύρης σκιάς στην ακτινογραφία. Αλήθειες πουλημένες σε ψεύτικο θεό Αξίες ανάξιες λόγου και ανοχής.... Η αιώνια Βαβέλ του τσίρκου μεταμφιεσμένων καραγκιόζηδων πίσω από κλεμμένες ακριβές στολές κι αδιάντροπα ανάξια χαμόγελα. Ψάχνω να βρω την αλήθεια σου. Μα η αλήθεια, εδώ στην Βαβέλ τιμάται ένα σεντς και δέκα η σιωπή σου... Ενα σεντς για την σκέψη μου, λοιπόν και δέκα για την σιωπή σου. Δεν μ' αρέσει μα Ανοίγω τα παράθυρα... και... Κοιτώ τ' αστέρια... G. 19/3/2008