Στο νησί

Όταν στου Μορφέα τα βάθη ταξιδεύω σε βρίσκω σ’ ένα νησί ναυάγιο πειρατών αρχαίων θησαυρών ηττημένων πολεμιστών Στο νησί των Φαιάκων Είχα για οδηγό ένα άστρο της αυγής μα ο δρόμος της επιστροφής είχε αποκλειστεί μ’ εφιάλτες κι ερινύες από μαύρες μάγισσες Τότε… Σε φόντο μυστήριου μαύρου φεγγαριού Δυο αστέρια τρεμόπαιζαν δειλά ενώ τρεις μάγισσες χόρευαν τρελές στη στάχτη της εκδίκησης "Δεν έπρεπε…" είπα με κίνηση ρουά αυτοκαταστροφής "Σ’ αγαπώ" είπες με το κοίταγμα του σκορπιού. Και μετά φυγή… Στο δρόμο της επιστροφής προς την πόλη της σιωπής G. 22/11/2008

Δεν υπάρχουν σχόλια: