Η Monica έγραψε το Avatar!

Άνοιξη. Μεσημέρι προς απογεύμα. Το ράδιο παίζει ξαφνικά μια θεϊκή μουσική. Σταματάω να κάνω ο,τιδήποτε. Το βλέμμα μου κοκκαλώνει. Τα αυτιά μου δε μπορούν να καταλάβουν από που έρχεται αυτή η θεϊκή μουσική.Οver the hill! Οι άγγελοι μου τραγουδούν; Over the Hill! Τα πάντα σταματούν. Στοπ. Υπάρχει άμεση επικοινωνία με τον παράδεισο! Over the Hill! Άκου! Αναρωτιέμαι ποιοι μπορεί να έγραψαν αυτή η μουσική... Αρχικά μοιάζει με alternative rock μπάντα. Ανατρέχω στα γνωστά γκρουπ.. Δεν...! Καμιά μουσική δεν μπορεί να συγκρίθεί με αυτό που μόλις είχα ακούσει. Μα ποιο είναι αυτό το συγκρότημα! Μπορεί και να μην είναι συγκρότημα... Μπα... Τέτοια μουσική σύνθεση σχεδόν αδύνατον να γράφτηκε από έναν. Συνδυάζει τις Τέσσερις Εποχές τουVivaldi...Την Ανοιξη πιο πολύ... alternative rock... και Janis Joplin...με ευαισθησία ανεκτίμητου διαμαντιού... Ρε λες, να είναι γυναίκα! Babe! Don't worry babe! Oh Please don' t go.... I freeze, again! Παγώνω, που λέμε και στην Ελλάδα. Φαντάζεσαι να είναι και Ελληνίδα; Αποκλείεται; Μα από που βγαίνει αυτή η θεϊκή φωνή; Η καρδιά μου βγάζει φτερά. Where is my babe? Περνάνε flash όλες οι happy στιγμές, σα να είναι η τελευταία ώρα της ζωής μου! Λες να πεθαίνω; Ωραία έχω ζήσει έως τώρα! Μα... Babe! Where is my Babe! H ζωή προχωρά. Πόσο να περιμένει; Why don't you call? Don't you want me any more? Βυθίζομαι σε βαθιά περισυλλογή... He loves me, he loves me not. Βρίσκομαι σ' ένα λιβάδι άνοιξη να μαδάω μαργαρίτες. Βλέπω ξανά εκείνο το λιβάδι με τις κατακόκκινες παπαρούνες. Κόβω μία, σε λίγο μαραίνεται. Δεν κόβω άλλη. Ανήκει στα λιβάδια. Βλέπω το δάσος που κάναμε πικ νικ την άνοιξη. Δεν υπάρχει πια. Το κάψανε. Πρέπει να αντιδρώ πιο έντονα. Το πρώτο μου φιλί κάτω απ' την Ακρόπολη. Ξενύχτια. Χορός. Τα βράδια πάνω απ΄τα βιβλία. Κοπάνες στην παραλία. Όχι! Ναι! Όχι! Και πάλι Ναι! Ταξιδεύω ξανά στα πιο όμορφα μέρη που έχω βρεθεί. Kολυμπάω σε θάλασσες... Οι πιο όμορφες στιγμές περνούν ξανά από μπροστά μου! Babe! Where is my babe? Oh, Gosh! I love! Και αφού υπάρχει αυτή η μουσική... ΝΑΙ!!!!!! Υπάρχει Θεός!!! Και Δημιουργεί!!! Υπάρχει Ελπίδα! Oh, Gosh I Love you! Avatar! Change the Avatar! Ρίξε όλα τα προσωπεία. Και love! Dare! Age don't care. Οη, my love! "There she stands by the sea.. my beautiful Anabelle Lee" A poem that I will always love... My beautiful Anabelle Lee...there she stands by the sea... Poetry is the key. Music is the door. Numbers are true, Stars are the root. Universe is you united in rhyme. Love is the answer. Follow the path. Love makes us one. Love me, remember what is like. There is a golden number in your heart. Call me. I' ll be back. Love me. One more time. There is a chance. Gold is in your heart. Oh, my God! Love me, love me not. Πετάω σε κόκκινα λιβάδια... πάνω απ'τη θάλασσα... Ι see the sea. Can the sky see the sea? I lough. They are alike. It's that Bloody Sth! Δεν περιγράφεται.... Είναι αυτό το Bloody Sth... που δεν περιγράφεται... Τα αμέτρητα τραγούδια... οι άπειροι στίχοι... Αυτό που κάνει τη γη να γυρνά. Αυτό που....με κάνει να ονειρεύομαι....να ταξιδεύω.... να βγάζω φτερά.... I dream... of this Bloody Sth! Προχτές, στο ταξί έπαιξε πάλι η μουσική. Μα ποιοί είναι αυτοί που τραγουδούν έτσι θεϊκά ρώτησα τον οδηγό. Η Monica μου λέει. Ποιοι είναι αυτοί οι Monica; Αγγλικό συγκρότημα; Όχι μου λέει. Ελληνίδα είναι! Πλάκα μου κάνεις λέω! Όχι, μου λέει αυτή το έχει γράψει. Single είναι ρωτάω; Οχι, ολόκληρο φανταστικό cd! Με δουλεύει σκέφτομαι. Σχεδόν αποκλείεται. Δεν μου κάνεις πλάκα, ε; Οχι, ν΄ ακoύσεις το cd της μου λέει, το Αvatar. Ok! Γιατί αναρωτιόμουν απ΄την άνοιξη! Νιώθω σα να μπαίνει πάλι η άνοιξη στη μέση του χειμώνα. Ξενύχτησα ακούγοντας το cd, με τραγούδια που θ' αγαπώ για πάντα. Thank you Monica!