A poem for Robbie Williams

So much fame, who can handle? So many fools, how can you stand? So much love, who can have? So much pain, who can understand? Logic and mind; who can tell by love, passion and life? Such an energy and passion who can stand? Who can understand? Your loved one! Then only she, will be all the st**f wanted. All the crouds, all the fools, will may not compare to your absolute match After a live alive, your eyes you will seek for her... Who will be the one to talk and listen to each others heart? All you need is the One Where the f** is she, now? So young, so wise! Where did you get wisdom from? Gods do love you! Angels and Deamons fight for you. Just keep the Doors open,your zipper up, and she'll be back She may wonder where the f**k are you now? what the f**k!! You 'll meet each other back.- Absolute Love will be Beyond the Wildest Dream Love...... P.S. Απ'το κιτάπι, για τον Robbie for... Real Love is all he needs

Για όλα φταίει η Αφροδίτη vs Πλούτωνα μου!

Και ναι! Καθώς έκανα περιήγηση στο stardome.gr, πέφτω στα αστρομαθήματα με επικέφαλίδα Αφροδίτη! Α! Λέω εδώ κάτι γίνεται. Μήπως ρε παιδί μου έχω δυσμενή όψη της Αφροδίτης με κάποιον πλανήτη τσαμπουκά και μου τινάζει τις σχέσεις στον αέρα χωρίς να προλάβω να πω κίμινο και ίσα ίσα που λέω κι ένα Αντίο. Παράδειγμα εικόνας για να καταλάβετε: Εκείνος απειλεί Φύγε! Φύγε G.! Φύγε G. μη σε σκοτώσω! Αμάν λέω παίζω στο ριμέικ της Στέλλας. (Στο ρόλου του Φούντα πολύ καλύτερος εκείνος ο πρώην. Το 'χε. Στο ρόλο της Στέλλας εγώ που αφήνω τις μαλακίες- γιατί είδες τι έπαθε εκείνη και μετά από σκέψεις αστραπή: Τ ο εννοεί. Έχει τρελαθεί. Δε φτάνει που τον έκανα τσακωτό με την πρώην μας απειλέι κιόλας. Αλλά δεν είμαστε για τέτοια τώρα! Σοβαρά το λέει! Καν'την μ' ελαφρά και γρήγορα, την κάνω και γλυτώνω. Μετά όπως κάθε καλός χριστιανός δοξάζεις τον καλό σου άγιο που σε έσωσε από την κακιά ώρα που παρολίγο να ήταν κι η τελευταία σου. Τώρα είσαι στο πλοίο και πας γι 'άλλα. Μα τι γυναίκα είμαι εγώ! Δημιουργώ ηφαίστειογενείς εκρήξεις από το πουθενά. Μα γιατί! Αφού τον αγαπούσα! Αφού με αγαπούσε έλεγε! Μα είμασταν ευτυχισμένοι εώς μια ώρα πριν. Μέχρι που ήρθε εκείνη ενόσω εγώ ήμουν στο μπάνιο. Πως ανατράπηκαν τα πράγματα γαμώτο μου Έτσι ξαφνικά που λέει κι ο Ρέμος? Έτσι ξαφνικά η νηνεμία γίνεται καταιγίδα 10 μποφώρ! Μπππππρ! Τι φταίω? Μα τι έκανα? Τι φταίει τελος πάντων! Ναι αγάπη μου, ηρέμησε.Φταίει το τετράγωνο Αφροδίτης Πλούτωνα που είναι όψη ηφαίστειο όπως λέει κι ο αστρολόγος. Αυτό ήταν το ηφαίστειο που μου κίνησε τις υποψίες... cause I know I am ifestio! χεχε! Και... Για πες! Λοιπόν, αυτή η Αφροδίτη είναι μια Αφροδίτη παντελώς ανίκανη για επιφανειακές σχέσεις! Το 'πιασες; Ζητάμε βάθος λέμε! Το ξέραμε αυτό! .