8

8 Θήτα, 8 Άπειρο 88 τύχη 2008 αύριο 8+8, 16 - 1+6=7 7 θαύματα, 7 ζωές 7 =Ήττα βάλε και το θήτα μ' ένα γράμμα έφυγες από μια ήττα και βρέθηκες στο Θήτα θάρρος και θράσος θέρος και Οθέλλος... Ενα γράμμα, ένα θαύμα ένας αριθμός, μια μνήμη αλλάζω ένα, αλλάζω τα πάντα. G. Οriginally written at 24/9/2007 Edited at 31/12/2007

Βye Bye 2007

2007 ήρθε η ώρα σου να φεύγεις νέος χρόνος τώρα έρχεται ελπίζουμε κι ωραίος! Λοιπό, σ' ευχαριστούμε 2007 για τις ωραίες στιγμές που μας χάρισες για τα φιλάκια στις παραλίες, στις σκηνές στα σεντόνια πάνω και κάτω! Thank you που μας γνώρισες με άλλα ζωάκια και γελάσαμε, ήπιαμε, είπαμε και 2 λογάκια thank you, επίσης για τ' άλλα ζωντανά που τα πήραμε είδηση έστω και αργά... Χρόνε παλιέ, φίλε καλέ το ετήσιο σου πρόγραμμα ήτανε full με αγάπη, μίσος χάδια, χαστούκια έρωτα, δάκρυα φίλους, φίδια πράξη, απραξία αγκαλίτσες + πισώπλατες μαχαιρίτσες ευτυχισμένες + δυστυχισμένες στιγμές πρωτόγνωρες και καθημερινές ιστορίες καλημέρες και αντίο... Bye Βye 2007! Καλημέρα 2008!

Wishes!

Best Wishes!

ευχές ευτυχία happy

Love Αγάπη aMOre FAITH πίστη Joy παίζω

Creativity χαρά επιτυχία

ygeia play δημιουργία

2008!

Επείγουσα Οδηγία

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡ.ΑΣ Μετά από εκτεταμένη παρακολούθηση και ρουφιανιλίκι από τα τσιράκια της εταιρίας μας, διαπιστώθηκε ότι δεν μας γλείφεται τον κώλο αρκετά και σαν να μην έφτανε αυτό αυθαδιάζεται κιόλας! Λοιπόν, όσο είμαστε εμείς στην εξουσία απαιτούμε σεβασμό. Και λέγοντας σεβασμό εννοούμαι ότι υβριστικές φράσεις θα τιμωρούνται δια μείωση μεροδουλίου. Οποιος δεν συμμορφωθεί, θα καταδικαστεί σε πολύχρονη ανεργία! Γκεγκε? Λοιπόν, ακολουθεί το λάθος μετά του σωστού. Γκέγκε? ΑΧΡΗΣΤΟΙ! Σ.τ.G. (((ΝΑ προτιμάτε η 3η πρόταση αντί της 4ης. Βασικά σημαίνουν ακριβώς το ίδιο! Διαλέγετε και πέρνετε! :))) Στ' αρχίδια μου! Δε με απασχολεί το ζήτημα. Γαμώ την τύχη μου ! Κι άλλη στραβή ! Μου αρέσουν οι προκλήσεις . Τι στο διάολο έχω να κάνω εγώ μ' αυτή την παπαριά ! Δεν είχα σχέση με το συγκεκριμένο εγχείρημα Να πάει να γαμηθεί, ας το κάνει μόνος του ο καργιόλης! Να γίνεται χρήση του : Θα είναι δύσκολο να συντονίσουμε τις ενέργειες μας . Ωραία! Και κερατάς και δαρμένος ! Ναι, σήμερα θα μπορέσω να δουλέψω μερικές ώρες παραπάνω. Είναι εντελώς μαλάκας ! Δεν γνωρίζει ο συνάδελφος το συγκεκριμένο πρόβλημα . ΕΕ! Εσύ! Με συγχωρείτε . ΕΕ ! Εσύ ! Ναι , εσύ ρε μαλάκα ! Με συγχωρείτε κύριε . Δεν γαμιέσαι λέω γω! Λυπάμαι δεν μπορώ να σε εξυπηρετήσω . Τι? Πήρε προαγωγή? 'Αραγε πόσους απ 'το ΔΣ έχει τσιμπουκώσει ! Επιτέλους αναγνωρίσθηκαν οι προσπάθειες της . Τι τα έκανες τα κωλόχαρτα Μήπως θυμάσαι που τοποθέτησες τα έγγραφα . Καλά .. σκατά έχεις στο μυαλό σου? Νομίζω η πρόταση σου είναι ανεφάρμοστη . Πάλι τα αρχίδια μου πήρε! Το νέο αίτημα του για αύξηση απορρίφθηκε . Θα ψοφήσεις και θα είσαι ακόμη κλητήρας! Δεν υπάρχουν περιθώρια για περαιτέρω εξέλιξη . Καλά τόση ώρα γι' αυτή την μαλακία! Το αποτέλεσμα είναι μάλλον φτωχό . Καλώς τα' αρχίδια μας τα δυό! Καλημέρα κύριε διευθυντά . Από την διεύθυνση της εταιρ.ας "Σας γκαμώ και απαιτώ και σεβασμό" Ο Γενικός Διευθυντής, Ρόδης Αντιχριστόπουλος Η Γραμματέας, Μαρία Ρουφιανίδου Ο/Η Οικονομικός Διευθυντής, Χάρης Μαυροτρυπάκης

Από την πόλη έρχομαι... γιαγιά

Από την πόλη έρχομαι... και στην κορφή κανέλα! Τσαφ! Ποτέ δεν ξεχνώ το σιμιγδαλένιο χαλβά της γιαγιάς. Τσαφ! Στην «Πολίτικη Κουζίνα» παρόμοιες ιστορίες μου έλεγε κι εκείνη. Ως τα 13 μου. Μετά αποχαιρέτησε και αποχωριστήκαμε. Στο άπειρο κόπηκε κι η γιαγιά τώρα ίσως να κοιτά ίσως και να χαμογελά, που την θυμάμαι έστω κι αραιά... από διαφορετικά σημεία αυτής της πόλης. Είτε φανερά είτε κρυφά, έψαχνα.. κι έβρισκα. Τιμούσα την τέχνη της! Σκανδαλιά μεν ευχαρίστηση δε. Πώς μπορεί κάνεις να μην τιμήσει την Κανέλα, το Σιμιγδάλι, το Μέλι; Αριστούργημα γεύσης ήταν και είναι. Και ήταν για μένα! Από την γιαγιά μου! Και είναι για σένα τώρα από μένα. Είναι καλά εκεί; Στον ουρανό εννοώ, Στον παράδεισο δηλαδή Έχει καιρό να στείλει μήνυμα... ονειρικό... Έτσι, να πεταχτεί για ένα γειά. Καλά, δεν πειράζει. Φτιάχνω γω κάνα χαλβά όταν θέλω να μοσχοβολήσει η μνήμη ή η μονοτονία... G.

Συμπαντικό Σημαντικό!

Η Μοιρο/Γνώμη σου Μετράει. Counts from Now In Reverse till 10! For the Universe! Τώρα που γυρίζει! Νon credi kai ερεύνα! Αwaiting for.. No onions or guns allowed! Opinions! Remember! Μην ξεχνάς! http://albinoblacksheep.com/video/shifthappens

Story Reality

Εγκαινιάζω νέο είδος σε τούτο το βλογκ. Ιστοριούλες. Ιστοριούλες της G. αληθινές από τότε.......... Για να μην ξεχνάμε την αρχή. Για να θυμόμαστε την πορεία Θα 'χει φάση Believe me. Coming Soon!

