Σαν βαθιά ψυχανάλυση





Δεν ξέρω για σας, αλλά σ' εμένα ευτυχώς ή δυστυχώς συμβαίνουν σχέσεις σαν βαθιά ψυχανάλυση. Στο ντιβάνι δεν έχω κάτσει ευτυχώς! Και ευτυχώς όχι γι' άλλο λόγο αλλά γιατί δεν έχω το θάρρος να αντιμετωπίσω αυτήν την κυρία που κουβαλάω κατά πρόσωπο, δεύτερον  είμαι κάπως επιφυλακτική ως προς το αποτέλσμα της  δουλειάς, (έχω παραδείγματα, φαντάσου να είσαι παλιομαλάκας και να το συνειδητοποιήσεις, μετά τι κάνεις;), τρίτον και να είχα τα λεφτά, ίσως και να τα λυπόμουνα, και μετά σχεδόν πιστεύω, κάποια πράγματα μην τα  ψάχνεις καλύτερα, γιατί δουλειές ανοίγουμε, πληγές ξύνουμε, και  εν τέλει ένα κάλο θάψιμο είναι  πιο αποτελεσματικό(Μόλις είπα ψέματα γιατί είμαι και ψεύτρα! Η αλήθεια είναι ότι είπα ψέμματα γιατί είναι κάτι πληγές που άμα τις ξύσεις δεν γιατρεύονται,  σε σιγοτρώνε σιγά-σιγά, οπότε το καλύτερο είναι να τις θάψεις στη λήθη. Δυστυχώς όμως και η λήθη κάποτε ξυπνάει και ζητάει την αλήθεια. Και τότε το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να την αντιμετωπίσεις! Να την πολεμήσεις μαζί με τις σκιές της. Και τότε ένας πόλεμος με τον εαυτό σου ξεκινάει, που δεν ξέρεις εκ των προτέρων πιοιος θα βγει νικητής. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να πολεμήσεις τις ψεύτικες σκιές σου, τις ενοχές σου, τα λάθη σου, τις παραλείψεις, την αυστηρή κριτκή σου, και η λύση για τώρα είναι να συγχωρέσεις και να αγαπήσεις εκείνο το παιδί που κουβαλούσες κάποτε. Και να το αγκαλιάσεις επιτέλους!
Με λένε παράξενη,  απρόβλεπτη,  εγωίστρια,  ειρωνική,  ευαίσθητη, κυνική,  αφελή, συμφεροντολόγα, και επιτέλους  ψεύτρα! (Μάντεψε ποια είμαι?!- Bonus καφές!) (Αλλά επιτέλους ο καλύτερός μου φίλος το κατάλαβε και  το κυριότερο το είπε με όλο το θάρρος της γνώμης του μου είπε...  "Είσαι ψεύτρα." Τον κοίταξα μια στιγμή ... "Ναι, είμαι." Είπα με απόλυτη ικανοποίηση. Σε χιλιοευχαριστώ που το κατάλαβες και μου το είπες... Τώρα μπορώ και να το φωνάζω. Είμαι ψεύτρα, ψεύτρα, ψεύτρα! Γεια σας!
(Γιατί έτσι! Κάποιες φορές η αλήθεια μου πονάει πολύ, οπότε διαλέγω να πω ένα ψέμα. Αν και μόλις διάλεξα να πω μια σοβαρή αλήθεια που πονάει, ένα ψέμα σε άλλες φάσεις είναι κλάσεις ανώτερο. Στη λευκή ή πορφυρή σελίδα μου, όμως λέω σχεδόν πάντα την αλήθεια. (Σε άλλες περιπτώσεις,  διαλέγω να πω ένα καλό ψέμα παρά μια πικρή αλήθεια. Anyway, κλείνω εδώ για την ώρα την παρένθεση και πάμε παρακάτω...)
Με κάτι φίλους ή εχθρούς, που ο εαυτός  που κουβαλάμε μοιάζει ή είναι εκ διαμέτρου αντίθετος, μπορούμε να συννενοηθούμε, να σκοτωθούμε ή και να μαχαιρωθούμε με όλη την ειλικρίνεια που μας διακρίνει καλύτερα! Εχθροί και φίλοι δεν κρυβόμαστε, καταλαβαίνουμε τα κοινά μας σημεία ή την μη εφαπτόμενη γωνία μας, και εκ των πραγμάτων ή αλλιώς de profundis οι συνθήκες μας "αναγκάζουν" να πούμε την  αλήθεια μας κατάμουτρα. Για τους φίλους μου, έχω να πω αυτούς θέλω, με αυτούς ταιριάζω, και σας παρακαλώ κάντε μου τη χάρη οι υπόλοιποι να μην μπλέκεστε! Get a  life! Ευχαριστώ! Ή άει και στο διάλο αν δεν παίρνετε από λόγια και δεν σέβεστε niente per niente! Μην ασχολείστε! Γίνεται;   Ευχαριστώ!
Το ίδιο λοιπόν προσπαθώ να πω και σε κάθε μου σκιά, σε κάθε μου ενοχή, σε κάθε μου δεύτερη σκέψη. Άλλες φορές τα καταφέρνω, άλλες πάλι αδυνατώ. Κάποιες σκιές είναι τόσο δυνατές που μόνο με πολύ σκληρή και συστηματική δουλειά μπορούν να πάνε από εκεί που ήρθαν! Άει στο διάολο σκιές μου! Άει στο διάολο κουφάλες! Δεν σας ήθελα ποτέ μου! Τι στο διάβολο κάνετε στα παιχνίδια μου και στη ζωή μου?! Εκείνος που σας έφερε, εκείνον να πάτε να βρείτε!
Κι αν νομίζετε ότι μου αρέσουν οι κακές συναναστροφές, είναι για να κάψω τις διαολεμένες σκιές. Άει σηχτίρ! Και έτσι σιγά-σιγά μετατρεπόμουν σ' ένα κάθαρμα που σε μισούσα που με επισκίαζες και με μισούσα που σε άφηνα να με επισκιάζεις. Συγχαρητήρια! Χάσαμε.
Ισοπαλία 0-0. 
Λοιπόν δε βάζεις λίγη αγάπη παραπάνω να πάμε παραπέρα...
Πάμε! Love yourself! Στρίγγλα, σκληρή, ειρωνική, κακούλα, βλήμα, χαζούλα, θύμα, ανασφαλές ον, επιθετικούλα, ανταγωνιστικούλα, γλυκούλα, εξυπνίδου, ετυμολογίδου,  τσαν λι!, ευαισθητουλοβλαμένο, ψευτρού! Τσιμινιέρα, γυριστρούλα, αστέρι μου, ζωύφιο μου, μωρό μου, αγαπούλα μου, αλάνι μου, μαγκάκι μου, χαζούλι μου, ερωτιάρα μου, τζίνι μου, αθλητριά μου εσύ, φωνάρα μου, ταλεντάρα μου, ψωνάρα μου, άπιστη mia, δικιά μου μία σ' έχω στον κόσμο! Μωρό μου! Αγάπη μου! Κ***α μου! Αστέρι μου! Σελήνη μου! Ήλιε μου! Εγώ είμαι όλα αυτά! Με γουστάρω! Με λατρεύω! Love me tender!!!!!!!!!!! Love me sweet!!!!!!!!!!! Έτσι!!! Μμμμμμ!Αχχχχχχ!!!!!!!!!!!! Ωχχχχχχχ! Ναι!!!!!!!!!!!!! Ναι!!!!!!!!!!!!!!! Ναι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Αχ! Ωχ! Αχ! Αχ!!!!!!!!!!! ΝΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!ΝΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Ι LOVEYOU! BAΒΥ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