Γιατί λέει ο αστρολόγος, στις πλουτώνιες σχέσεις υπάρχει σύγκρουση δυο βουλήσεων/συμφερόντων και γίνεται μάχη για το ποιος θα επικρατήσει. Τι λέγαμε στο προηγούμενο ποστ εχθές? Η σχέση αυτή του σημειώσατε Χ, μοιάζει με τελικό παγκοσμίου κυπέλλου με καθυστερήσεις, βρώμικα φάουλ, και τελικά τώρα πάμε στα πέναλτυ. Ποιος θα επιβιώσει? Εδώ madame λένε τ' άστρα¨"Δίνεις μάχη με την σκιά σου!" Το Burn my shadows away δίπλα τυχαία παίζει; Το αγάπη μου επικίνδυνη τυχαία είναι στο top 10 του G.playlist? Γιατί σου λέει αν περνάς τέτοιο έρωτα, δεν έχεις μάτια για άλλα μάτια. Δεν έχεις σώμα γι' άλλο σώμα, δεν έχεις δεν έχεις! Όλα είναι εκείνος! Αγαπημένη τραγουδά ο Βοσκόπουλος κι η ψυχή σου βγάζει φτερά και ταξιδεύει στα λιβάδια της δικής του. Ουφ, τέλεια! Αλλά εκεί που πας αμέριμνη στον κάμπο ξαφνικά από το πουθενά ανοίγει η γη και σε καταπίνει! Ναι φίλε μου! έτσι ξαφνικά! Και να 'ταν μια, να 'ταν δυο, μωρέ να 'τα τρεις! Ουχί! Κάθε μεγάλος έρωτας και μια ξαφνική ανώμαλη προσγείωση! Αστα! Νομίζεις ότι το παίζω δραματική; Ναι μπορεί! Αλλά το ΖΩ ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΜΟΥ! Εδώ μιλάμε για αρκετές ταίνίες υψηλού κάλους, αισθητικής, σκηνοθεσίας, πλοκής, μυστηρίου, σασπένς, ανεπανάληπτων ερωτικών σκηνών και μετά θρίλερ. Ναι μα αγάπη μου δεν έχεις καταλάβει ακόμα ότι μετά από ένα μεγάλο έρωτα του είδους έχεις γίνει πολύ καλύτερος άνθρωπος! Ναι... ναι είναι αλήθεια! Ξαναγεννιέμαι μέσα από τις στάχτες! Και δόξα σοι γιατί στο τσακ το γλιτώναμε το ολοκαύτωμα! Όταν γράφω cd για την μεγάλη αγάπη μου τη μοναδική την τρέχουσα και το τραγούδι αφιερωμένο είναι το Κάψε by Sfakianakis, είναι τυχαίο;; Ρωτάω είναι τυχαίο;;; Όχι αγάπη μου! Εδώ μλάει ο Πλούτωνας! Πρέπει να κλάψεις γοερά, να πονέσεις, να κάνεις τα πάντα αλλά άμα δε σε θέλει ο Πλούτωνας... κάφ'τα! Τελικά δεν είναι γραφτό να είμαι μ' εκείνον; Ναι, έτσι μουρμούριζες με πίκρα, απογοήτευση και δε φτάνει μόνο αυτό αλλά ούτε κι ένα χαρτομάντηλο δεν έβρισκες για να σκουπίσεις τα δάκρυα και τις μύξες σου. Γάμησε τα! Μετά από τόσα όνειρα όλα να γίνουν στάχτες... μύξες... Μπλιαχ! Γιατί; Άμα δε σε θέλει ο Πλούτωνας, ούτε και κείνος θα θέλει ό,τι κι αν κάνεις. Τι λέγαμε? Κοτσάνα στην κοτσάνα κτλ.? Τέλος. Τέρμα οι κοτσάνες. Την επόμενη φορά που ο άντρας σου θα σου ξυπνάει τα άγρια ένστικτα, εφάρμοσε τα μαθήματά που έχεις πάρει εώς τώρα και μετά βλέπουμε. Μα κι εγώ θέλω η σχέση να μοιάζει με ταξίδι σ' ωκεανό, να ξεκινά απ' τα βάθη της ψυχής, και να προχωρά σε πιο άβαθα νερά για την απόλυτη περιπέτεια με προδιαγραφές hollywood κι όχι φτηνές παραγωγές τύπου καθημερινού σήριαλ... Λοιπόν, θέλεις να γίνουμε ευτυχισμένοι. Γουστάρεις ταξιδάκι σ' άγνωστα, απάτητα νησάκια; Ιδού είναι η ευκαιρία μας. Έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα στην ολότητα της αγάπης ή σε όλα τ' άλλα. Λοιπόν; Δεν ξέρω αλλά ακόμα δεν έχει απαντήσει. Λείπει πάλι, σιωπή. Μα τι κάνει; Που βρισκόμαστε; Is this the end; Έχουμε άλλο ημίχρονο; Θέλω να κλείσω εισιτήρια για το ταξίδι που λέγαμε. Δεν μπορώ να πω... από την τελευταία συνάντηση έχω κάνει μεγάλη πρόοδο και είμαι ήδη καλύτερος άνθρωπος. Επόμενη φορά; Πλούτωνας και Αφροδίτη θέλουν; Για να θέλουν πρέπει πρώτα να έχουμε περάσει lλέει απ' τον Ουρανό και τον Κρόνο. Περάσαμε δε περάσαμε; Περνάω...δε περνάω; Ουρανέ; Πέρασε; Τον είδες; Μα που είναι? Μου λείπει...