Το Παιχνίδι της Ζωής

Κουβάρι σκοτεινό, από μίτο μακρινό. Μία άκρη υπάρχει στα πολύβουα λάθη. Σε δρομάκια φωτισμένα, στενά αραιοκατοικημένα, ζει ένα παιδί. Η Ζωή του ζήτησε να παίξουν. Του είπε, θα μάθεις το παιχνίδι στην πορεία, να θυμάσαι τα σημεία, οι πίστες επαναλαμβάνονται με διαφορετική σκηνογραφία. Μην ξεχνάς την αφετηρία. Δημιούργησε πολλά πεδία, Ψάξε για καινούρια στοιχεία, Πράξε ανάλογα τη συγκυρία, Διεκδίκησε την αξία, Μη ρωτάς την απραξία, Διώξε την υπεροψία, Αγάπησε τη δημιουργία. Παρατήρησε τα σημεία Κάνε παρέα με την ευθυμία Παρηγόρησε την μελαγχολία Κοίτα την επιθυμία Ρώτα τη σοφία Αναζήτα την ευτυχία Κάνε συντροφιά με την αγάπη. Κοίτα ψηλά, Γύρνα, ουπς! Άλλη ζαριά. Πάμε ξανά! G. (originally written 16/9/07)

Είναι μικρή η ζωή για να 'ναι ψεύτικη....

Δεν πουλάω την αλήθεια. Δεν σου άρεσα ποτέ ψέμα. Ούτε και μένα. Σε χαιρετώ. Δεν ακούω την παράφωνη φωνή σου. Πίσω απ' την γελοία μάσκα σου υποφέρεις καθώς πρέπει … Μαχαιρώνεις την καρδιά σου με την παράλογη λογική σου. Πόσο κοστίζει ένα ψέμα? Πόσο κοστίζει μια ψευδαίσθηση? Πόσο κοστίζει η αλήθεια? G.

10/9

Μουσική Ροκ 10 εικόνες σε 9 σκηνές Μουσική ροκ, 10/9 σε νέα μουσική μπάσα, έγχορδα και ντραμς. 10 εικόνες, 9 σκηνές το έργο γράφεται στιγμή-στιγμή Παλιοί πρωταγωνιστές σε σκηνή νέας ζωής. Ανεκτίμητη ιστορία. Μοναδική εμπειρία πολύτιμη η φαντασία, αμφίβολη η ευτυχία. Αυτοσχέδιες σκέψεις απρόβλεπτες αντιδράσεις επικίνδυνες αποδράσεις νέες ηδονικές αισθήσεις Στίχοι ερωτικοί λικνίζουν τη σιωπή νερό, αέρας, φωτιά, γη ζητούν ένωση ερωτική Οι ήρωες ανησυχούν σε φόβους ψευδείς αναμνήσεις. Η λογική αμφισβητεί παραισθήσεις ερημιά Θυμούνται μεγάλη μοναξιά μετά την μεγάλη φωτιά. Το σώμα προτρέπει στην ηδονή η ψυχή καρδιοχτυπά. Καθώς παίζουν στην σκηνή τα φλεγόμενα χείλη ζητούν ηδονή δυνατή βροχή σβήνει τις εκρήξεις. Οι θεατές αναρωτιούνται οι ήρωες πως θα αντιδράσουν. Σιωπή. ήταν αλήθεια του είπε ήταν ψέματα της είπε Η αυλαία πέφτει. G.

Νέα Λέξη

λυρικές εποχές-> λυρικοί ποιητές -> παράλληλες αλήθειες -> παράλληλοι λυρισμοί Παραλυρισμοί

Περί Τέχνης...

Περί Τέχνης… Τι εστί ταλέντο στις τέχνες? 10% είναι να έχεις την ευχαρίστηση να καταπιάνεσαι με κάτι δημιουργικό, μοναδικής όμως ταυτότητας. Αυτό διαφοροποιεί τις δημιουργίες ενός καλλιτέχνη, από τις οποιασδήποτε άλλες. Η μοναδικότητα του έργου. Εκτός του ταλέντου... τι να είναι αυτό? Άραγε, να το χεις? Ναι, ταλέντο με αυτή τη μόνη λέξη, λογικά εννοούμε τα πάθος μας για κάτι. Έχω ταλέντο δηλαδή μου αρέσει να ζωγραφίζω, τρελαίνομαι να τραβάω φωτογραφίες, ερεθίζομαι στη ιδέα να γράφω τις ιδέες μου ή τις εμπειρίες μου, εκστασιάζομαι όταν υποδύομαι κάποιον άλλο, όταν δημιουργώ, μοναδικά, ανεπανάληπτα! Ακόμα πιο πολύ όταν το έργο μου, αγγίζει και άλλους. Όταν καταφέρνω να συνθέσω τις πλέον ακριβείς λέξεις για να εκφράσω αυτό που τόσο πολύ θέλω να επικοινωνήσω, είτε συναισθήματα, είτε κριτική, είτε αλήθειες είτε... είτε..., είμαι ανείπωτα ευτυχισμένη την ώρα που βάζω την τελευταία τελεία. Και δεν θέλω να την βάλω εδώ. Και τι λένε μετά? Η τέχνη χρειάζεται δουλειά. Αρνητική λέξη η δουλειά. Πολύ δουλειά. Με παραπέμπει ίσως, λανθασμένα, στην δουλεία, κάτι μη ευχάριστο. Ενώ όταν μαθαίνω καινούρια πράματα πάνω στην τέχνη μου, όταν δημιουργώ από ένα απλό ερέθισμα κάτι μοναδικό, όταν μελετάω αδιάκοπα, για να κατακτήσω την αρτιότητα και την τελειότητα στο να εκφράσω το μήνυμα μου ή το τίποτα. Τότε για μένα δεν είναι δουλειά, είναι κάτι σαν την ερωτική επαφή. Απόλυτη ευχαρίστηση χωρίς κανένα ίχνος καταναγκασμού. Μόνο θέλησης. Δέσμευσης. Σεβασμού. Ανατρεπτικότητας. Μοναδικότητας της ανεπιστρεπτί στιγμής. Της αιώνιας στιγμής. Της στιγμιαίας αιωνιότητας, όπως μίας φωτογραφίας. Της διαχρονικής ερμηνείας όπως των αγαπημένων σας ηθοποιών. Όπως των ζωγραφικών έργων με πρωτόγραμμες πινελιές. Να και μία λέξη που δεν είχα ακούσει. Λογικά πρέπει να είνα δική μου δημιουργία. Πρωτόγραμμες/πρωτόγραμμα. Νέα λέξη ή είχε ήδη ειπωθεί; λεξο-δημιουργός; Αν μου πείτε ότι λέω ασυναρτησίες, εσείς είστε εκτός συνάρτησης. Πραγματικής, αληθινής συνάρτησης με τους αγνώστους να παίζουν βασικό ρόλο στην αλήθεια μου. Πρέπει να τολμήσω για να δημιουργήσω. Για να γίνει το έργο αποδεκτό πρέπει αρχικά να εκτεθεί. Άρα, εκτίθεμαι έστω και πίσω από ένα τίτλο φανταστικό όπως το Githrow Love για έναν de-blogger άγνωστο σας ή γνωστό κάπου στην Αθήνα ίσως να με έχετε δει ή εγώ εσάς. Και ένα βλέμμα, ή μια ατάκα ή και ένα βράδυ συνδαιτυμόνες σε κάποιο club. Έτσι λοιπόν, άγνωστη ή γνωστή, φίλοι ή εχθροί, αδιάφοροι ή μη, πίσω από το πρόσωπο που πολλά ή τίποτα ίσως να νιώθετε, υπάρχει μία καινούρια υπόσταση. Ένα όνομα νέο, ιδιότητες ασυνειδητοποιειμένες,(α-συν-είδηση-ποιει-μένες) αλήθειες που σαν κουβάρι ξετυλίσονται με αρχή τους τον ειρμό, τον συνειρμό, μία φράση ή ένα βλέμμα, μία αίσθηση πρωτόγνωρη, μία έκσταση άγνωστη ως πριν. Νιώθω περίεργα ερεθισμένη. Είναι άγνωστα, αλλόκοτα, περίεργα, διαφορετικά. Σίγουρα όμορφα. Μοναδικής σύνθεσης ρίματος, μέτρου, αρμονίας είναι των ποιητών. Τα μοναδικά πλάνα των κινηματογραφιστών. Τα μοναδικά σκηνικά και κοστούμια των σχεδιαστών. Τις 7 νότες, τις κλίμακες, τις μοναδικές συνθέσεις των μουσικών. Και τι? Αυτοί οι αξέχαστοι ανά τους αιώνες λέτε να έκαναν τα έργα τους με προθεσμία. Δεν νομίζω αν ήθελαν, σαν να ήταν μέρες τα έργα έτοιμα πριν από οποιαδήποτε προθεσμία. Το πάθος, η αγάπη έρχεται πριν και πάνω απ’ όλα τ’ άλλα. Και τελικά αν αγαπάς, δεν υπολογίζεις ούτε χρόνο, ούτε πόνο, ούτε φόβο, ούτε τίποτα. Μόνο αγαπάς και τολμάς. Αγαπάς και δημιουργείς. Δεν… και καταστρέφεις. Όπως οι κακοτεχνίξ.

Οι καλλιτέχνες είναι άλλο. Είναι εραστές της τέχνης. Οι ιδιόρρυθμοι...καλλιτέχνες, οι αυθεντικοί. Οι διαχρονικοί που έχουν μοναδικό ρυθμό, ύφος, στυλ, μορφή… τόλμησαν να το κάνουν με το δικό τους τρόπο. Πρωτότυπο και Μοναδικό.

Githrow Love

One part on time... multilevel story

Παραμύθι νέο στο φως να πω η αγάπη μας να ζήσει Μια φορά κι έναν καιρό... ζούσαν δύο ζωνταντά se live performance on stage life love in real scenes written in unique moments ... ... you see by your heart giving feelings getting love ... ... by Ar Koun Lee Kamin Soun...

Aν...

"Αν ζεις... πεθαίνεις... Αν αγαπάς... πονάς... Αν αναπνέεις ... ζεις... " είπε κάποιο ζώο κάποτε... "μεθυσμένο" Αν είσαι ποιητής πάντα ζεις. είπε... G

Όνειρα

-Έχω ένα όνειρο εδώ και χρόνια! -Τι περιμένεις? -Έλα ντε!

Αδικαιολόγητοι Γονείς - Ανυπεράσπιστα παιδιά

Μεσημέρι, η ώρα που σχολάνε τα παιδάκια από το δημοτικό σχολείο. Τα περιμένουν οι κηδεμόνες τους να τα παραλάβουν. Δύο αδελφάκια με τη μαμά τους πάνε προς το αυτοκίνητο. Ξαφνικά η μάνα αρχίζει να τραβολογάει τον μικρό, σχεδόν τον σέρνει και αρχίζει να τον χτυπάει στο πρόσωπο και να του ουρλιάζει "Άνθρωπος είσαι εσύ!" Ο μικρός ξεσπάει σε κλάμα τσιριχτό και γοερό. Εγώ μένω άναυδη και θέλω να της φωνάξω. "Εσύ σίγουρα δεν είσαι άνθρωπος! Για ζώο μοιάζεις πιο πολύ!" (Αλλά γιατί να προσβάλω τα ζώα; Τα ζώα προστατεύουν τα μικρά τους , δεν τα ξυλοφορτώνουν. Δεν βρίσκω λέξη για σένα.) Κρατήθηκα γιατί αν μιλούσα θα γινόταν της πουτάνας! Κι αν μου έλεγε και τίποτα, θα κατέβαινα κάτω και θα την άρχιζα τότε εγώ στις γρήγορες! Και τότε θα είχαμε άσχημα ξεμπερδέματα. Κρατήθηκα και σκέφτηκα: θα έχει άντρα, αυτός δε βλέπει άραγε; Ή και αυτός τα ξυλοφορτώνει; Οι γιαγιάδες, οι παππούδες δεν βλέπουν; Η δασκάλα; Κάποιος φίλος τους, γνωστός τους; Εγώ πάντως ήμουν μια άγνωστη θεατής ενός ασύλληπτου για μένα, εώς εκείνη τη στιγμή, περιστατιτικού βίας. Την σιχάθηκα, με αηδίασε. Λυπήθηκα τα παιδιά. Γιατί δεν είπε τίποτα ο μικρός; Είπε' έκλαιγε γοερά. Η άλλη συνέχιζε να τον λιντσάρει. Αναρωτήθηκα πως θα γίνουν αυτά τα αγοράκια όταν μεγαλώσουν. Πως θα φέρονται στην γυναίκα και στα παιδιά τους; Λυπήθηκα. Στενοχωρήθηκα Σιχάθηκα. Αηδίασα. Η βία φέρνει βία.

Στιγμής διαχρονικής

Φάση θα είχε αν παραμυθάκι θα μπορούσαμε να ζήσουμε, σαν του βάτραχου ή της κοκκινουσκουφίτσας με χάδια αερικά, λόγια ερωτικά, ζωή αληθινή. "Ωχ", ωραία μ’ ακούγονται αυτά. Χωρίς λόγο σα να σκέφτηκες ότι δε σε θέλω και δε με θέλεις σκέφτηκα. Ψέματα μου φαίνονται αυτά μ’ άλλοθι αυταπάτης. Στην καρδιά μου σ' έχω φυλαχτό. Με λόγο ένιωσα να σε ποθώ, για τα 2 χείλη παραδομένα 2 ψυχές σ' αλήθεια 1 σαν νέες ενώσεις ηλεκτρικές. Σα να δημιουργήθηκε νέο στοιχείο. Ψέματα είναι αν νόμιζες, πως για σε ,δε Όμως, εσύ τι? Και στην πορεία, πως; Λάθος; Λογικό; Αληθινό; Αναρωτιέμαι αν όλα αυτά είναι σκέψεις , σε φθινοπωρινής μελαγχολίας ζάλη; Μα αμέσως τ’ αναιρώ΄ τίποτα δεν ξεχνώ, και τη γεύση σου συνέχεια αναζητώ στην οθόνη με ποίηση εξομολογώ. Σαν το παιχνίδι να 'χα χαμένο ένιωθα "σ' αλλονών" πλάνες σα να 'χα χάσει. Φοβάμαι. Ουπς! Δεν θέλω. Δεν παραδίνομαι ! Αναρωτιέμαι αν έρωτα, αγάπη, αρμονία, γίνεται δίχως να φθαρούμε ?! Κάποιος Σημαντικός μου λέει.. "έχε σεβασμό στην παρακμή." Και συ έλεγες "δεν μπορούμε, φοβάμαι." Εραστής ερωμένης, συνουσίας απελευθερωμένης..; Μπορούμε σε καταστάσεις δύσκολες ν’ ανταποκριθούμε; "Ναι". μια φωνή μου λέει. Αν αγαπάμε όλα τα μπορούμε. Τέσσερις πρωινή ερωτική… και στο ράδιο να παίζει ροκ μπαλάντα διαχρονική και τώρα μουσική από στιγμές εφηβικές, αναμνήσεις από στιγμές μοναδικές δακρύζω δίχως να προλάβω. Ανησυχώ. Προσωπείο τελικά είχα φτιάξει τόσο δυνατό; κάθε αδιάφορο να ξεγελά όσο το δυνατό; Πάντα ήμουν το γελαστό παιδί. Συγνώμη αν είμαι σε φάση αληθινή. Μετά από δάκρυα που ‘χαν λυτρωθεί, μετά από μεγάλες καταστροφές "Υποκρίτρια" προφανώς είμαι καλή, μιας και μυστικά μεγάλα μ’ ευκολία αποκρύβω Γνωρίζω φαίνεται καλά, τον τρόπο την πίκρα να εξατμίζω όπως ιστορίες πολλές, ανθρώπων αλήθειες