So This Is Christmas



So this is Xmas
and what have you done
Another year over
And a new one just begun
And so this is Xmas
I hope you have fun
The near and the dear one
The old and the young

A very Merry Xmas
And a happy New Year
Let's hope it's a good one
Without any fear

And so this is Xmas
For weak and for strong
For rich and the poor ones
The world is so wrong
And so happy Xmas
For black and for white
For yellow and red ones
Let's stop all the fight

A very Merry Xmas
And a happy New Year
Let's hope it's a good one
Without any fear

And so this is Xmas
And what have we done
Another year over
A new one just begun
And so happy Xmas
We hope you have fun
The near and the dear one
The old and the young

A very Merry Xmas
And a happy New Year
Let's hope it's a good one
Without any fear
War is over, if you want it
War is over now

I met an angel

I met an angel
Our feathers made love
The moment we said hallo
He was the angel
I was looking for
I were the angel
He was looking for
We said angels need only love
To find their paradise lost.

G. 

Ηθοποιός από κούνια

... κι όχι κούνια που σε κούναγε!

Η ιστορία ξεκινάει κάπως έτσι... η μικρή G., περίπου 5 χρονών, βλέπει μετά τις 22:00 μία τρομακτική ταινία στην τηλεόραση. Η ταινία είχε ένα τζάκι που έκαιγε, έναν κακό άνθρωπο, ένα ζευγάρι, έναν καθρέφτη,  και άλλους ανθρώπους που στο τέλος σκοτωνόντουσαν.
Δεν μπορούσε να καταλάβει με τίποτα πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι χώραγαν πίσω από ένα γυαλί. Πράγματι πολύ παράξενο... αλλά οι μεγαλύτεροι το βλέπουν φυσιολογικό. Κάτσε να ρωτήσω να μου εξηγήσουν. Α, κάνουν μαγικά μου απάντησε η μαμά! Μάγοι! Ούάου!  Και μας βλέπουν κι εκείνοι, μαμά? Όχι, απάντησε η μαμά. Δηλαδή εκείνους μπορούμε να τους βλέπουμε όλοι, αλλά εμείς είμαστε αόρατοι γι' αυτούς! Δεν θέλω να είμαι αόρατη! Θέλω να με βλέπουν! Θέλω να γίνω μάγος!!
Ο αδελφός της G. λέει στην μαμά της θυμωμένος, Μα γιατί της λές άλλα ντ' άλλων? Όχι, δεν είναι μάγοι, λέγονται ηθοποιοί. Α! Άρα πρέπει να γίνω ηθοποιός για να μην είμαι αόρατη, για να με βλέπουν όλοι. Ναι, απάντησε ο αδελφός της. Και να ρώτησω, συνέχισε η μικρή G., πώς γίνεται και πεθαίνουν; Τους πληρώνουν, απαντάει ο αδερφός της. Και δεν ζουν μετά; Όχι, απαντάει πάλι ο αδελφός της. Και τι να τα κάνουν τα λεφτά, άμα έχουν πεθάνει; Δεν καταλαβαίνω. Τα δίνουν στους συγγενείς τους επειδή είναι πολύ φτωχοί κι έτσι αποφασίζουν να θυσιαστούν για τους άλλους.
Μα, πόσο ηλίθιοι μπορεί να είναι! Δεν γίνεται να θυσιάζουν την ζωή τους για πενταροδεκάρες! Είναι άδικος αυτός ο κόσμος! Δηλαδή για να γίνω μάγος ή ηθοποιός ή όπως το λένε, γιατί έχω μια βασική υποψία ότι δεν μου λέτε ποτέ όλη την αλήθεια, αλλά θα την ανακαλύψω, δεν θα μεγαλώσω, θα την ανακαλύψω, μου λέτε ότι πρέπει να πεθάνω στα αλήθεια! ''Όχι, δεν νομίζω, δεν έχει καμία λογική, δεν καταλαβαίνω! Λέτε ψέμματα! Ψέμματα! Ψέμματα! Οι μάγοι δεν πεθαίνουν, ούτε κι οι ηθοποιοί! Και ούτε χωράνε στο γυαλί! Κάτι άλλο γίνεται μαγικό και δεν μου το λέτε! Αλλά θα μάθω! Θα μάθω, θα δείτε! Και με αυτήν την υπόσχεση η μικρή G. πήγε στο παράθυρο για να δει τ' αστέρια και το φεγγάρι που ίσως είχαν να της δώσουν μια καλύτερη εξήγηση.  Πείτε μου αστέρια, οι ηθοποιοί πεθαίνουν στ΄ αλήθεια?
Όχι, καλή μου, το αντίθετο ζουν για πάντα και λάμπουν σαν κι εμάς!
Ουάου! Σαν κι εσάς! Ουάου! Πώς γίνεται οι άνθρωποι να ζουν για πάντα και να λάμπουν σαν κι εσάς; Αφού οι άνθρωποι πεθαίνουν, οι ηθοποιοί δεν είναι άνθρωποι; Μόνο οι θεοί, έχω ακούσει ότι δεν πεθαίνουν ποτέ... οι ηθοποιοί είναι θεοί; Αδύνατον η γιαγιά μου είπε ότι οι θεοί ήταν μόνο 12 και τώρα έχει μείνει μόνο Ένας. Μόνο Ένας, τι κατάντια! Πιο ωραία δεν ήταν να ήταν έστω δώδεκα να κάνουν και παρέα; Πολύ παρτάκιας πρέπει να είναι αυτός ο Θεός που σκότωσε τους άλλους. Έτσι μου είπε η γιαγιά, τους σκότωσε, λέει γιατί δεν ήταν καλοί. Είχαν πολλά πάθη, μπεκρόπιναν, ερωτοτροπούσαν, είχαν έχθρες μεταξύ τους, οι γυναίκες θεές ζήλευαν η μια την άλλη, έκαναν πολέμους... Απίστευτα πράγματα! Δεν ήταν ωραίοι τύποι. 
Γιαγιά, την ρώτησε μια μέρα, μήπως υπερέβαλλε αυτός ο Θεός? Μήπως τα ήθελε όλα δικά του? Όχι, παιδί μου, της είπε για μας τα έκανε όλα.
Και κείνον τον άγγελο που δεν συμφωνούσε μαζί του, γιατί τον έδιωξε? Όλοι δηλαδή πρέπει να συμφωνούμε μαζί του;
Είσαι μικρή ακόμα, είπε η γιαγιά, όταν μεγαλώσεις άλλο λίγο θα καταλάβεις.
Για να δούμε, γιατί πολύ μπερδεμένα μου τα λέτε, είπε παραπονεμένα η μικρή G.
Και τώρα τι σχέση έχει ο Θεός με τους ηθοποιούς, πώς μπλέχτηκε στην κουβέντα μας, αναρωτήθηκε.  Δεν ξέρω αλλά κάποια σχέση θα έχουν σίγουρα!
Αν τ' αστέρια λένε την αλήθεια, τότε η απάντηση μου σε όλα τα ψέμματα είναι μία, ηθοποιός!
Αύριο θα ρωτήσω τη γιαγιά!
Αν κι ούτε αυτή μου λέει όλη την αλήθεια θα την πιέσω να μου την πει αυτήν τη φορά, θα την βασανίσω, θα της ρίξω το γάλα, δεν θα φάω, ούτε θα πλύνω τα δόντια μου, αν δεν μου τα πει όλα! Θα δει τι έχει να πάθει! Και θα κάνω και φασαρία το μεσημέρι! Και θα πω και στη μαμά ότι καπνίζει κρυφά! Και θα πώ ότι έχει μυστικά με την αδελφή της!
Ή θα μου πει πώς γίνεσαι ηθοποιός ή θα την κάνω να υποφέρει μέχρι θανάτου!
Ο σκοπός είναι ιερός, άρα αγιάζει τα μέσα, έτσι μου είπε η γιαγιά! Κι ο δικός μου σκοπός είναι ιερότατος! Ηθοποιός ή θάνατος!

Fear

As fear took place
tears replaced
the love we craved
to love we graved.

As fear took place
tears replaced
the hopes we pleeded
to ropes that bleeded.

G.

G, missing piece

Trying to find the missing pieces of thy love
My head gets with smoke all evening long
Feeling thy love is meant to be
Struggling to find the keys that don’t fit
Maybe faith wasn’t written on the door
Maybe lies took advantage of hope
Maybe simply wasn’t love at all
Whistle all theories recycling love
Become awful shadows on the wall.

The missing piece is purely mine
Its hidden place we have to find
With spirits and soul I pray
Give me thy heart, I say
Give me thy body, I care
For I love you I swear
Infinite words I can match
Infinite swords I can fight
For Infinite world we might
Just find the missing key of the gate
That opens our mutual fate.

Αίγυπτος - Οι Άνθρωποι με τα πορφυρά

Όραμα: Ξαφνικά από το κρεβάτι στο οποίο κοιμόμουν βρέθηκα στην Αίγυπτο. Σε μία άλλη εποχή. Εγώ ήμουν τουρίστρια. Όλοι οι άνθρωποι εκεί, φορούσαν κόκκινους πορφυρούς μανδύες και κατευθύνονταν προς ένα μέρος. Οι άλλοι δυτικοευρωπαίοι τουρίστες διάλεγαν άλλες, διαφορετικές κατευθύνσεις. Εγώ είχα κοντοσταθεί, και παρατηρούσα το πλήθος. Κάποιοι φίλοι μου, μου είπαν να τους ακολουθήσω στην αντίθετη κατεύθυνση απ' αυτήν που πήγαιναν οι άνθρωποι με τα πορφυρά. Οχι, τους απάντησα, πάω να δω που πάνε. Περπατούσαν με έναν ήρεμο, γαλήνιο και σταθερό ρυθμό. Τους ακολούθησα.
Τελικά, ο προορισμός τους ήταν ένα μεγάλο θέατρο. Πολύ μεγάλο, το οποίο στην οροφή του είχε ένα θόλο, σαν τρούλο, σαν αυτό του Βατικανού. Οι άνθρωποι με τα πορφυρά, έπαιρναν τις θέσεις τους σε πλήρη γαλήνη, πραότητα και ηρεμία. (Οι θέσεις ήταν άνετες, κι αυτές από κόκκινο-πορφυρό βελούδο, σαν του σινεμά). Κάποιοι άλλοι τουρίστες, σαν εμένα έμπαιναν στο ναό, κοιτούσαν περίεργα, διευρενητικά και μετά έφευγαν. Αναρωτήθηκα μήπως δεν έπρεπε να είμαι εκεί. Αλλά άκουσα μια φωνή να με καθησυχάζει λέγοντας μου, ότι και για μένα υπάρχει μια θέση εκεί. Καταννόησα και διάλεξα μία θέση, την οποία ένιωσα δική μου.
Οι τουρίστες έμπαιναν και έβγαιναν, οι άνθρωποι με τα πορφυρά διάλεγαν την θέση τους σιωπηλοί και εν πλήροι γαλήνη περίμεναν. Είχα ήδη πάρει την έγκριση να παρευρεθώ, οπότε αν και δεν τους ήξερα, αν και ήμουν άγνωστη κατά ένα περίεργο τρόπο ένιωθα όπως ένιωθαν, και χωρίς να καταλαβαίνω, καταλάβαινα. 
Αφού είχαν έρθει σχεδόν και οι τελευταίοι πιστοί,  ακούστηκε η φωνή του Θεού, από παντού, από όλες τις κατευθύνσεις, να κλείσει η πόρτα. Και η πόρτα έκλεισε. Οι θέσεις άρχισαν να γυρίζουν προς τον ουρανό. Ο θόλος άνοιξε. Όλοι ήταν στραμμένοι προς τον ουρανό.
Τότε κάτι αδιόρατο, μια άόρατη και αδιόρατη κλωστή άρχισε να τραβάει έναν-έναν τους ανθρώπους ψηλά προς τον ουρανό εν πλήροι ηρεμία, γαλήνη και αταραξία. Τα σώματα των ανθρώπων δεν είχαν βάρος, μόνο από την ψυχή τους υπήρχε μια ελαφριά τριβή στο διάκενο μεταξύ θεάτρου και ουρανού.
Ήταν αρκετοί οι πεφωτισμένοι άνθρωποι που ανέβηκαν στον ουρανό εκείνη την μέρα.
Αναρωτήθηκα, αν θα ανέβαινα κι εγώ εκεί ψηλά. Η φωνή που βρισκόταν παντού μου απάντησε καταφατικά όμως είχα πολλά να κάνω και να δω πριν έρθει εκείνη την στιγμή.   
Μετά η πόρτα της εισόδου του θεάτρου άνοιξε. Οι άνθρωποι που ήταν εκεί ακολούθησαν το φως που φώτιζε το κατώφλι της πόρτας.

Εγκλωβισμένοι

Συνέχεια του post Ολική Κρίση Υπάρξης. Stop!
Τελείωσε το διάλειμα για διαφημίσεις και τώρα...

Ζητούνται λύσεις απεγκλωβισμού επειγόντως.

Η χώρα σε κρίση
Ο ανθρωπος σε κρίση
Η οικονομία σε κρίση
Οι σχέσεις σε κρίση
Όλοι και όλα σε κρίση
Όλική Κρίση Ύπαρξης. Stop.

(Και το τσιγάρο σε απαγόρευση? Ε, ρε γλέντια!)

Τελοσπάντων, το θέμα εδώ είναι σοβαρότατο!
Και τώρα τι κάνουμε;
Τα κεφάλια μέσα! Τελείωσε το διάλειμμα.
Είχαμε διάλλειμμα κα δεν το 'χα καταλάβει;
Ναι, ηλίθια.
Τελοσπάντων πάμε παρακάτω.
Που παρακάτω; Δεν βλέπεις ότι είμαστε σε αδιέξοδο
τα αδιέξοδα δεν έχουν παρακάτω, μόνο όπισθεν.
Οκ. Πάμε πίσω. Και πάλι απ' την αρχή!
Τι εννοείς πίσω; Πόσο πίσω; Πρέπει και να σκύψω;
Ασε τις χαζομάρες. Πίσω λέγοντας ξανά στον αγώνα απ΄ την αρχή.
Μα πριν μου είπες ότι ο αγώνας τέλειωσε, μας πούλησαν.
Εχει κι άλλο αγώνα. Ο πρώτος αγώνας τελείωσε και τον έχασες, όχι και το παιχνίδι, αν και έτσι που πας μεταξύ μας πρέπει να βάλεις όλα σου τα δυνατά για να αποφύγεις το χειρότερο. Το χειρότερο είναι προ των πυλών. Κράτα άμυνα. Μετά ζητάς τις ευθύνες. Τώρα πρέπει να κυριαρχήσει το σλόγκαν "Ομάδα ενωμένη, ποτέ νικημένη!"
Μα δε βλέπεις ότι όλα είναι διαλυμένα?! Ποια ένωση και κουραφέξαλα μου λές! Ο θάνατος σου η ζωή μου! Από δω παν και οι άλλοι... Το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι! Και τι κεφάλι! Ξεροκέφαλο! Του συμφέροντος, της αρπαχτής, της διαπλοκής, της ανήθικης τακτικής! Πρέπει να πέσουν κεφάλια εδώ μέσα.
Πρέπει;
Πρέπει!
Λοιπόν έχω τη λύση. Χα! Και είναι και απλή. Ξεκαθάρισμα. Όπως έστρωσες θα κοιμηθείς.
Μα μεταξύ κατεργαρέων ειλικρίνεια!!
Δηλαδή θέλεις να πεις να δίνουμε στεγνά αυτούς που μας ληστεύουν και να αποφασίσουμε ποιον δρόμο θέλουμε να πάρουμε; Αυτόν του κλέφτη ή αυτόν του τίμιου.
Οι τίμιοι δεν υπάρχουν πια τους πάτησε το τρένο. Όλοι διαπλεκόμενοι είμαστε είτε το θέλουμε είτε όχι.
Κόψτε το! Δεν είμαστε όλοι διαπλεκόμενοι.
Το αδιέξοδο είναι μπροστά και δεν υπάρχουν λεφτά για βενζίνη. Πώς θα κάνουμε όπισθεν; Που στο διάολο να πάμε πίσω; Και πώς;
Ναι. Μας έκλεψαν και τα ταμεία είναι άδεια. Τα πορτοφόλια είναι άδεια. Ο κρατικός μηχανισμός είναι είναι άδειος. Άδεια, μια σκέτη αηδία. Αηδιάζω που το σκέφτομαι. Θέλω την παλιά μου γειτονιά.
Θέλω να σκοτώσω τα παιδάκια που φώναζαν Ελλάδα του πράσινου ήλιου Ελλάδα του Πασόκ Ελλάδα της Νέας Δημοκρατίας.
Είχαμε τον εμφύλιο των κομμάτων τόσα χρόνια και δεν το 'χε καταλάβει  κανείς, παρά ελάχιστοι. Κι αφού μάγκες, έχουμε τον φασισμό της πλεοψηφίας, πάρτε δώρο ένα αγγούρι που πονάει. Εμπιστευτήκαμε την χώρα μας σε δύσμορφους κομματολάγνους. Κι αυτοί στην ασχήμια του προσωπικού τους συμφέροντος υπεράνω όλων των άλλων. Μα δεν ντρέπονται!
Η αλήθεια είναι ότι δεν ντρέπονται καθόλου, παρά τα ρίχνουν ο ένας στον άλλον σαν τις θείτσες. 
Το χειρότερο είναι ότι οι άλλες θείτσες τους εκθειάζουν. Εκθειάζουν τους προδότες της πατρίδας μας.!

