Οι μεγάλες ώρες....!

Εισαγωγικό Σημείωμα: Ξεκινώ καταγραφή μεγάλων στιγμών της ζωής μου, όπως μόνο εγώ τις είδα! Κι όμως μεταξύ σοβαρού κι αστείου, προτιμώ ν' αστειεύομαι! Σημαντικές Στιγμές Η πρώτη μέρα στο σχολείο, φίλε! Δεν θα ξεχάσω ποτέ την σιδερένια πόρτα πίσω μου και τον νέο κόσμο που ανοιγόταν μπροστά μου. Κόσμος! Παιδιά! Στην ηλικία μου! Άγνωστα! κοντά, χοντρά, ψηλά, ξανθά, μελαχρινά, άγνωστα! Όμορφα...! Παιχνίδι! Πολλά παιχνίδια! Η μικρή Ελένη..., Μια μύτη σαν τον νεροχύτη, Κλέφτες κι Αστυνόμοι, Πλαστελίνη, Λάστιχο, Μήλα, Μπάλα, Μπάλες, Σκάμμα 2 αγοράκια που παίζαμε κυνηγητό. Η Ντόρα με τα ξανθά μαλλιά. Η δασκάλα, χοντρή κι άσχημη. Γραμμούλες στο τετράδιο. Το πρώτο στρογγυλό "α". Τραγουδάκια και χοροί. Να 'το το δαχτυλίδι! Κάποιος κλαίει, φωνάζει την μαμά του. Του Γιαννάκη του τρέχουνε οι μύξες... Δηλαδή δεν έχει ούτε manex ούτε λεφτά?! Έπεται η σιχαμερή σκηνή του εμετού Όταν είσαι μικρό παιδί και έχεις φάει ένα ολόκληρο κουτί Caprice, τότε ξερνοβολάς τα πάντα, μέχρι και κάτι πράσινα υγρά απροσδιορίστου ταυτότητος...τότε νιώθεις πολύ σιχαμένα! Έχεις την αίσθηση ότι θα μπορούσες να πρωταγωνιστείς κάλλιστα στον Εξορκιστή, και γιατί όχι και με μεγαλύτερη ποικιλία ήχων και χρωμάτων. Μετά από τέτοια εμετίλα, είσαι πλέον πεπεισμένη ότι οι σκηνές..... ναι... οι σκηνές... παίζει να είναι κι αληθινές! Αφού μπορείς κι εσύ! Και μετά οι ατέλειωτες ώρες του τσιρλιπιπί Σ' έχει πιάσει κόψιμο. Όλα τα παιδάκια στην γειτονιά παίζουν χαρωπά, ενώ εσύ σφίγγεσαι δυνατά κι αντιστέκεσαι σθεναρά στην κλανιά που θέλει να σε κάνει ρεζίλι. Όχι όμως, όσο κι αν αντιστέκεσαι οι αμυνές σου ωχρειούν μπροστά στην ταχύτητα του τσιρλιπιπί! Η έφοδος είναι σθεναρή! Φεύγεις σφαίρα με μια φτηνή δικαιολογία για να γλιτώσεις τον δημόσιο εξευτελισμό. Φτάνεις αλλά είναι αργά! Δεν το πρόλαβες! Αλλαγή ενδυμασίας και πάλι πίσω. Κατεβαίνεις στη γειτονιά. Κάθεσαι λίγο. Το ζυγίζεις αν μπορείς να παίξεις αλλά σε προλαβαίνει ο εχθρός! Είναι ξανά προ των πυλών! Έλεος! Τρέξε μικρούλη τρέξε! Το τσιρλιπιπί ξανάρχεται! Υπάρχει κι άλλο! Κι έχει βαλθεί να σου σπάσει τα νεύρα, να σου ρίξει το ηθικό και να σου χαλάσει το παιχνίδι. Σ' έχει κάνει να τρέχεις απ' το χαρωπό τετράγωνο της γειτονιάς σου, στο μοναχικό καταφύγιο της λεκάνης του σπιτιού σου. Σκατά!

Λόγω Γενεθλίων 2θάουsend8 (2008)

Πέρασαν σχεδόν δύο μήνες και γω όρεξη να γράψω έστω και κάτι δεν είχα. Μόνο φωτογραφίες ήταν ο Σεπτέμβρης. Και πάλι Οκτώβρης. Έχει γενέθλια το μπλογκάκι μου σε λίγες μέρες. Ξέρω ότι δεν είναι ιδιαίτερα famous, μα σε τούτο το μπλογκ δημοσιεύω μόνο δικά μου πράγματα... (εκτός εξαιρέσεων όπου και αναφέρονται οι πηγές) Τούτο το μπλογκ είναι εγώ. Ένα μέρος μου. Οι ενδόμυχες σκέψεις μου σε έμμετρα στιχάκια οι έρωτες είτε γελοίοι είτε κι αληθινοί είτε και ψεύτικοι είτε σκληροί είτε ό,τι... Όνειρα πραγματοποιήσιμα, θερινού σινεμά, πολύχρωμα, μαύρα και πράσινα θερινής νύχτας - χιονισμένης μέρας Ευχές 1000 και 1 για αύριο και 1 για μετά Φιλιά και Ευχαριστίες Διαφωνίες και Προβληματισμοί Τόλμη κι Απραξία Σουρεάλ και Κυνικά Εικόνες μιας στιγμής Σκέψεις ανεμοστρόβιλοι και νηνεμίες Ξαφνικές Ανατροπές κι Αναμενόμενα Αποτελέσματα Ανακατάταξεις και Νέες Τάξεις Υπο κρισία κι Α λήθεια Χαρές και Λύπες Ζωή. Ανά πάσα στιγμή. με Πάθος Αγάπη Έρωτα Απόγνωση Επανάσταση Επιμονή Υπομονή Πόλεμο και μετά Ειρήνη και ξανά Οκτώβρης Άλλος Νέος. Έχουμε γενέθλια στις 24 εδώ. Και μ' αρέσει που κλείσαμε ένα έτος Σαν ένας κύκλος να κλείνει και ν' ανοίγει άλλος ή απλά να συνεχίζεται ο ίδιος απ' την αρχή από άλλο σημείο πια Στον κύκλο μου Συνειδητοποιείς, Αμφισβητείς Αμφιβάλλεις Αναρωτιέσαι Επικοινωνείς Συμπεραίνεις... Πεθαίνεις Ξαναγεννιέσαι Πάλι απ' την αρχή!!!!! Δεν υπάρχει ποτέ τέλος.... Μια αέναη πάλη μια αέναη εξέλιξη μια αέναη αρχή Χρόνια μας Πολλά!!! Κερνάω γραπτά κομμάτια από μένα Θα κεράσετε ευχές και μηνύματα... ? G.