Αγώνας Πάθους:Σημειώστε Χ όπως Χριστούγεννα

"A' Ημίχρονο" Και το θέμα είναι γκομενικό για άλλη μια φορά! Δηλαδή για να καταλάβω πόσο μαλάκας είμαι?! 1% 10% 90% Αλλά εγώ φταίω ή για να τα λέμε καλύτερα ο έρωτας φταίει. Διότι ως τυφλός και με παρωπίδες σε κάνει να δικαιολογείς τα πάντα! Γιατί εμένα μου τα λέγαν οι φίλοι μου, οι δικοί μου, όλοι μου το λέγαν! Μέχρι κι ο Διονυσίου έλεγε "Εγώ καλά σου τα λεγα" κι η Μαρινέλλα "Κι έλεγες..." Μα η υπογεγραμμένη έπλεε σε πελάγη ευτυχίας όταν ήταν με τον "αγαπημένο-αχαΐρευτο" Βέβαια δεν μπορώ να πω ότι δεν κάνω μαλακίες.. ΚΑΝΩ. Κι εκείνος κάνει. Στις μαλακίες σημειώστε Χ. Το amore ως ένα βαθμό είχε δίκιο. Και γώ βέβαια. Διότι δεν ήμουν και το πιο ευγενικό πλάσμα όταν βέβαια μου έθιγε τον εγωισμό μου. Μου έθιγε τον εγωισμό λέμε. Αχ! Και γώ! Ωχ! Όταν έπαιζε θέατρο για να εξασκήσει και την τέχνη του ψαρέματος συν την τέχνη της υποκριτικής, που την εξασκεί ούτως ή άλλως και τόσο καλά που στα επιστημονικής κομεντί θα ήταν οσκαρικός (=δυνατός υποψήφιος για Όσκαρ α' ανδρικού) Βέβαια κάτι μας ενώνει γιατί πέρασε σχεδόν ένας χρόνος με δυνατά break. Και ακόμα εδώ, Αυτό που λέει άστον να φύγει κι άμα γυρίσει.. Ε, ένα τέτοιο. Ένα όντως τέτοιο? Από μένα standard, για κείνον δεν ξέρουμε ακόμα. Τώρα βέβαια αυτός πιθανότατα όντως με θεωρεί στανταράκι' κακώς. Βέβαια στα διαλείμματα η υπογεγραμμένη είχε κι άλλες γνωριμίες αλλά κανείς γαμώ το κέρατό μου δεν ήταν σαν κι αυτόν. Είχα υποσχεθεί ότι θα γίνω καλύτερος άνθρωπος. Αλλά πως να γίνεις όταν είσαι στην παραλία και με το που γυρνάς το κεφάλι σου ο κύριος σκανάρει όλες τις γύρω γκόμενες? Σε πιάνουν τα διαόλια, η ειρωνεία, τα μούτρα. Δε σε θέλει. Πόσο μαλάκας είναι? Δε ντρέπεται? Δηλαδή εγώ τι ρόλο παίζω? 5η αναπληρωματική! Πόσο μαλάκας είμαι?! Στο καλό να πας! Όχι! Όχι! Μη φεύγεις! Μόλις φεύγει χάνω γη, χάνω έδαφος, τραυματίζομαι. Βέβαια όταν ο ίδιος κύριος σου λέει "Εγώ εσένα θα σε κάνω ευτυχισμένη! Βάλτο καλά στο μυαλό σου!" Καο όντως η ευτυχία αιωρείται παντού όταν η κυρία είναι δίπλα του, αυτή την υπόσχεση την έχει κρατήσει, ε? Γιατί αν εξαιρέσουμε το ματάκι και τις καθυστερήσεις, όταν η κυρία είναι μαζί με τον κύριο δεν χρειάζεται τίποτα άλλο. Μην πω ούτε και τσιγάρο ,αν και μανιώδης καπνίστρια. Αυτό κάτι λέει. Μία πληρότητα. Για τον κύριο έχουμε αμφιβολίες, γιατί εκείνη αισθάνεται ότι μια κοτσάνα της μπορεί να τινάξει τα πάντα στον αέρα. Γιατί άραγε? Τι φταίει? Να το λέν εγωισμό, να το λέν αδύναμες βάσεις. Λοιπόν επόμενο μάθημα: Βασομηχανική του Έρωτα! Ποια είναι αυτή η Βάσω? Όχι! Θα διαβάσω! Βάσεις είπαμε! Κόψε τη ζήλεια και την ανασφάλεια, δε σου βγαίνει σε καλό. Τώρα μάλλον για να μπουν καλές γερές βάσεις, θα πρέπει να κόψουμε τις ως άνω και άλλες μαλακίες και κοτσάνες. Ναι, κυρία μου, κάν'τε κι ένα ξεχορτάριασμα! -Καλά, καλά, αν κι έχουν γίνει πολλά πρέπει να αρχίσω να ξεριζώνω τα παράσιτα. Και σειρά του μετά, ε! Είπαμε! Αμοιβαίες εργασίες. Συνεργασία. Αλλιώς δεν γίνεται. Θέλεις να περάσουμε τα Χριστούγεννα μαζί? τάδε έφη εκείνος. Καμπανάκια αρχίζουν να κουδουνίζουν παντού. Παράκουσα? Κατσε να ρωτήσω να κερδίσω χρόνο. Κάτω από την επιδερμίδα έχει χάθεί χρώμα αίματος, η πίεση πέφτει.. μέχρι... Ναι! Το είπε! Αχ! Τον καλό μου! Σχολιαστής: Θέλει ν' αναφωνήσει "Αλήθεια???" με το ζόρι κρατά το δάκρυ συγκίνησης, και τη φωνή να μη τρέμει και ενώ νιώθει ότι αν γίνει αυτό, θά 'ναι τα πιο ευτυχισμένα Χριστούγεννα της ζωής της, αντιθέτως εξωτερικά κοκκαλώνει μετά από καχύποπτη αρνητική σκέψη που λέει "Δεν μπορεί να σε στήσει και τα Χριστούγεννα!" Αν γίνει αυτό θα είναι τα χειρότερα Χριστούγεννα της ζωής σου. Και βάλ'το καλά στο μυαλό σου! Μην ξεχνάς είναι Οσκαρικός ηθοποιός, ακαταμάχητος σκόρερ, ίσως θέλει να σ' εκδικηθεί για κείνο... γιατί η εκδίκηση είναι πιάτο που τρώγεται κρύο... Και τιιιι κρύο θα κάνει τα Χριστούγεννα! Ωχ! Οχι, είναι ικανός να σε στήσει Χριστουγεννιάτικα μπροστά απ' τον καθρέπτη και πάνω από το ρολόι. Η ώρα να σημαίνει Δώδεκα και όλα ξαφνικά να γίνουν κολοκύθες, στάχτες. Όχι!Όχι! Δεν σου έχει προσφέρει ακόμα το γοβάκι! Δεν ξέρω! Είναι υπό αμφισβήτηση η αγνή πρόθεση της πρότασης. Καλά θα κάνεις να απαντήσεις κουλ, ψύχραιμα όσο γίνεται. Θέατρο εσύ! Θέατρο κι εγώ!'Η παίζουμε ή δεν παίζουμε! "Ναι, θα δούμε ως τα Χριστούγεννα" απαντάωμε ύφος σχεδόν ψυχρό και με υπόνοια άρνησης. Κόπηκε. Χιχιχι! Μου φαίνεται εγώ θα πάρω εκδίκηση τώρα. Α ρε πούστη! Να σε στηνα τα Χριστούγεννα, ε? Μπα! Δεν τα κάνω εγώ αυτά. Αυτά είναι δική του ειδικότητα. Θα κάνω κάτι άλλο! Βάρα τον! Βάρα τον στο ψαχνό! Καλέ τι γίνεται? Παίζω στον πόλεμο τον Ρόουζ και δεν το 'χω καταλάβει ακόμα. Μπα! Σκέφτομαι τραγούδι για την περίσταση... Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα... μα εσύ ποτέ να μη βγεις απ' τη ζωή μου...όλα ή τίποτα. Λοιπόν το όλα ή τίποτα για την ώρα είναι το καλύτερο. Έχεις σκληρό αγώνα μπροστά σου! Ξεκίνα! Του κόψες τη φόρα! Προχώρα! Παράπονα, Λάθη, Παραλείψεις. Τώρα είναι η ώρα! Α! Ακούει! Δε μασάει! Ωχ! Το παράκανα! Μου λέει "Σταμάτα!" Έχω πάρει φόρα, δε με σταματάει. Το πληρώνω και πάλι. Το παράκανα. Δεν θέλω! Θέλω να του πω "Δε θέλω να ζω χωρίς εσένα". Ουπς! Υπερβολές? Όχι! Αλλά άλλα θέλω, άλλα σκέφτομαι, άλλα λέω. Μπερδεμένα μηνύματα. Stop. Παρασύρομαι. Παρασύρεται σε μεγάλες υποσχέσεις που δεν μπορεί να τηρήσει. Και μετά the sound of silence. "Β' Ημίχρονο" Αυτός ο τύπος έχει το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα να σε αιφνιδιάζει εκεί που δεν το περιμένεις. Που σημαίνει ότι εγώ πρέπει να εξασκήσω τις ικανότητες goal keeper διεθνούς επιπέδου. Δηλαδή πως τα λές αυτά? Δεν τα 'χω ξανακούσει. Λυπήσου με. Είναι σα να παίζω παιχνίδι στις καθυστερήσεις με πέναλτυ. Δεν θέλω. Σειρά μου τότε για πέναλτυ. Αμείλικτα σουτ. Σσσσσιτ! Έλα που ο παίκτης είναι κατηγορία Α' Εθνική και διαιτησία επιπέδου Collina και τρώω κόκκινη για 2 τουλάχιστον αγωνιστικές/βδομάδες. Και που ξέρεις τι κάνει? Φιλικά παιχνίδια εκτός έδρας? Εντός? Αδύνατον. Απαράδεκτο! Στέλνω μηνύματα διαμαρτυρίας και επιδεινώνω δυστυχώς την κατάσταση και τον αποκλεισμό και για άλλες αγωνιστικές/μέρες/βδομάδες. Διότι σου λέει κυρία μου επειδή στην αρχή δηλαδή σας δείξαμε αδυναμία εσείς θελήσατε να το εκμεταλευτείτε. Δεν το εκμεταλεύτηκα Sir όπως νομίζετε, δυστυχώς έχασα την μπάλα. Με απανωτά πέναλτυ από έμπειρο παίκτη, που σίγουρα τα 'χει ξανακάνει, αρχίζω να φοβάμαι, να με πιάνουν ανασφάλειες, να λέω αυτός παίζει λίμπερο, εγώ όλο μαλακίες κάνω. Δεν τον έχω! Αλλάζω τακτική! Προσπαθείς να πεις κάτι και συ καλό, να κάνεις καλό, ποιος ξέρει ποιος σπάει το ποδάρι του, λέμε τώρα, και ο διάβολος αντεπιτίθεται. Εκεί που η κυρία είναι σε περίοδο αποκλεισμού, χτυπάει τηλέφωνο. Όχι δεν είναι από κείνον αλλά από παγκίτη/γκόμενο που προτείνει έξοδο σε νυχτερινό μαγαζί της περιοχής. Τι να κάνεις? Αναπηρωματικός? Αναπληρωματικός! Τι να κάνεις? Πόσο να στενοχωριέσαι? Χρειάζεσαι λίγο αέρα. Αφού εκείνος σκέφτεσαι είναι παλιοεγωιστής, σκληρός, αδιάφορος, απών... κοιτάς μπας και βρείς αντικαταστάτη. Αλλά νάδα! Γαμώτο ο παίκτης δεν συγκρίνεται. Αλλά το παρακάνει! Πάω και γω σε φιλικό εκτός έδρας και βγαίνω με νίκη over 5. Τι να λέμε τώρα? Δε λέει. Θα προπονηθώ γιατί δεν γουστάρω να παίζω με κολοκωτρονίτσι, ενώ έχω ανοιχτή θεσάρα Α' Εθνική. Προπόνηση αγάπη μου! Προπόνηση! Βέβαια το βρώμικο μυαλό του δύσκολα το πιάνεις... Ναι! Μιλάμε για βρώμικο παιχνίδι! Αλλά δεν μπορώ να πώ... έχει ενδιαφέρον. Οι νίκες επί του πρωταθλητή είναι το κάτι άλλο! Ανεπανάληπτες! Ασύγκριτες! Κυματίζουν σημαίες παντού! Το πλήθος (λέμε τώρα) ζητοκραυγάζει! Εμπαινε! Πάνω του! Τον έχεις! Το βλέπεις στα μάτια του, στη φωνή του, στο σώμα του...στα όνειρα του. Και κει κάπου καταλαβαίνει κι εκείνος ότι σ' έχει, και ξαναρχίζει το βρώμικο παιχνίδι του... -Νομίζεις ότι μ' έχεις, ε? Καημένη γελάστηκες. Μπαίνουμε σε άλλη φάση και κει δεν τα βγάζεις εύκολα πέρα μαζί μου. Εγώ δεν αφήνω την lionheart να την πατήσει καμία τσούλα. -Τσούλα, εγώ? -Όχι, λέμε. Φυλάμε τα ρούχα μας, να 'χουμε τα μισά. Μας τα πήρε τα μισά η προηγούμενη, μη μας πάρεις κι εσύ τα υπόλοιπα. -Τα ρούχα σου σίγουρα τα θέλω off, τώρα εσένα σε θέλω μέσα, και την καρδιά σου να καίγεται. Γίνεται? Για κάτσε λίγο... αν τελικά εσύ είσαι ο "τσούλος". Σχολιαστής: Αγάπη μου όταν εσύ μάθαινες μπάλα, εκείνος ήταν ο scorrer της χρονιάς. -Έχει δίκιο. Γάμησέ τα! Ναι, πάλι καβάλησα καλάμι. Λίγο respect στον γηραιότερο.. Χιχιχι. Αχ! Με λέει αγάπη του! Χύνω...δάκρυα συγκίνησης... Ομως δεν παραδίδεται. Ο εγωισμός θίγεται. Ο δικός μου πέφτει και πέφτει και πέφτει... Σχολιαστής: 'Εϊ! Σήκωσε τον! Αρκετά! Παρατράβηξε αυτό το παιχνίδι! -Εντάξει εσύ είσαι καλύτερος! Παραδίνομαι! Όχι άλλο αποκλεισμό! Θέλω να σε σέβομαι! Να σε ποτίζω με την σαμπάνια τoυ νικητή! Ναι! Να σου κρατάω τις πετσέτες! Μάθε με καλύτερη μπάλα! Βαριέσαι?! Και γώ κουράζομαι! Πολύ αδρεναλίνη! Πολύς κόπος! Πολύς ιδρώτας! Δεν μπορώ άλλο! Παίζουμε φιλικό? Αλλά τώρα ο τηλεφωνητής λέει λείπεις. Αναποδιές. Χάσαμε πάλι δύο συναντήσεις. Γαμώ τα διαβολάκια μου! Ποιο είναι το κουμπί σου? Πόσα είναι αυτά τα κουμπιά σου. Ποιες είναι οι ευαίσθητες περιοχές? Πώς να τα βρώ άμα είμαι εκτός? Και πως δηλαδή να παίξω καλή μπάλα μετά από κόκκινες κάρτες διαρκείας. Δεν ξέρω αν θέλω να παίξω άλλο. Κουράστηκα. Ίσως δεν είναι τόσο καλό το παιχνίδι.. Είμαστε στις καθυστερήσεις κι η κούραση είναι εμφανής. Και τα Χριστούγεννα? Άραγε θα ξαναγεννηθούμε ή θα πάρουμε οριστική μεταγραφή?