Πρόταση Νο.1
Να εξαφανιστούν οι προδότες, μπας και δούμε μια άσπρη μέρα. Ξέρουν αυτοί ποιοι είναι. Να παραιτηθούν. Ξέρόυν ότι είναι ανίκανοι. 

Πρόταση Νο.2 

Να επιστρέψουν τα κλεμμένα. Σαν δωρεά, στον ανοιχτό λογαριασμό του κράτους για το χρέος. (Αυτό κι αν ήταν φαεινή ιδέα και κοινωνικό σοκ!) Ας το κάνουν έστω και ανώνυμα. Ας το κάνουν,  που την κατάρα μου να έχουν, και να αρχίσουν να πεθαίνουν σαν τα σκυλιά. Σε 2 χρόνια να μην έχει μείνει κανείς αλήτης και προδότης πάνω στη γη. Καταραστείτε όλοι μαζί. Πιάνει.

Πρόταση Νο.3

Αφού έχουν πεθάνει όλοι οι παραπάνω,  
 Πίστη και Υπομονή  και Πάλι απ' την Αρχή.

Πρόταση Νέας Ζωής
to be continued ..

Ευτυχία

Τι κοστίζει η ευτυχία;
Τι είναι ευτυχία; 
Να βάζεις τελεία
ερωτηματικό
ή ένα απλό θαυμαστικό!

Ένα χαμόγελο
ένα φιλί
μια αγκαλιά
και γεμισμένα τα πουγκιά!

Ουράνιο τόξο στη βροχή
μια ευχή σαν προσευχή
Αγάπη παντοτινή.

Words of wisdom

It's been a long, long time ago
since I  heard my  first wisdom word,
like a story that it goes...and goes on...
Underneath unfolds,
since a child first time thought.
Τον αράπη κι αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς.
Τι είχες Γιάννη, τι είχες πάντα;
Τα ίδια Παντελάκι μου, τα ίδια Παντελή μου!
Η πουτάνα θέλει να κρυφτεί, μα δεν την αφήνει  η χαρά της.
Σαρανταπέντε Γιάννηδες, Ενός Κοκκόρου Γνώση.
Γνώθει σε αυτόν.
Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι.
Όνομα και πράμα!
Άλλα τα μάτια του λαγού, άλλα της κουκουβάγιας.
Φωνάζει ο κλέφτης, να φοβηθεί ο νοικοκύρης.
Ήρθαν τ' άγρια, να διώξουν τα ήρεμα.
Μαζί με τα ξερά, καίγονται και τα χλωρά.
Μην το λυπάσαι το κουνούπι, σου πίνει το αίμα.
Κάλλιο πέντε και στο χέρι, παρά δέκα και καρτέρι.
Ουκ λάβεις εκ του μη έχοντος.
Γνώθει σε αυτόν.
Παπούτσι από τον τόπο σου, κι ας ειν' και μπαλωμένο. 