μυστικές Λοιπόν, σε μια στιγμή, σα να μας τρόμαξε η μνήμη. Ένιωθα τον φόβο που σαν αερικό τριγυρίζε Κι αν πια δεν επιθυμείς στου έρωτα την έκσταση να γευτείς τότε πως? τι? γιατί? Εδώ σ’ αγάπησα δίχως λόγο, δίχως σκοπό. Όπως είσαι. Όπως είμαι. Με την καρδιά και την ψυχή με το νου και την λογική εσύ είσαι εκεί και γω εδώ και σε μια στιγμή σε χρόνο διαχρονικό νιώθω σαν να φίλησα πρώτη φορά σαν την πρώτη αγκαλιά σαν την πρώτη φωνή και για σένα, πως; Σαν αιώνες πριν να είχαμε ξαναζήσει εσύ εκείνος κι εγώ εκεί σ’ ένα βουνό βλέπαμε την ανατολή πριν ο πετεινός σφαχτεί πριν το χρήμα ανακαλυφθεί προτού ανακαλυφθούν τα γιατί έτσι γιατί ήταν γιορτή έτσι γιατί ήταν βράδυ οι ουρανοί ανοιχτοί και σ’ ένα ποτάμι ένα παιδί έπρεπε να σωθεί. Φοβάμαι πάλι, τι μοίρα μας έφερε ξαφνικά σε ιστορία αγάπης ή ειδυλλίου δίλημμα; Άγνωστο το αύριο, άγνωστη η επόμενη στιγμή. Σε φιλώ. Θα κοιμηθώ πάλι κι αν σ' ονειρευτώ ξανά; Που θα 'σαι; Που είσαι; Όσο κι αν δεν φωνάζεις δίπλα μου δεν είσαι τώρα. Ούτε χτες. Αύριο; Άγνωστο.

Welcome message

Αγαπητοί μου Sybblogites και Internet son-surfers, είμαι περήφανη που μετά από πολλές ώρες σκέψης, ναι, αποφάσισα να γίνω κι εγώ μία blogger, να bloggarουμε ό,τι γουστάρουμε ή να ξεbbloggάρουμε ό, τι δεν μας κάνει. Είμαι μέσα λοιπόν, κι εγώ! Πολέμησα όποιες αρνητικές σκέψεις, σχετικά με το θέμα. Σκέφτηκα θετικά (Μαντέψτε χρώμα μαλλιών) Και ναι τολμώ να γράψω επιτέλους ό,τι σκέφτεται αυτό το μυαλό μου! (δεν πιστεύω να σας ακούγεται απειλητικό! Δεν θα πρέπε, ο φόβος είναι κακός σύμβουλος!!!) Και ναι απ' αυτό το παγκόσμιο βήμα του Githrow's Love θα ακουστεί κι αυτή η καρδιά μου, και η μνήμη μου και οι επιθυμίες μου. Ελπίζω να μην κολλώσω στην πορεία. Ε...? Εδώ είμαι?! Ε, ναι. Εδώ θέλω να τα πω όλα. Τα λέμε Githrow Love