Ο ρυθμός του χρόνου...

Μήπως τελικά βιάζομαι για να νικήσω το χρόνο αλλά επειδή αυτός είναι και κουφάλα και σχετικός όποτε εγώ τρέχω αυτός με κρατά πίσω και όποτε εγώ αργώ αυτός τρέχει γρηγορότερα Δηλ. είναι αντίστροφα σχετικός. Και η μεγάλη πρόκληση είναι.... να βρώ το ρυθμό του!!! Σε τι χρόνο κινείται ο χρόνος? Σε χαλαρό, ήρεμο, 4/4, 3/4, 2/4, 9/8, 13/8? Ποιος είναι επιτέλους ο ρυθμός του? Τώρα που το είδα μουσικά ίσως παίζει ανάλογα με την περίσταση. Εδώ σε θέλω! Πρέπει να ανακαλύπτεις τι μουσική παίζει ο time dj για ν' ακολουθείς τα βήματα στον αντίστοιχο ρυθμό του χρονικού χορού του. Και πως θα τον ακούω τον time dj? Ακούει κανείς τον χρόνο που κυλά αν δεν έχει έστω ένα ρολογάκι? Με τον ήλιο ίσως! Με την αναπνοή! Με τους χτύπους της καρδιάς! Με τα φεγγάρια! Ωραία Back to basics! Πρέπει να βρω εκείνο το εσωτερικό ρολογάκι που θα μου λέει τώρα πας αργά για να πάς μακρυά! Τώρα επιταχύνεις για να προλάβεις τα κόκκινα! Τώρα κόψε λίγο, δεξιά στροφή στα 100 μ. με μικρή ορατότητα. Τώρα μια μεγάλη παύση. Αδιέξοδο. Σκέψου, πως θα την κάνεις! Όπισθεν, αναστροφή, αλλαγή πορείας. Τώρα Ευθεία!!!! Τσίτα τα γκάζια! Επ!!! Είπαμε όχι κι έτσι υπάρχουν κι αστάθμητοι παράγοντες... ένας απογοητευμένος σκύλος θέλει να περάσει απέναντι... Κόψε! Δε θες να σε πάρει μαζί του! Αράζεις, χαλάρωσε τώρα! Φτάσαμε! Νομίζω χαλαρώνω και βρίσκω το ρυθμό! Κι αν μου χτυπήσει την πόρτα... νοκ! νοκ! και μου πει.... "Κυρία μου, your time is over!" Θα του πω: μα δεν πρόλαβα να... Και κείνος τι θα μου πει...? You knew that time was limited! Και γω τι θα πω? Μα... Δεν έχει μα και ξε-μα! Time is over for you! Μα....? Πρέπει να χαιρετήσω τους δικούς μου πρώτα, να τους πάρω ένα τηλέφωνο! Καλέ να τους εξηγήσω!!!! Sorry, miss, you missed this chance! But if you wish you can meet them in their dreams! But only emergency calls are allowed! You know! Ανειλλημένες υποχρεώσεις, κτλ. Now on only dreams connect you! Sorry! Μα θα έχετε μοναδικό Communication σε άλλη διάσταση! Θα τα δείτε όλα! Μην ανησυχείτε! Λες. ε? Τι να πω? Οκ! Ι take my precious time to enjoy every moment at it's time! Το ΄παν κι άλλοι με δικά τους λόγια όπως τότε ο Jim Morrison είχε πει: Take it easy baby, take it as it comes don't move too fast if you want your love to last κτλ. κτλ. Οκ. Αλλά too fast? Υπό ποία συνάρτηση...? Όλοι έχουμε άλλους χρόνους που λειτουργούμε Βλέπε έναν άνθρωπο αργοκίνητο μέχρι να πάρει π.χ. το ποτήρι και να βάλει νερό και να πιεί έχει περάσει ένας αιώνας ενώ ό άλλος με συνοποτικές διαδικασίες το 'χει πιει το νεράκι σε χρόνο dt Σε αυτήν την περίπτωση έχουμε toooooooo sloooow σε αντιδιαστολή με TOO FAST! Και αν το νερό είναι δηλητηριασμένο? Σε χρόνο dt αλλάζουν τα πάντα. So, I take my limited time to live every little moment of life!