Ο νοών νοείτο.  
Όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος.
H ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
To be or not to be?
Tomorrow is another today.
Μην ανησυχείς, μόνο για σήμερα.
Φοβού τους Δαναούς, και δώρα φέροντας.
Τι είναι το αύριο; - Η αιωνιότητα και μία μέρα.
Σκυλί που γαυγίζει, μην το φοβάσαι.
"Αν ήσουν ζώο, τι ζώο θα ήσουν;"
Αύριο είναι άλλη μέρα.
Μάθε τέχνη κι άσ' τηνε, κι όταν πεινάσεις πιάσ' τηνε.
Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει.
Η καλή μέρα απ' το πρωί φαίνεται!
Think Globally, Act Locally.
Διαίρει και Βασίλευε!
L'etat, c' est moi!
Όποιος έχει τη μύγα, μυγιάζεται.
Bonjour le monde!
The morning gale eats the snale!
Qui va piano, va lontano.
Κάλλιο αργά, παρά ποτέ.
Το γοργόν και χάριν έχει.
Η μοίρα σου είναι  ο χαρακτήρας σου.
 "...
for  every moment going on
G. 7:22

Αγριόγατος

Την σιωπή έσπασε μια λέξη
χωρίς βαρύτητα που εξατμίστηκε
στο κενό...
Μια λέξη τόσο δυνατή και σκληρή
που την κουβάλαγες
για πάντα στην πλάτη σου.
"Γεια!"
Ποτέ δεν κατάλαβες αν ήταν
το Γεια του Καλώς Ήρθες
ή το Γεια του Αντίο!

Αν ήταν λυπημένο ή χαρούμενο...

ένα γεια απογοητευμένο ή εντελώς γοητευμένο...!

Ένα φοβισμένο "Γεια" από  έναν γδαρμένο γάτο
που όμως δεν είχες ιδέα από γδαρμένους γάτους
όσο εσύ το πλησίαζες τόσο εκείνος έφευγε
όταν σε πλησίαζε σ' έγδερνε κιόλας
Έπρεπε να το πάρεις απόφαση
οι αγριόγατοι
είτε γδέρνουν
είτε φεύγουν.

Εσύ θυμάσαι δυο στιγμές
που ο γάτος ήταν υπνωτισμένος
υπό την επίρρεια των άστρων
κι όμως με το πρώτο φως της ημέρας
γινόταν ο ίδιος αγριόγατος
που έγδερνε
κι έφευγε!
"Γεια!"

Τώρα ξέρω να διακρίνω τους αγριόγατους 
Έτσι ήταν κι ο πρώτος μου γάτος
ένα μπεζ-τιγρέ αρσενικό
εγκαταλελειμένο 25 ημερών
Ψιτ-ψιτ γατούλη
θέλει γάλα
Ψιτ-ψιτ γατούλη
θέλει το χώρο του
Ψιτ-ψιτ γατούλη
θέλει να τον αγαπούν
Ψιτ-ψιτ γατούλη
θέλει την ελευθερία του
ψιτ-ψιτ γατούλη
θέλει να είναι ο αρχηγός.
ψιτ-ψιτ γατούλη
σ' αγαπώ
Ο γάτος ρεμβάζει μακρυά
απολαμβάνοντας την αγάπη
εκ του ασφαλούς
Ψιτ-ψιτ γατούλη
θα φέρω άλλο γατούλη σπίτι
και θα τον αγαπώ πιο πολύ
Εσένα δε σ' αρέσουνε τα χάδια
μόνο γρατζουνάς
Ψιτ-ψιτ γατούλη
που είσαι;
σε ψάχνω τόσες ώρες στη βροχή
Γιατί έφυγες;
Δεν το εννοούσα...
Μόνο ζητούσα κι από
σένα να με αγαπήσεις...

G.

Αν

Αν ήμουν χρώμα θα θελα να 'μουν μωβ.

Κι αν ήμουν δέντρο

 θα ήθελα να ήμουν πλάτανος.

Αν ήμουν όνειρο θα ήθελα

ποτέ να μην ξυπνήσω.  

Κι αν ήμουν παραίσθηση

θα θελα

να 'μουν

μανιτάρι

σα μαργαριτάρι

σε βυθό

που περιμένει

να βουτήξεις

σε θάλασσα

βαθιά

σαν τρελός

για να

με βρεις.

* A wish made to the stars...now and then... 

Άγγελος

Ένα βράδυ στ’ όνειρο μου είδα τον άγγελό μου.
Δε σε πιστεύω!
Δεν υπάρχουν άγγελοι του φώναξα.
-Υπάρχω καλή μου, μου είπε, κι είτε το πιστεύεις είτε όχι, είμαι πάντα δίπλα σου να σε προστατεύω!
-Ψευτιές, ανακρίβειες και λήθη, σκέφτηκα.
Πού ήσουν τότε που τράκαρα κα παραλίγο να χάσω τη ζωή μου;
Εκεί ήμουν μου είπε ο άγγελος μου, Θυμάσαι μια φωνή που σου έλεγε «Μη στρίβεις δεξιά, πήγαινε ευθεία καλύτερα. Μη στρίβεις δεξιά! Όχι δεξιά! Δεν μ’ άκουσες.
-Όχι δεν σ’ άκουσα, το παραδέχομαι, το θυμάμαι.
Κι ούτε σκοτώθηκες τελικά, ούτε καν έπαθες γρατζουνιά. Θυμάσαι ένα μαύρο σύννεφο που πέρασε δίπλα σου ξυστά; Ναι, εγώ έδιωξα το Χάρο από δίπλα σου, είπε.
Κι αφού υπάρχεις κι υπάρχουν κι άλλοι άγγελοι γιατί έφυγαν συμμαθητές μου τόσο πρόωρα; Γιατί ο δικός τους άγγελος δεν τους προστάτεψε;
-Όλα είναι γραφτά, καλή μου, αλλά δυστυχώς υπάρχει κι η κακιά η ώρα. Τότε δίνουμε μάχη ανελέητη για να σας προστατεύσουμε.
Θυμάσαι τότε που έβρισες τα θεία; Που ευχήθηκες να πεθάνεις σε στιγμή αδυναμίας;
Ναι θυμάμαι τότε ήταν που παραλίγο να πεθάνω και τότε που αρρώστησα βαριά.
Είδες πώς εκτίμησες περισσότερο τη ζωή σου σε μια στιγμή; μου είπε
Και γιατί να πεθαίνουν κάποιοι άνθρωποι πριν την ώρα τους; Γιατί να υποφέρουν; Γιατί υπάρχει τόσο μίσος;
Όλα γίνονται για κάποιο λόγο, μου είπε. Μη ρωτάς άλλο.
Άκου την καρδιά σου και θα πάρεις όλες τις απαντήσεις που ζητάς.
Πίστεψε το καλό που θέλεις να γίνει και θα γίνει.
Δες τον κόσμο με άλλα μάτια κι ο κόσμος θ’ αλλάξει χρώμα.
Απάντησε στο μίσος με αγάπη κι όλα σιγά-σιγά θ’ αλλάξουν.
Ευχήσου με την καρδιά σου κι η ευχή σου θα πραγματοποιηθεί.
Ωραίο Όνειρο!

Ματαιότης

Όταν συνειδητοποιήσεις ότι όλα είναι μάταια τότε κάλιστα μπορείς να τρελαθείς Στα 19 μου είπα οι τρελοί είναι σοφοί ήταν... εννοούσα σοφοί. Για μια στιγμή! Μετά την πατήσαν! Μετά έχασαν κάθε επικοινωνία μ'αυτόν τον κόσμο τον τρελό. Δεν είναι τίποτα. σκέφτηκα. Μια σκέψη μόνο σε στέλνει στην άλλη όχθη. Κουράγιο. Ζήσε πάλι αυτή τη ζωή... -"Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης. " -"Αύριο είναι άλλη μέρα..." -"Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία." - "Dum spiro spero". -Που σημαίνει: Αν δεν ελπίζω δε ζω... G. thought at 4:51" Tuesday dawn

There it stands by the sea

Τhere it stands by the sea
waiting for the winner to see
Behind
the clouded sky
the cold and silent sea
a winner has to see
beyond
the blue ray of light
underneath
the frame of right

Chess

Check Roi mat there you stand by the see defenseless enemy of a mirror dream there you stand weak pioneer in other's dream your strategy seem of a fallen angel of sin. there you stand you player of daydream. Check Roi Mat You Creep Check Roi Mat Your Life to meet Check Roi Mat I was your Queen Check Roi Mat You are my King -Let's play our lives again! Check Roi Mat we were one fire match undying love for A black witch drew us miles of inch in rainy panic tears in whatever the fear is Let's pretend nothing is gone Let's pretend distance exists not Let's pretend time is not lost Let's pretend nothing is lost. Let's pretens fear is an enemy to be love is a virtue to see.

Rays

Ένα αποχαιρετιστήριο γράμμα

Το αποχαιρετιστήριο γράμμα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. (Για όσους δεν το έχουν διαβάσει ακόμα.) "Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως να έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ. Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτά που αξίζουν, αλλά γι' αυτό που σημαίνουν. Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα! Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου. Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα μ' ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τα' αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους... Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή... Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μια μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα. Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται. Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει. Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη. Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά. Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα. Να λες πάντα αυτό που σκέφτεσαι και να κάνεις πάντα αυτό που νοιώθεις Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' 'έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ' αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' 'έβλεπα να βγαίνεις από την πόρτα, θα σ' αγκάλιαζα και θα σου' δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά. Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' 'έβλεπα, θα έλεγα "σ' αγαπώ" και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη. Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μας δίνει και άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα' ήθελα να σου πω πόσο σ' αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω. Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος. Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι' αυτό μην περιμένεις άλλο, καν' το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια επιθυμία. Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τουςπεις "συγγνώμη", "συγχώρεσε με", "σε παρακαλώ". "ευχαριστώ" κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις. Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ' τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα".